En son ne zaman hissettiniz aşkı? Birnevi hayal kırıklığını? En son ne zaman kalbiniz boğazinizda atti? Durun size bu sorulara kendimce cevap vereyim. En son odaya kapandigimda,ayni kitabi tekrar tekrar okudugumda,sebebsizce agladigimda,kendi yalnizligimda boguldugumda,sarkilar sanki benim icin yazilmis gibi hisseddigimde...
Onceleri siradan bir okul hayatiydi yasadigim. Okuldan eve evden okula bazen ayda yilda bir arkadaslarla bulusurduk o kadar. Tabi annem bu hayatimin kralicesi ama bir o kadar da bana arada unuversite sinavlari icin "O odaya tikilip kaliyorsun.. Sinavi nasil gecmeyi planliyorsun? Artik birazcik calissan diyorum!" diyerek baski yapan tek kisi... (!) Siradan hayatima renk katan hicbirsey hic kimse yoktu. Tabiki kardesim gibi gordugum Cemre disinda.. Cemre 1.60 boylarinda,zayif,sarisin,ela gozlu,bir okadar da guzeldir.. Bazen onunla sinemaya gider biraz alisveris yapardik.. Herneyse asil konumuza gelelim.. Berke diye bir cocuk var okulda. Cok tatli ama bir o kadarda gicigin ta kendisi. Butun kizlar ona asik ama onun havasindan gecilmediginden kimseye yuz vermiyor. Sanirim bende onun farkedmedigi siradan kizlardandim... Ama hemen asik olmamaliydim cunku gecmiste yasadiklarim beni bu konularda tecrubeli yapiyordu.. Gecmisdeki aldatilmam gecmiyordu bir turlu.. Aslinda olay tam da bu degilmiydi? Gecmisi gecmis yapan gecmemisligi degilmiydi?...
