SEEING YOU ( MY HOTTEST BILLIONAIRE HUSBAND SEASON 2) COMPLETE

DIAMOND 32: ACCIDENT/DIE

LOVELYN POV (POINT OF VIEW)

UMUPO ako sa couch at doon lang binuhos ang lahat ng iyak ko. Ang sakit. Ang sakit sakit.😭😭

"Iha hindi ka paba? Papasok?"

"Bes halika kana. Papasok na tayo. Tinext ko na si kiero na susunduin niya tayo rito." Parang wala akong narinig sa mga sinasabi nila. Napakaselfish ko nga talaga dahil hindi man lang ako nagsabi sa kanya kung ano ang mga problema ko. Kung ano ang mga nasa isipan ko. Sana hindi ako nagpa dalos dalos ng desisyon. Hindi ko naisip na mas masasaktan ko siya sa ginawa ko. I'm sorry Alexander. I'm sorry.😭😭😭

"Princess." Hindi ako lumingon sa kanila dahil alam kong si kiero yun. Tumayo na ako at nag bow kila tita at tito. Saka umalis na. Hinintay ko sila sa labas hanggang nakalabas na sila. Sumakay ka agad kami ni princess sa Kotse ni kiero at umalis naman ka agad ito. Tahimik ako. Ayaw kong magsalita. At ayaw ko ring makinig.

"Nandon na sila Alexander sa school. Tinawagan nga ako ni tobi." Sabi ni kiero.

"Ganun ba. Bes okey ka lang ba?" Tumango lang ako sa tanong ni princess.

"Bes sana man lang sinabi mo sa akin kung anong desisyon mo. Anong silbi ng pagkakaibigan natin kung hindi mo sa akin sinasabi ang problema mo?"

"I'm sorry princess. Masyado akong nagpadala sa mga iniisip ko. Sana man lang inisip ko ng matagal bago ko iyon ginawa. I'm sorry. Ginawa ko lang talaga yun para sa kuya mo.😭😭😭" niyakap ako ni princess. Humahagulhol nalang ako ng iyak dahil hindi ko talaga kayang  pigilan ang emosiyon ko.

"Tahan na bes, kilala ko si Kuya pag mahal ka nun mahal ka talaga. Gagawa tayo ng paraan mamaya para makausap mo siya."

"Nandito na tayo." Sabi ni kiero. Pinahid ko ang luha ko at bumaba na ng kotse. Alam kong pinagtinginan na naman ako ng mga studyante. Hindi ko nalang sila pinansin at dumeretso nalang sa room. Napahinto ako ng makita ko si Alexander nasa corridor. Naglalakad. Siguro ay papasok nadin siya. Saan kaya siya galing? Yumuko ako ng nilagpasan ako nito. Ouch. Ang sakit. Pumasok nalang din ako at umupo sa tabi niya dahil nga magkatabi kami. Bigla namang pumasok ang adviser namin.

"To those who are entered the intramurals sports. Unang araw niyo ngayon para mag practice. The billiard sport and basketball sports. Follow me." Sabi nito. Tumingin ako kay Alexander pero tumayo ito at naglakad na. Sumabay sa kanya si kiero. Napakagat labi ako dahil parang hindi niya ako kilala. Ganun nalag ba talaga ka dali sa kanya?

"Hayaan mo muna siya Lovelyn. Halika kana." Napatingin ako kay tobi ng magsalita ito sa tabi ko. Tumango nalang ako at sumunod sa kanya. Pumasok kami sa isang basketball court at nandun din ang table ng billiard. May nakaharang na tali. Ang kalahati sa Billiard ang kalahati sa Basketball. Dumeretso ako sa upuan malapit sa Billiards.

"Ms.lust, Mr. Kevin, Mr. Santos Halika kayo dito." Lumapit kami at humarap sa isang couch. Siya ata ang magtuturo sa amin.

"Okay, Here the schedule. Araw araw tayong mag prapractice. Ms. Lust ikaw lang ang babae na sumali sa billiards. Do you know how to play it?"

"Yes sir." Sabi ko.

"Talaga nerd?ang cool mo naman" sabi nung isang lalaki na kulay pula ang buhok. Uso ba ang pakulay ngayon? Para siyang si dracula.
"Hehe salamat." Nahihiya kong sagot.

"Okay simula na natin ngayon. Tatlo kayong maglaro. Isipin niyong magkalaban kayo sa isat isa. An makakalaban niyo ay ang Grade 9 hanggang pababa. Magagaling sila kaya galingan niyo ang pag practice." Sabi ni couch. Kumuha ako ng isang tako at isang chalks saka kinis kiss ito. Napabuntong hininga ako. Focus ka muna self. Unang nag tira si kevin sumunod si Santos. Tinignan ko ang mga bola at mahirap itong tirahin. Pumwesto ako at bigla naman nagtama ang paningin namin ni Alexander. Nasa mga upuan siya at nakatingin sa akin. Kumbaga ako nakaharap ako sa kanya. Iniwas ko ang paningin ko at nag focus sa bola. Tinira ko ito at hulog ang dalawa.

"Woaahhhh ang galing mo!" Sabi ni santos. Hindi naman makapaniwalang nakatingin sa akin si couch pero binalewala ko nalang ito.

NATAPOS na ang practice namin at nagmamadali akong lumabas ng court. Hihintayin ko si Alexander dito kakausapin ko siya. Ilang sandali pa ang lumabas na sila kaya lumapit ka agad ako.  Para akong nawalan ng hininga ng tignan ako ni Alexander. Ngumiti ako ng pilit.

"Pwedi ba tayong mag usap?" Sabi ko sa kanya pero tinignan lang ako nito. Napayuko ako dahil hindi ito sumagot.

"Follow me" malalim na boses nitong sagot. Tinignan ko sila kiero at tobi naka thumbs up na sila sa akin kaya napangiti ako. Sinundan ko siya hanggang makarating kami sa isang puno. Walang gaanong studyante doon. Huminto siya at humarap sa akin. Ito na lovelyn. "What is it?" Tanong niya. Napaurong ang dila ko dahil sa lamig ng boses nito. Parang hindi niya ako kilala dahil sa pakikitungo niya sa akin. Bigla namang tumulo ang mga luha ko.

"I'm sorry Alexander." Yun lang ang nasabi ko. Hindi ko alam kung ano ang reaksyon nito dahil nakayuko ako.

"Tapos na tayo diba? Ano paba ang hinahabol mo?" Nagulat ako sa tanong nito. Ano paba ang hinahabol ko? Inaamin kong nasaktan ako sa sinabi niya. Bakit ganiyan siya magsalita.

"Alexander. I'm sorry kung sinabi ko yun. Napakaselfish ko. Dahil hindk ko man lang sinabi sayo kung ano yung mga problema ko. Hindi ko man lang iniisip yung mararamdaman mo kung gagawin ko yun." Bigla namang nag crack ang boses ko. Umiiyak na ako. Hindi siya sumagot kaya lumapit ako ng bahagya sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. Pero inalis nito ang mga kamay ko.

"I accept your sorry. But Were done" hindi ako makagalaw sa sinabi niya. Pati bibig ko ay hindi makapagsalita.

"Alexander".

"Tanggap ko ng may fiance ako. Tanggap ko naring tapos na tayo so please. Kung akala mo na may pag asa pa tayo. Wala na." Sabi nito saka tumalikod.

"Ganun nalang ba talaga sayo kadali Alexander? Ganun na ba talaga kadali sayong kalimutan ako? Akala ko ba mahal moko?" Hikbi kong sabi. Humarap ito sa akin.

"Then forget it all." Umalis na ito kaya napaupo ako. Damn! Damn! 😭😭😭 sobrang sakit. Tumayo ako ag tumakbo papunta sa gate.

Then forget it all.

Then forget it all.

Then forget it all.

Then forget it. All

Then Forget it all.

Then forget it all.

Then forget it all.

Pabalik balik yun sa isipan ko. Humakbang ako ng kaunti at humarap sa kalsada. Then forget it all. Naninikip ang dibdib ko dahil sa sakit na nararamdaman ko. Inalis ko ang salamin ko at tinapon yun.

"Look anong ginagawa niya?"

"Nako magpapakamatay ata si  nerd"

"O m G tawagin niyo si Alexander daliii"

Hindi ko pinansin ang mga narinig ko at dumeretso sa kalsada. Ito nalang ang meron ako. Nay susunod na ako sayo. Magkikita na tayo. Napatingin ako sa truck na ang bilis nitong magpatakbo. Napangiti ako. I guess. Mahal na mahal kita Alexander.

Then forget it all.

"Babe!"

Pumikit ako at bigla ko nalang naramdaman ang pagtapon ng katawan ko. Napapikit ako sa sakit. Blured ang paningin ko. Hinakawan ko ang ulo ko at puno ito ng dugo. Nahihilo narin ako.

THEN FORGET IT ALL.

And everything went black.