Παράνομη αθωότητα

Κεφάλαιο 21 «Δράση-αντίδραση»

Το βράδυ έφυγε σε δευτερόλεπτα, ούτε ο Ryan ούτε η Ελένα κατάλαβαν πόσο γρήγορα πέρασε ο χρόνος μέχρι να έρθει η άλλη μέρα, το απόγευμα άρχισε να πλησιάζει, η Ελένα έδεσε τα μαλλιά της έναν αυστηρό κότσο, φόρεσε το δερματικό της τζάκετ, μπότες, ένα άσπρο μπλουζάκι και το μαύρο κολάν της. Ο Ryan πλησίασε αργά κοντά της, την έπιασε από την μέση και δίνοντας της ένα φιλί στον λαιμό την ρώτησε...

-Είσαι έτοιμη για αυτό που έρχεται;

-Νομίζεις δεν ξέρω ότι η πρόσβαση μας στο τρένο δεν θα είναι τόσο εύκολη;

-Θα είναι πολλοί εκεί έξω.

-Κακό για αυτούς τότε, θα πρέπει να θάψουν πολλά πτώματα το βράδυ.

Η Ελένα γυρνώντας, γεμίζει το όπλο της, βάζει τα μαχαίρια στην θήκη κάτω από την τσέπη της και ύστερα κατευθύνεται προς τα έξω για να μπουν μέσα στο αμάξι τους. Κατεβαίνοντας κάτω παρατηρεί γύρω της αλλά κάτι την προειδοποιεί ότι μάλλον δεν είναι μόνη. Ο Ryan κατεβαίνει και πιάνοντας την απαλά της λέει:

-Συνέχισε να περπατάς για λίγο, νομίζω μας έχουν στήσει παγίδα.

-Το ξέρω.

-Κάνε ότι δεν έχεις καταλάβει τίποτα και μόλις σου πω τρέξε.

-Που θα συναντηθούμε;

-Προσπάθησε να τους αποφύγεις μέχρι να έρθω να σε πάρω με το αμάξι.

-Μην αργήσεις, δεν ξέρω για πόσο θα μπορέσω να τους απασχολήσω.

-Μην ανησυχείς, είσαι έτοιμη για αυτό, το μόνο που μένει είναι να το αποδείξεις.

-Σε εμένα ή σε αυτούς;

-Λίγο και από τα δύο.

Συνεχίζουν να περπατάνε αμέριμνοι κοιτώνες διακριτικά πίσω τους, παρατηρώντας τους άνδρες που τους ακολουθούσαν, καθώς συνέχιζαν την διαδρομή τους ένας από τους άνδρες έκανε την κίνηση να βγάλει όπλο από το σακάκι του, σηματοδοτώντας την έναρξη του σχεδίου.

-Ελένα ΤΩΡΑ!

Η Ελένα άρχισε να τρέχει μέσα στα σοκάκια, προσπερνώντας τον κόσμο μπρος τα της, κάνοντας τους άντρες να βγάλουν τα όπλα τους, ξεκαθαρίζοντας τις προθέσεις τους και την θέση τους μέσα στο χώρο. Έτρεξε γρήγορα μέσα από την πλατεία και στάθηκε για λίγο βλέποντας τον Ryan να κατευθύνεται προς την άλλη πλευρά του δρόμου. Κοίταξε ξανά γύρω της και είδε ένα τεθωρακισμένο να ξεπροβάλλει μέσα από το δρόμο, οπλισμένο με μάχιμους άντρες διψασμένους για αίμα. Έτρεξε γρήγορα προς το στενάκι που είδε να εμφανίζεται μπροστά της και κοιτώντας το τεθωρακισμένο που ερχόταν με φορά κατά πάνω της, πήδηξε πάνω στο καπό ενός κινούμενου αμαξιού, κάνοντας με το σώμα της και με την ώθηση του αμαξιού μια κωλοτουμπα , μπαίνοντας μέσα στο στενό και αφήνοντας το τεθωρακισμένο να διαλύσει όλα τα αμάξια πίσω της.