The President's Girl

Chapter 1: Ame at Southern Sector

Amaranthe's POV

ONE YEAR LATER  after Amaranthe arrived at her grandma's doorstep.

At Lola Emeralda Del Fiorre's Subdivision.

"Pinsan, why didn't you tell me na you enrolled in the same university as I am? Sana sabay na tayo," bungad ng distant pinsan ko na si Stephanie.

Everything's changed since dumating ako rito sa Southern Sector where my grandma lived. The environment is totally different in here than in Northern Sector. I suddenly acted as an average young lady in front of grandma's people. Portrayed a lowly life.

After a year, hindi man lang ako kinakamusta ng pamilya ko sa Northern Sector, they must be super happy na wala na silang pinoproblema roon.

Stephanie was the first cousin I got myself close to.

"We're in the same age but you're a sophomore while I am a freshman," ako.

"Suus okay lang 'yon, ang importante malaya ka na sa hawla ni lola. Isipin mo, isang taon kang paikot-ikot sa subdivision natin na hindi lumalabas sa gate, ang boring kaya nun," tugon niya.

She doesn't know anything about me. Back in Del Fiorre's property, halos alas singko na ako ng umaga umuuwi galing sa bar o kaya naman palaging wala sa bahay, hindi ako sanay na isang lugar lang ang pasyalan ko sa isang linggo kaya achievement unlocked ito para sa akin. And I am trying so hard na hindi mahighblood si lola sa akin. Tinitiis ko lahat ng ito para mabawi ko ang kalayaan na dapat sa akin.

"Wala naman sa akin 'yon Steph, wala rin naman akong alam na lugar dito na pwedeng pasyalan at wala rin akong kakilala," ako.

"Don't worry, makakapagpasyal ka na once official college student ka na, you can go wherever you want, attend college parties, hang out with your college barkadas--"

"I am not into those type of things," sapaw na sagot ko.

Just like Kuya An suggested to start over, and I'm living the freaking opposite of my true self. And because why not?

"Oh, really? Sorry, ganoon lang kasi kami. But since karamay mo na ako. Dadalhin kita sa kung saan. So kapag aanyayahan kitang gumimik, dapat sama ka ah," Stephanie.

"Only, if nasa mood ako," Ako.

Dumaan ang mga araw, pasukan na ng unang klase sa kolehiyo.

Nahuli akong bumaba dahil inayos ko pa ang gamit ko, nakita ko naman si lola na nag-almusal sa dining room. Of all relatives na naninirahan sa subdivision ni lola, ako lang ang pinapatira sa kaniyang bahay. Isang taon na kaming nagsama kaya nasanay na akong magpaka-low key sa sarili, kagustuhan kasi niya at wala rin akong balak na lumabag sa kaniya-- for the mean time.

"Maaga raw pupunta si Stephanie ngayon sa unibersidad Ame, sabay nalang kayo," bungad ni lola.

"Okay."

Tumingin siya sa akin. "I am reminding you na ayokong dalhin mo ang ugaling meron ka sa Northern Sector ha, be good under my terms or else ibabalik kita sa pamilya mo, and you know what that means right?"

Tahimik lang akong umupo. I am starting to realize na mag-ina nga talaga sina lola at daddy, magkapareho ng ugali eh.

Kinalaunan, sinabayan ako ni lola tungo sa bahay nina Stephanie, tamang-tama naman ang eksenang pinapakita ng mga pinsan ko sa labas ng bahay nila. Bahay katabi sa bahay nina Steph.