Bilmeniz gereken tek şey : kendinizi sevmek. Aynaya bakıp ne kadar mükemmel olduğunuzu görebilmek. Ben böyleydim işte. Benimle kimseyi kıyaslayamazdınız. Bunu yapacak olursanız muhtemelen zayıf noktanızı bulup bir şekilde sizi alt edebilirdim. Her şeyin üstesinden gelebileceğime inandım. Öyleydi de. Ben her şekilde başarırdım. Her şey benimdi ve en özel olan da bendim.
İnsanları sevmezdim. Kendi annem,babam dahil bana yabancıydı. Hepsinin tek tek birer sebepleri vardı. Gerçi, bu sebepler kendimden iğrenmem için yeterliydi. Fakat ben tutunmuştum, kendime. Kimse yoktu ve olacağı tek şey de buydu. Kimseyi sevmedim. Kimse de beni sevmezdi. Sevebileceğim tek kişi olan kendimi yücelttim. Aslına bakarsanız, ben de biliyordum.. Kendimden ne kadar nefret ettiğimi...
18 yaşına yeni basmış, kimseye doğru dürüst tek kelime etmeyen bir kişilikseniz en doğrusu becerebildiğiniz her şeyi herkesin gözüne sokarak yapmak olacaktı. İyi bir fizik, iyi bir kafa. Kayda değer tek bir arkadaşım yoktu. Kendime tuğlalardan küçük ama kendini ısıtamayacak kadar büyük bir ev yapmıştım. Ve o evde tek sandalye bir tek ben olarak oturuyordum. Belki kapıyı açacak kişiyi bekliyordum belki de kapılarıma kapı ekleyecek yeni birisini. Hayatıma giren herkesi geri tepmiştim. Bana dokunamazdınız. Ruhuma dokunamazdınız. Kapıma dokunamazdınız. Ben kapıyı beklerken pencereden içeriye girip bütün benliğimi alan o kişiyi hiç beklemezdim. Bilmiyordum, pencerelerin açık olduğunu. Bilmiyordum, evin sıcak, yanımda yeni bir sandalye,beyazlarla dekore edilmiş salon, karalanmaya her an hazır duvarların var olduğunu. "Dokunma!" dedi içimden kaçan çığlık. "Evime dokunma. Kapımı açma. Beni bulma. Bana dokunma..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOĞUK
Teen FictionBuz gibi bir adam. Buz gibi bir kalbi var. Buz gibi soğuk. Buz gibi sert. Fakat o yapayalnız. O şefkate muhtaç. Ve buzlardan çok uzak bir yerde yaşayan bir kadın. Soğuktan korkan Aşkı hiç tatmayanlardan. Bu son nasıl olacak? "Seni kollarıma alsam...
