წითური.

321 41 41
                                    

კაფეტერიაში ყველა დაბნეული უყურებდა ასევე დაბნეულ ქერას, ვერც ერთი ხვდებოდა რა მოხდა რამდენიმე წუთის წინ. ბოლოს ყველამ ჩათვალა რომ ეს მხოლოდ ჯონის საქმე იყო და თვითონ არ უნდა ჩარეულიყვნენ.

- ის ბიჭი ვინ იყო ან რა უნდოდა - გაკვირვებით ამოილაპარაკა ქერამ და ასევე გაკვირვებულ ლექტორს გახედა.

- წამლები დალიე?.- ოდნავ მკაცრად იკითხა და ქერას თვალებში ჩახედა. ერთწამს დაფიქრდა შემდეგ კი თვალები გაუფართოვდა.

- ჯანდაბა - ჩუმად ჩაიბუტბუტა და ფეხზე წამოდგა - დამავიწყდა, სასწრაფოდ სახლში უნდა წავიდე.

- წადი, დირექციას მე შევატყობინებ.

უთხრა მზრუნველად და იქამდე უყურა ქერას სანამ კაფეტერია არ დატოვა შემდეგ კი ხმამაღლა ამოიოხრა.

- მე რაც მგონია თუ ის არის ....- შუბლი მოიზილა ხელით.

მზერა მოავლო ბავშვებს და თვითონაც დატოვა იქაურობა.

__

- თვითონ ვერაფერი იგრძნო? - დაეჭვებით იკითხა იუნგიმ და უკვე შენობიდან გასულ ქერას მზერა გააყოლა.

- იმედია რომ არა, ჯერ საერთოდ არ მაქვს სურვილი ეს ვინმემ გაიგოს. ეს იქამდე უნდა დაიმალოს სანამ მე არ მოვისურვებ რომ გაიგონ, და საერთოდ ეს უნდა დაივიწყოთ თითქოს არც მომხდარა.- მკაცრად თქვა და ბიჭებს შეხედა.

- ბოგუმმა რომ გაიგოს არამგონია მოეწონოს.- ჩუმად თქვა ნამჯუნმა.

- ფეხებზე მკიდია კანონი, როგორც მე ვამბობ ისე იქნება. - მკაცრად თქვა და საპირფარეშო დატოვა

იუნგიმ ნამჯუნს შეხედა და თვითონაც უკან გაყვა გუკს.

- გუკ არასწორად იქცევი, ბიჭო - თავი გააქნია დანანებით და თვითონაც დატოვა ოთახი.

__

- ბატონო ჯონგუკ მამათქვენი კაბინეტში გელოდებათ.

სახლში ახლად შესულ ჯონგუკს მაშინვე ხვდება მოსამსახურე და აცნობებს ახალ ამბავს, უკმაყოფილოდ ოხრავს და მაშინვე ბოგუმის კაბინეტისკენ მიიწევს. კარს ისე ხსნის არც კი აკაკუნებს, კითხვაზე სცალია თუ არა ზედმეტია საუბარი. ოთახში შედის, ალფა რომელიც მიჩვეულია მის ასეთ საქციელს ანიშნებს რომ დაჯდეს.

I Am Your AlPha, And You.../K.T J.H. J.J. P.J.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon