"Хонгор минь, энэ залуу эсвэл чи" гэхэд нь ойлгоогүй ч "намайг намайг ал түүнийг явуул" гэхэд тэр инээмсэглэн Жонгүгийг зодож буй хүмүүсийг зогсоов. Жонгүг газар намайг ширтсээр цусандаа будагдсан байдалтайгаар хөдөлгөөнгүй хэвтэнэ.
Удалгүй буу цэнэглэх нь сонсогдон Жонгүг Сувоны өөдөөс мөлхөнө. Нэг залуу түүний гэдэс рүү өшиглөн Жонгүг цусаар ханиалгасаар буцан хэвтэв.
Толгойнд нь буу тулгагдхыг мэдэрсэн Сувон нүдээ анив.
"Сүүлчийн үг байна уу?" гэхэд Сувон Жонгүг рүү харан
"Ж-жонгүгаа~ би чамд хайртай"
Буун дуу тас хийн Жонгүг хайртай охиноо нүдэн дээр нь үхэд хийн унахыг харсан юм.
"Сувонаа~ чамайг хамгаалж чадаагүйд уучлаарай, харсаар байж чамайгаа явуулчихлаа" Жонгүг уйлсаар түүний булшны өмнө сууна. Бусад нь түүнийг холоос ажиглан уйлахгүй байхыг хичээнэ.
"Танилцаад удаагүй ч чи бидний хувьд их эрхэм хүн байсан... бас Сувона~ би ч гэсэн чамд хайртай"
Ядраад байгаа болохоор ёстой тэнэг юм биччихлээ.
Заа ингээд дуусах шив. Та нар уйлсан уу? 16 хэсгийг турш надтай хамт байсан та нартаа баярлалаа. Нэг сэтгэгдлээс л зөндөө их эрч хүч авдаг шүү. Удахгүй шинэ өгүүллэг орох болохоор шинэ өгүүллэгээрээ удахгүй уулзацгаая.
