the prince baby

chapter 7

Chapter 7 ..

Parehas kaming napahawak sa aming mga tiyan sa kabusugan .

Solve! Andami kong nakain .

Tinignan ko ang katabi ko na tila nasa kalawakan pa ang isip .

Ilang minuto pa ang lumipas ay napagdesisyunan ko nang tumayo at magligpit ng pinagkainan .

Huhugasan ko ito dahil mahirap na kapag may nakaalam na pumunta ako rito ng walang paalam .

10 plato ang hinugasan ko ,oy wag kayo tatlo lang kinain ko diyan ,yung iba ay ang prinsipemg katabi ko ang umubos .

Ano ang bagay na iyon?" Tanong nya sabay turo sa selpon ko  na may ilaw parin .

Mabilis na nanlaki ang mata ko at daling itinago sa likod ang selpon .

Bakit ko nga ba nakalimutan?

Ah ,wala iyon,hehe"

Tinignan nya ako ,di nasiyahan sa sinabi ko .

Hindi ka pa ba aalis mahal na prinsipe?" Pagiiba ko ng usapan .

Kumunot ang noo nya .

Gusto mo kong umalis?" Matalim na tingin ang ibinigay nya sa akin.

Hindi your highness" iling ko .

Mas lalong kumunot ang noo nya sa sinabi ko .may mali ba akong nasabi?

Hindi kaba natatakot sa akin?" Tanong niya .

Hindi" mabilis kong sagot .sa kanya hindi pero sa kamatayan ,oo .

Umangat ang gilid ng kanyang labi .ngumisi sya .

You make me amazed"

Ikaw langang nakikilala kong may matapang na paguugali at hindi takot sa akin ,samantala ang iba ay makita at marinig palang ang pangalan ko ay nanginginig na sa takot"

nagkibit balikat lang ako sa sinabi nya .

.....

Pgakatapos ng paguusap naminna iyon ay bumalik na ako ng aming silid ,ganon rin ang prinsipe .

Pagkapasok ko ng silid ay agad akong naupo at sumalampak sa sahig .muli kong inilabas ang aking selpon .lobat na ako .pumihit ako patalikod at maingat na kinuha ang power bank na dala ko at isinaksak ang selpon ko .mukhang ilang araw ko lang mapapakinabangan ang selpon ko dahil hindi uso ang kuryente rito.

Tanging mga kandila lamang ang kanilang ilaw rito ,wala rin silang bentelador ngunit ayos lang rin dahil hindi naman mainit rito .

Humiga ako at nagisip .

Makakabalikpa kaya ako sa mundo ko? Ngunit alam kong nasagasaan ako.ibig sabihin ba noon ay patay na ako ?

Mabilis kong ipinilig ang aking ulo .
Hindi ko kayang tanngapin na hindi na ako makakabalik sa mundo ko .

Inunat ko ang kamay ko at kinuha ang selpon ko .

Pinindot ko ito hanggang sa mapunta sa gallery .and there i see my brother and sister picture .

miss ko nang makipag asaran sa kanila  .

dumako ang tingin ko sa larawan ng aking mga magulang .

Nagsimulang manubig ang akingmga mata .

My father  ,i miss him so much .miss ko na ang pagpapasaya nya sa akin gamit ang mga  inembento nyang mga gamit   .yes my father is an inventor .isa sya sa sikat na inbentor sa  panahon ko.

My father wants me to be a inventor like him pero hindi ko sya sinunod .

Pagiging doctor katulad ni ina ang gusto ko .isang taon palamang akong naging doctor ngunit naaksidente na ako at napunta sa panahong ito .

I love treating people ,its my passion .Its makes me happy .
Pero ngayon hindi na maari lalo na sa naging katungkulan ko rito sa palasyo .

Pinahid ko angmga luha sa aking mata at pumikit .

Inaalala ang nga masasaya naming ginawa .

...

End of chapter 7 .