Chasing Them

The Darkness

I just want them to love me.

Everything I did just to get noticed.

Why didn't they see that?

I just thought, did they really loved me from the start?

Have I been part of this family?

I have a lot of questions that need to answer.

Why?

Is it because of my low grades? But it's not enough that I will feel this. Is there any reason? I don't understand.

Do I make them embarrass?

They didn't even ask if I was still ok?

I don't know what to do anymore.

Miss Cado? Are you with us? You are in a deep thoughts! If you don't want to join in our class just go out!  
Hindi ko napansin na nawala na naman ako sa aking sarili.

I'm so sorry ma'am, please excuse me! Agad akong lumabas dahil Hindi ko kayang pagtitinginan ng mga kaklase ko, dahil alam ko iisipin nilang nababaliw na nga talaga ako, ilang araw na akong tulala sa klase, ilang beses narin akong napalabas.

Naglalakad ako papuntang field Hindi ko na alam Ang aking gagawin, may pamilya ngunit parang wala, kasama sa bahay pero di mo nararamdaman.

Miss are you okay? Are you crying?
A boy asked me!

Agad Kung pinunasan Ang mga luhang tumutulo sa aking pisngi. Hindi ko na  pala namalayang umiiyak na pala ako.

No I'm not. Just ahm just gooo!

At mabilis akong umalis na Hindi tinitignan Ang aking dinaraan.

Peepppp*scratch*  nasaisip  ko Lang ngayon ay gusto ko ng matuluyan, di ko na Kaya Ang mga nararanasan ko.

Miss ano ba? Umalis kana diyan! Kung gusto mong magpasagasa huwag sa akin bwesit! ALIS!. pamilyar ang boses niya ngunit ipinangwalang bahala ko na lang ito at biglang umalis at umuwi, di ko naisip na muntik na paka along madagascan kanina, Sana matuluyan na Lang ako para wala na akong problema. Tsk.

Buti at umuwi ka pa! Sana Hindi na lang, pabigat ka Lang dito. My mom said, see? Hindi anak turing niya sa akin. At Agad na akong pumunta sa kwarto ko na Hindi pinapansin si mom.

ABA HOYYY? ANG LAKAS TALAGA NG LOOB MO, UMALIS KANA DITO SA BAHAY BWESIT KA! Laging ganyan Ang araw ko, Hindi ata ito nagsasawa, ako sawang sawa na Kung pwede Lang umalis ako Agad dito sa BAHAY aalis ako, ngunit saan ako pupunta? Ni wala nga along perang natabi, Kung meron man kinukuha itonni mom ngunit Hindi ko na lang ito pinansin.

Mamaya na ako kakain Kung tulog na silang lahat, maglilinis at Kung anu- ano pa. Hindi naman nila ako ginaganito, pero bakit ngayon ganito na. Hindi ko maiintindihan ano Ang rason nila? Dahil nahihirapan na ako, masayang masaya kami noon. Mahal na Mahal nila ako. Why now? I feel like a homeless that nobody care!

Natapos ko na ang aking mga gawain, gagawa na naman ako ng mga Project  at aalis ng maaga sa BAHAY para lang di nila ako makita. Ganun lang palagi Ang ikot ng buhay ko, sawang sawa na ako. As the time na umabot ako sa School Agad along pumunta Kay Ma'am Ellima.

*Knock-knock*

Come in. Ma'am Ellima said.

Good day ma'am! I was so sorry of what happened yesterday may family problem Lang po. I said in a very low voice.

It's ok. If you don't mind, you can share it with me. My teacher said with an assuring smile.

No ma'am, it's  really ok? Thank you so much ma'am! Ahm anyway ma'am I will just past may project. By the ma'am, again thank you so much. And,  I leave the office quietly.

I'm on my way to my first subject when someone when someone grab my wrist.