10,000 HOURS

Chapter 2

DAVE'S POV

Lumabas ako at pumunta sa pool pagkatapos namin kumain. Nahihiya ako sa pinapakitang ugali ni Ate sa kaniya. Hindi makakatagal dito si Calhea dahil sa kapatid kong magaling.  Nagsindi ako ng sigarilyo at sinimulang hithitin, paulit-ulit kong ginawa iyon dahil nawawala ang pagkainis ko sa kapatid ko.

"Hindi mo ba man lang naisip na kapag nalaman ng mga kumidnap sa babae na iyan na nasa teritoryo natin ay tayo ang balikan ? Ha! Of course you didn't!. " Napabuntong-hininga na lang ako sa pagsulpot ni Ate sa gilid ko. Aaminin kong hindi ko naisip iyon. Maaaring mapahamak si Ate pero hindi naman siya magtatagal eh dahil hihingi agad ako ng tulong kay Kuya Daxon. "Hindi talaga nag-iisip. " Aniya at tuluyan nang umalis.

'Bullshit !'

Ilang ring pa ay sinagot na ni Kuya Daxon ang phone. " Hey, wazzup Dave! " masayang bati nito sa akin. Noong una ay hindi pa ako makasagot dahil sa nakakaramdam ako ng hiya, narinig ko naman siya na tumawa over the phone. Mga bata pa lang kami ay magkakakilala na kami . Si Kuya Daxon ang tinuturing naming apat na Kuya .

Sobrang iniidolo ko siya dahil sa angking talino at talented ni Kuya Daxon. Isa pa ay gusto kong maging katulad niya bilang pulis. Siya ang may pinakamataas na position sa Pilipinas at iyon ay Chief of Police o COP.

" Dave? ." Tawag niya sa akin mula sa cellphone.

" Im sorry, Kuya Daxon. " Na ikinatawa niya . " I just have a favor. " Kinukutkot ko ang kuko habang hinihintay ang sasabihin nito.

" What is it? "

" Hindi ba sa'yo sinabi ni Jixon about woman? " takang tanong ko dito.

" Woman? Nothing, why? Is there any problem, Dave? "

' he is really heartless '

Kinuwento ko sa kaniya kung paano namin nakita si Leign at tulungan ito.

" You mean.... a human trafficking?" anito. " Years ago, may case na katulad niyan at nahuli ang suspects, I thought it's done . For sure, isang grupo lang nasa likod ng kaso na ito." Halatang galit ang tono ni Kuya Daxon. " I will talk to you tomorrow. As for now, take a rest Dave and careful. Tawagan mo agad ako kapag may hindi magandang nagyayari d'yan . Understood? " na agad akong tumango na animo'y nakikita niya.

Kinaumagahan ay nagpahanda agad ako ng breakfast. Maagang pumasok si Ate sa trabaho kaya tahimik.

"Manang, p'wede mo na siya tawagin....." putol ko nang biglang pumasok si Leign sa kusina. Suot niya damit ko kaya malaki ito sa kaniya na umabot hanggang legs na kitang kita naman ang cycling short . Inalalayan ko agad siya para makaupo at nginitian niya ako.

"Thank you. " I don't know pero malakas ang dating sa'kin no'n. "Wala kang pasok? " takang tanong niya.

" It's weekend " ngiting sagot ko rito. Nilagyan ko siya ng pagkain sa kaniyang plato at kinuha ng gatas na maiinom niya. Napansin ko naman na taka akong tinitignan ni Manang and for sure kung anu-ano ang nasa isip nito kaya nginitian ko na lang siya.

'Psh! '

"Kuya Daxon will be here soon ," nahihiyang sabi ko dito. Nahihiya ako that knowing Ate will still mad kapag nag-stay pa siya dito ng ilang days ,and be honest, tama si Kuya Daxon na baka sundan kami dito. Not scared for myself, I am scared for my sister what may happen to her . " Don't worry, he will take care of you. " Dagdag ko.

"Hindi ko alam kung paano ako magpapasalamat sa'yo, Dave ,"sinsero niyang sambit. Akala ko magagalit siya.

Magsasalita na sana ako nang may nagdoor bell.

'He's here '

'Why am I feeling like this? ' Nalilito ako for no reason.

" Dave. "Niyakap ako ni Kuya Daxon at ginantihan ko din s'ya . Hindi na ako nakapag-salute . "Where's the victim? " agad na tanong niya.

"Leign, this is Kuya Daxon. And... Kuya Daxon....this is Leign " nagtaka ako sa klase ng tingin ni Kuya Daxon kay Leign na parang he know her. Hindi malapit sa babae si Kuya Daxon dahil sa pagkakakilanlan ko dito ay tutok sa mga kaso na hinahawakan niya. Ni hindi nga siya magkaroon ng oras sa pamilya though nakaka-attend pa rin siya sa mga occasions. He is really workaholic.

Nagulat ako nang humawak sa braso ko si Leign. Pinaliwanag ko kay Leign na si Kuya Daxon ang humahawak ng mga ganoong klaseng cases . Binanggit ko din na nahuli na nila ang ilang suspects kaya medyo nalinawagan ito.

"I have two friends who left there. " Takot na sambit nito na talagang ikinabahala ni Kuya Daxon. "Gusto ko po sana na bago ako makauwi sa Batangas ay kasama ko na ang dalawa kong kaibigan, "maluha luhang sambit ni Leign .

"I can't promise but I will do my best. " Seryosong sambit nito.

Tumingin pa sa akin si Leign na agad kong nginitian saka ito inilipat ang paningin kay Kuya Daxon na parang nag-aalinlangan.

"I understand kung bakit nagdadalawang isip ka sa akin. Don't worry ,hindi nila ako kasabwat " ngiting sambit ulit nito. Nag-ring ang cellphone niya. " Excuse me. "

"It's okay, he is really nice guy, "ngiting pangungumbinsi ko dito. "Always wear pajamas, hmm? " noong una ay nagulat siya pero tumango naman ito at nginitian ko.

Kung ako ang masusunod ay mas gugustuhin kong nandito na lang siya sa bahay pero kailangan kong unahin ang kaligtasan ng kapatid ko.

" Let's go? "nakangiting tanong ni Kuya Daxon kay Leign na tumingin sa akin saka tumango. Narinig ko pang tumawa si Kuya Daxon sa iniasta ni Leign.

Inihatid ko ang dalawa sa labas at inalalayan sumakay ng kotse si Leign.

"Malaking tulong sa kaso si Leign, Dave " biglang sambit ni Kuya Daxon nang maisara ko ang pinto ng kotse. " Thank you for calling me, Dave. *sigh * Sisiguraduhin kong matatapos agad ang kasong ito within three days ." Hindi mo makikitaang may kayabangan sa sinabi na iyon ni Kuya Daxon, sa totoo lang natuwa pa ako dito.

"Magiging safe siya sa inyo puro pulis ang pamilya ninyo ," natutuwang ani ko. Tumango siya at tinapik ako sa balikat at nagpaalam na siya.

Pero bakit gano'n na lang kabigat sa loob ang nararamdaman ko ngayon ?

Hinayaan ko na lang at pumasok na sa loob. Panay ang tawag ni Anzen at Liro , hindi ko na lang pinansin dahil panay tanong ang mga ito tungkol kay Callhea.