DREAMER || TAEKOOK✔️

DREAMER

DISCLAIMER!
BAGUHAN PALAMANG AKO SA PAGSUSULAT KAYA KUNG MAY SUGGESTIONS KAYO PWEDENG MAG-IWAN LANG SA COMMENT SECTION. AT ANG LAMAN NG ISTORYANG ITO AY MGA KATHANG ISIP LAMANG SALAMAT.

DREAMER:

I found myself running out to the door I can't see anything except the black hole infront of me.

"Anong gagawin ko rito?" My voice echoed.

Natauhan ako ng may tumulak sa akin dahilan ng pagkabagsak ko sa ibaba.

Demons are nagging people behind me are crying.

"Is this hell?" I asked as I circled my sight.

Someone whispered in my ear "Ang imahinasyon mo ay akin lamang"

Bigla akong dumilat at naghabol ng hangin may mga pirasong mga mata ang nakatingin sa akin.

"The patient's already awake" Nakita ko silang tuwang tuwa na parang nanalo sa paligsahan.

Seriously? I really got a weird dream, that's totally insane.

"Nurse ilipat na siya sa room 128 pakitawag na rin yung babae sa labas" Inilipat nila ako sa kabilang kwarto, pero wala akong maalala kung bakit ako narito.

"Where is he?" Napalingon ako sa boses na nasa labas.

"Oh my God, Tae!" Lumapit siya sa akin at niyakap ako ng mahigpit. Napa awang naman ako sa sakit.

"Oh! I'm sorry" Bitaw niya sa'kin.
Tinitigan ko siya sa muka ng matagal. Maputi, mahaba ang buhok, mahahabang pilik mata, kulay dugong labi. Pero blanko na expression lang ang ibinigay ko sakaniya.

"W-what? may dumi ba sa muka ko?" She said in confusion.

I shake my head in disagreement, nakahinga naman siya ng maluwag "Tae, I am so worried about you halos hindi nako makakain at makatulog kakaisip sa operasyon mo"

"Where's Dad?" I asked.

"Uh..Dad's not here" I glanced at her dahil sa binitawan niyang sagot.

Your dad? "Mine, not yours" Nagulat naman siya sa naging sagot ko sakaniya.

Tumayo ako at tinanggal ang mga nakakabit sa kamay ko. Ang huli kong naalala ay may sumaksak sa tagiliran ko at naging itim lahat ng paningin ko, nagmadali akong lumabas sa ospital.

"Taehyung! hey where are you going? Hindi pa stable ang lagay mo!" Sigaw niya, Hindi parin ako nakinig at nagpatuloy sa paglalakad.

Hinila niya ako sa kamay upang pigilan ako. Kumunot naman ang noo kong tumitig sa mga mata niya.

"You stay here Hindi pa stable ang kalagayan mo!" Binawi ko ang kamay ko sakaniya.

"Can you just shut up? just, just fck off!" Natigilan naman siya kaya nagmadali nakong lumabas at sumakay sa kotse.

Habang nagmamaneho ako ng kotse ay ibinuhos ko ang galit sa sarili.

Ano na naman bang kabobohan ang ginawa mo Taehyung? iniwan mo yung taong sinserong tumutulong sayo.

Pinikit ko ang mata ko ng sandali at huminga ng malalim. I think I should not mind anything first babalikan ko siya mamaya.

Wala sa oras na napahinto ako dahil sa taong hindi tumitingin sa dinadaanan. Lumabas ako sa sasakyan at tinawag ang taong naka itim na hoodie.

"What the hell was that? Wala ka bang mata? Gusto mo bang magpakamatay?" Huminto ito't tumitig sa akin nang blankong expression. Makikita mo sa gilid ng muka niya ang pasa at sugat.

"What the hell dude? Sabihin mo lang kung magpapakamatay ka ha? May lubid ako sa bahay you can use it" Hindi itong nag abalang tignan ako at nagpatuloy sa paglalakad.

Is he crazy or what? Mas malala pa ata siya kesa sa natamo ko kanina hindi lang pala ako ang baliw dito.

"Look, fine babalik naman ako sa hospital I can bring you there. I promise wala akong masamang balak" Pangungumbinsi ko at Kunyaring tinaas pa ang kamay Pero nagpatuloy pa rin siya sa paglalakad na parang hangin lang ang kumakausap sakaniya.

Alright. Taehyung calm yourself first lalapitan mo siya okay?

Lalapitan ko pa sana ito ng biglaan nalang siyang nawalan ng malay sa daan, I ran as fast as I can at tinapik tapik ang muka nito.

"Hey wake up! Dude bawal matulog sa kalsada, lasing ka ba?"I shake his head para pagisingin siya, sobrang dami niya ring pasa sa muka pero salita lang ang binitawan niya sa'kin.

"I am..Jungkook"