SEEING YOU ( MY HOTTEST BILLIONAIRE HUSBAND SEASON 2) COMPLETE

DIAMOND 35: REAL LIFE

ALEXANDER POV.

NANDITO ako sa school at tatlong na akong walang balita galing kay lovelyn. I miss you babe. Please bumalik kana. Namimiss na kita. Hanggang ngayon ay sinisisi ko parin ang sarili dahil sa nangyari kay lovelyn. Hindi ko gustong pumasok pero Intramurals namin ngayon. Nabigla din ang mga teacher sa nangyari sa kanya. Tinatanong ako nila ako pero hindi ako sumasagot. Gusto ko munang mapagisa..

"Baby." Napatingin naman ako sa harapan ko at si kim. Tss anong ginagawa ng babaeng to dito."condolence" sabi niya inis ko naman siyang tinignan.

"What did you say?" Galit kong sabi.

"I said Condolence." Paulit niya.

"Huh! Anong akala mo sa kanya patay na. Umalis ka nga sa harapan ko!" Sigaw ko sa kanya.

"Bakit mo ba ako pinapalayo? Alam mo namang hindi mo na ako mapapalayo sayo!"

"Huh!? At diyan ka nagkakamali!" Sabi ko saka tinalikuran siya. Bwesit na babae to. Sarap sakalin. Kundi ipatapon sa north korea!! Bumalik ka agad ang emosiyon na dinadamdam ko ngayon. Dumeretso ako sa court. Wala akong ganang maglaro ngayon. Kahit intramurals na. Damn!!! Tinignan ko sng billiard hall. Naglalaro na sila. Pero si Lovelyn lang ang naiisip ko. Umupo ako sa bench at tinitigan ang billiard hall. Dito ako umupo at naalala kong dito ko siya tinitigan. Tumulo na naman ang mga luha ko. Babe. 😭

"Kuya." Napatingin ako kay princess nalulungkot din ako para sa kanya hindi ko pinigilan ang luha ko.  iniwas ko ang paningin ko sa kanya at tumingin ulit sa billiard hall.

"Alam kong namimiss mo na siya kuya." Hindi ako sumagot at nanatili akong nakinig. "Sabi ni mommy pupunta daw sila sa north korea bukas agad para ipahanap ang daddy ni lovelyn." This time humarap na ako sa kapatid ko. Pero malungkot itong nakatingin sa akin.

"Hindi tayo pweding sumama kuya." Npakunot noo naman ako.

"At bakit naman? We are the royal family. Bakit hindi?" Tanong ko.

"Yun kasi ang sinabi ni mommy sa akin" umiling ako gusto kong sumama baka sakaling makita ko doon si lovelyn.

"No! Sasama tayo. Pipilitin natin sila mommy." Sabi ko.

"Bro tara na tayo na ang maglalaro." Tumingin ako kay kiero at tumango nalang.saka naglakad palapit sa court.

UNKNOWN POV(POINT OF VIEW)

"괜찮아?
gwaenchanh-a? (Okey naba siya)" i asked the doctor.

"네 정욕 딸은 지금 벌금을 물어야하지만 수술의 결과를 알고 있습니다. 그녀는 기억 상실에 처할 것입니다.
ne jeong-yog ttal-eun jigeum beolgeum-eul mul-eoyahajiman susul-ui gyeolgwaleul algo issseubnida. geunyeoneun gieog sangsil-e cheohal geos-ibnida. (Yes Ms. lust Your daughter is fined now but you know the consequences of operation. she will be under on amnesia.) " he answered. I smiled.

"고마워
gomawo(maraming salamat)" he bow and leave. Forgive me Princess because I just came late. I'm here and I'm not leaving you anymore.  For now you must first forget about all my daughter.

"Is she okay now?" I looked at Lee and nodded.

"The doctor says he'll lose her memory." I said. My tears Start falling down. "If only I hadn't adopted her. it wouldn't have happened to her." I continued.

"자신을 비난하지 마십시오. 넌 방금 그녀를 위해 해냈어
jasin-eul binanhaji masibsio. neon bang-geum geunyeoleul wihae haenaess-eo. (Wag mong sisihin ang sarili mo. ginawa mo lang yan para sa ikakabuti niya.) I nooded and sit down beside to my daughter.

"왕과 여왕은 내일 사랑의 전당에서 출발 할 것입니다. 가능한 한 빨리 Lovelyn을 떠나야합니다.
wang-gwa yeowang-eun naeil salang-ui jeondang-eseo chulbal hal geos-ibnida. ganeunghan han ppalli Lovelyneul tteonayahabnida. (Pupunta ang Hari at Reyna bukas sa Bulwagan Mahal, As soon as possible ilayo mo muna si Lovelyn sa kanila. )" I was very wrinkled

" 왜?
wae?(why?)" I ask.

"lovelyn에 대해 알아 보라고 우리가 부름받을 줄 알았습니다. 다시는 황제를 다시는 보지 않는 것이 좋습니다.
lovelyne daehae al-a bolago uliga buleumbad-eul jul al-assseubnida. dasineun hwangjeleul dasineun boji anhneun geos-i johseubnida.(Alam kong ipapatawag tayo para malaman ang tungkol kay lovelyn. mas mabuting hindi mo na sila magkita ng emperor.) I sigh. we know our son has a relationship with the Prince. we are spy my daughter in the Philippines so we know all the moves and hardships that  she do.

"I need to go." I nooded. "Mom is here to so wake up my princess." I started to cry. I'm very sorry.

ALEXANDER POV.

"buti nalang talaga nanalo tayo kahit lutang itong si Alexander." Hindi ko sila pinakinggan at nagmamadaling umalis.

"Bro ayaw mo bang sumama? Mag cecelebrate tayo!" Tanong ni tobi pero umiling ako.

"No. Kakausapin ko pa si mommy." Sabi ko. "Kiero ihatid mo nalang si princess sa bahay." Sabi ko saka pumasok ng kotse. Pinatakbo ko ng mabilis ang kotse. Ilang minuto lang ay nakarating ka agad ako sa bahay.

"Mom!" Tawag ko bago pumasok. Pero laking gulat ko na nandoon ang parents ni kim. And Anong ginagawa niya dito? "What is this?" Tanong ko. Alam kong pag uusapan na naman nila ang arrange marriage nayan kaya dumeretso ka agad ako sa hagdanan.

"Son. Come here." Inis akong humarap sa kanila.

"Dad! Kung pag uusapan na naman yang mga pauso niyo. My answer is no! Hindi ako magpapakasal sa kanya. Never!" Sabi ko.

"Alexander. Just come here." Maawtoridad na sabi ni mommy. Wala akong magawa kaya lumapit ako sa kanila.

"Hindi na matutuloy ang kasal niyo." Sabi ni mommy. Para akong binunutan ng isang karayom.

"I'm sorry Mr. Kim. But nakapag desisyon na kami na hindi na itutuloy ang kasal nila."

"But why?" Tanong ng daddy nito.

"Yun ang desisyon namin Mr. Kim and we found out na wala namang problema kung si lovelyn ang gusto niya."

"But King, That Girl is not an empress."sabi ng mommy nito. Tss masyado niyong pinipilit ang anak niyo sa akin.

"Pero taga north korea siya." Ako na ang sumagot at nagulat naman sila.

"Mr. Kim do you know who is Lee roi Lust?" Tanong ni daddy. Bigla naman akong nagkainteresado sa usapan nila.

"Of course He is the President of Pyongyang in Municipality." Sagot nito. Ibig sabihin. Empress si lovelyn sa Pyongyang? Ang Pyongyang ay ang kabisera at pinakamalaking lungsod ng bansang Hilagang Korea.
The capital and largest city of North Korea, in the southwest-central part of the country. It was an important cultural center and Chinese colony after 108 bc, later fell to the Japanese, and became capital of North Korea in 1948.

"And?"

"I heard the Lee Roiz Lust is the President of Pyongyang now. Thats all. Limitasyon lang ang lumalabas sa kanila." Hindi ako makapaniwala sa mga nalalaman ko . hindi ako nagpaalam at umakyat na ng kwarto.