Kapıyı açtığımda karşımda duran kişiyi görünce dona kaldım tüm asaleti asiliği ve korkusuzlugu ile karşımda dimdik duruyordu onu bir daha görebileceğim aklımın ucundan dahi geçmiyordu
Ama karşımdaydı ben söyleyecek bir kelime bulamazken lafa girdi
Zorla getirmesini biliyorsun kendi ayağımızla gelince içeri almayacakmısın dedi
Kapıdaki adamlardan birine işaret ettim ne istiyor diye silahsız abi konusucam deyip tutturdu yanlız geldi bekleyeni edeni yok dedikodu sual bittiyse girebiliyormuyuz dedi karaca
Ben daha bir kelime söyleyemezken içeriden anam seslendi
Kim o kapıdaki
Karacada anamın sesinden cesaretle bana doğru yaklaştı o koca gözleriyle öylesine sinirli bakıyordu ki
Bir an gözlerim gözlerinden kayarak dudaklarına baktım dudaklarımızın buluşmasına arada sadece bir kaç cm kalmış nefeslerimiz birbirine değiyordu bir an beni öpeceğini düşünürken sertce omzuma çarparak içeri geçti
Peşinden kapıyı kapatarak içeri geçtim
Benim fadik teyze diyerek geçip anamın karşısına dikildi anamda aa hoş geldin kızım geç otur diye koltuğu işaret etti
Artık konusma vakti geldi
Noluyo ya
Napiyosunuz siz
Sen niye geldin buraya
Komşu evinin kapısı mi ki misafirliğe geldin
Karaca lafımı kesti
Misafirliğe gelmedim adına ne dersen de rehine de esir de ama ben artık burdayim kendi rızam ile geldin senin çatının altına girdim bu ne demek
Sinirlenmeye baslamistim
Ne demekse demek geldiğin gibi gidiceksin demek
Ben senin niyetini anladim sen savaş bitirmeye çalışıyorsun ben bunu yemem de seni de bu çatının altında barındırmam da hadi eve amcaların gelsin baban gelsin sen şimdi evine git benide fazla delirtme
Lafımı bitirir bitirmez anam seslendi
Höst sen kimin evinden kimi kovuyorsun karaca burda kalacak ben çocuklarımı sen öldürt diye doğurmadım seni de öl diye doğurmadım sen çocuk nasıl doğar bilirmisin insanın canından can çıkar koparıp alırlar ölmeyeceksiniz kimseden kimse ölmeyecek karaca burda kalacak anlaşıldımı
Anne diye sesimi yükselttim anam tekrar lafımı keserek
Tek laf edersen çıkar giderim bu evden , ondan sonra ne ölüne ne ölüme dedi
Sinirden yumruklarımı sıkarak yukarı odaya çıktım karyolanın kenarına oturarak karacadan bir şekilde kurtulmanın yollarını düşünmeye başladım o sırada karacanın ve anamın sesini duydum senin odan burası kızım bir ihtiyacın olursa bana haber et dedi O sırada gelen telefona irkildim abi koçovalilar baskına geldi
kılınızı bile kıpırdatmayacaksınız dedim pencereden baktığımda kardeşlerinin intikamını almaya gelen selim ve yamac ellerindeki silahı kapıya doğrultarak nişan aldı tam o sırada kapıyı açtı karaca
Yamaç karaca diyerek şaşırdı
Selim lafa girdi
Karaca senin burda
Lafını kesti karaca ben artık burdayim baba bu evin misafiriyim bundan sonra
Anam çıktı misafirimizdir cani bize emanettir hadi çocuklar evinize dedi
Selim tekrar karaca buraya gel dedim
Baba bitti yeter gözünüzü seveyim dikişlerin atmış kanıyor sen burda dursun bu lütfen
Ben bunu yapabil i yorum kendimce ama dursun durun artık
Yamaç seslendi tamam karaca hadi yürü eve
Hiç bir yere gelmiyorum
Selim : karaca delirtme beni
Benim başka söyleyecek bişeyim kalmadi gerisini babannemle konusursunuz
Dedi ve kapıyı kapatti içeri geçince anam karacanın omzunu sivazlayarak saol anlamın da gözlerini kapatıp başını eğdi
Sinirden yumruklarını sıkarak yukarı çıkarken
Anam zor olacak kızım ama bize ne kolay ki bak pes etmek yok ama tamammi dedi
Karacada etmicem dedi kendinden emin bir şekilde
Aksama kadar odadan çıkmadım anam geldi yanıma yemeğe inmeyecen mi yemeyecem ben tokum dedim
iyi koridorun sonundaki odayı karacaya ayarladım sen de bil ki yolun oraya düşmesin dedi
Sabah odasina da kahvalti gotureyimmi ana dedim alayla ve sinirle
Yok gerek yok kendi kahvaltıya iner dedi anlamazcasina inmesene ben götürürüm kahvaltısını hic gocunmam
Oğlunun katillerinin kızına mi dedim
O kız benim oğullarımın hayatını kurtardı kendi canini hiçe saydı kapımıza gelen orduyu geri çevirdi
O yüzden kes sesini otur aşağı ben seni dovmeyeli çok oldu aklını başına al dedi kapıyı çekip gitti
Anama bak ya düşmanımızın kizi yüzüne beni dövecek oluyor sinirlenmemek elde degildi
Karacadan
Günün verdiği gerilimle yemek canım hic istememişti odama geçip bu gün olanları unutmak için uyumaya çalışıyorum ama dışarıya vuramadığım korkumdan dolayı uyuyamadım duvarlar sanki üstüme geliyordu nefesim kesilmeye başladı hemen montunu alıp aşağı indim kapıyı açıp dışarı bahçeye çıktım ortalık çok ıssızdı azerin adamlarından kimse yoktu bahçede demir korkuluklara yaşlanıp gökyüzüne baktım korkularımı bi şekilde unutmaya çalışıyordum o sırada ayak sesleri geldi arkamı döndüğümde beni görüp geri dönen azere seslendim
Dur
Ne
Senidemi uyku tutmadı dedim
Kâbus gibi çöktüm ondan olabilirmi diye sordu
Sen mi ben mi , baktım tekrar gitmeye yeltendi dur dedim . sesimi yükselterek
Ne var ne ne istiyon söyle
Burda kalmam sana eziyetse bana daha büyük eziyet bunu bil dedim ve devam ettim sen beni kaçırdığım da sana zarar vermem dediğin de ben senin amcalarım gibi babam gibi sanmıştım sevdiklerini korumaya calistigin için çaresiz kaldigin için o yuzden çukuru bastığını kadınları aldığını duyduğumda inanamadım biliyormusun hani bana sormuştun ya sen benim kim olduğumu biliyormusun diye artık biliyorum
Bu eve geldim diye karsinda başımı önüme eğdim diye kafan karışmasın bir ömür burda kalmam gerek se bile yüzüne her baktığımda tükürmek isticem ben asla koçovali oldugumu unutmicam sende unutma
Bana yaklaşmaya kalkarsan bu sefer savaş çıkarmış demem kendi ellerimle sıkarım gırtlağını dedim
Azer öylece kalmis soyledigim lafları sindirmeye çalışırken bende yukarı odama yöneldim kendimi bu kadar sert tutmak zorundayken azer e bu lafları söylerken aslında benim düşüncelerimde beni nasıl hayal kırıklığına uğrattığını söylemiştim ona ama içim bir nebze olsun ferahlamıştı
