«ចាំមើលអាថោកទាបនេះ លេងឯងយ៉ាងមិច» Suga
«លែងយើងលែ- ហឹម»Jimin ត្រូវsugaថើបបំបិទមាត់យ៉ាងយូរ រាងក្រាស់មើលទៅjiminដូចជាចង់អស់ដង្ហើមទើបដកមាត់ចេញ
«ធ្វើយយយ..កុំយកខ្លួនយើងទៅប្រលូកប្រឡាក់នឹងអាឃាតករឯង ហឹក» Jiminក្រោយពេលបបូរមាត់អ្នកខាងលើប្រលែងពីការថើប ស្តោះទឹកមាត់ចោល
«ដឹងមកពីណា....អ្នកណានិយាយហាស៎»sugaចាប់ច្របាច់ចង្ការJiminខ្លាំង
«ហឹកហឹកឈឺ..អាឃាតករលែងយើង»
«អូយយ..Park Jimin»sugaស្រែកមួយអស់សម្លេងដោយសារJiminឈ្លាតឪកាសធាក់ចំភាពរឹងមាំរបស់Sugaឲម្ចាស់ខ្លួនហួលនៅមួយកន្លែង រត់ចេញទៅបើកទ្វា តែសំណាងអាក្រក់វាជាប់សោរទៅហើយ
«ឆាប់ឡើងៗ របើកទៅៗសូមអង្វរ» Jiminទាញគន្លឹះទ្វាខ្លាំងនឹងទន្ទ្រាំជើងតាមចិត្តប្រញាប់ញាប់ញ័រ
«ចង់រត់ទៅណា?»Sugaក្រោយពីសម្រួលលែងឈឺហើយ ដើរចុះពីលើពូកមកកាន់Jimin ពាក់ទឹកមុខសាតានដាក់Jimin
«ហឹកហឹក កុំធ្វើអីយើងៗ អ្ហាយយ» Jiminរត់ចេញមិនទាន់Sugaចាប់ទាញឪបចង្កេះពីក្រោមរឹតណែនតឹប
«ប្រហើនជាមួយយើង មកស្គាក់មេរៀនទើបបាន»Sugaចាប់បោះរJiminទៅលើកពូកជាថ្មី
តាមទៅជិះពីលើហើយចាប់ខាំក៎តូចល្អិតដល់បែកឈាម
«អូយយបានហើយ ហឹកហឹកឈឺ»Jiminយំខ្លាំងដៃប្រឹងហាមឃាត់មាឌធំ
«ហឹស..»sugaសើចបន្តិចចាប់ដោះខោរាងតូចតែ
តុ តុ*
«អ្នកណាវើយ មានការក្បាលឪឯងស្អី» Sugaងើបមុខទៅកន្លែងមានសម្លេងគោះទ្វា ដៃនៅតែចាប់Jiminជាប់មិនឲរើរួច
«ចាហ្វាយcasinoមានរឿងហើយ»Jayស្រែកពីខាងក្រៅទាំងចិត្តមិនចង់ ដឹងថាខ្លួនមករំខានចំពេលវេលាល្អរបស់
ចាហ្វាយ
«ចង្រៃយ៍ ពួកអាឆ្កួតហើយ»ភ្លើងតណ្ហាដែលខំបង្កាត់ពីយូរមក រលត់អស់អារម្មណ៍គ្មានសល់។ Suga លូកបើកថតតុនៅក្បែរដៃទាញយកខ្សែរនឹងក្រណាត់ បិទមាត់Jiminព្រមទាំងចងដៃចងជើងទៀតផង។
«កុំគិតចង់រត់ឲសោះបើឲយើងចាប់បានមកវិញ យើងមិនធានាថាឯងនៅអាចមានដង្ហើមចង្រឹតដកឬអត់ទេPark Jimin»Sugaសង្កត់សម្លេងនិយាយច្បាស់នៅប្រយោគឈ្មោះរាងតូច។Jiminក្រវីក្បាលទឹកភ្នែកហូរចុះស្រក់លើកម្រាលតក់ៗ
