-asil uyan artık...
-ya anne beş dakika daha ya.
-asil kalk dedim sana okula geç kalcaksın bak.
Of çekerek kalktım yatağımdan. Yine okul ve yine okul. Lise son öğrencisiydim. Derslerim iyiydi . Kendimce takılıyordum işte. Banyoya gidip rutin işlerimi bitirdim. Odama geçince üstüme okulun beyaz Lacosunu giydim. Altımada dizden 1,5 karış yukarda olan eteğimi giydim. Annem tutturmuştu. Yeni etek alalım diye ama son senem ne gerek var masrafa diyip geçiştirmiştim. Beyaz çoraplarımı ayağıma giydikten sonra gözlerime rimel sürdüm. Dudaklarımada çilekli balm sürdükten sonra dünden hazırladığım çantamı aldım. Komodine yönelip üstündeki parayı , kulaklığı ve evin anahtarını aldım. Odamdan çıkıp mutfağa yöneldim. Annemin yanaklarına sulu sulu öpücükler konduruyordum.
-yalakalık yapma Asil. Geç kahvaltını yap hadi.
-ben okulda yerim. Sen git majestelerini uyandır.
Dememle Alev karşımdaydı.
-hayırdır abla bendenmi konuşuyordun.
-evet diyodukki majesteleri uyansada ona hizmet etsek.
-aa güzel fikir. Önce odamı topla sonra kitaplığımı düzelt.
-eve gelince benden. Çaldığın kitaplarmı alcam merak etme.
-ödünç. Aldım desek?
-salakmısın? Benim anlımda enayimi yazıyor.
-evet.
Deyince. Evde onu kovalamaya başladım. Salona gelince kanepedeki kırlenti alıp kafasına fırlattım. Saçı bozuldu öf pöf ederek saçını tekrar yapmaya gitti.
Bende mutfağın kapısına yönelerek.
-Anne ben gecikebilirim. Azıcık bir süre.
-bugün dershane yoktu sanki.
-yok zaten kitap almaya gitcem.
-sen ve kitapların ah ah. Çok geç kalma . Derslerini dikkatle dinle.
-tamam kraliçem ya.
Ayakkabılıktan siyah nike ayakkabımı alıp ayağıma geçirdim. Kulaklığımıda telefona takıp. Sevdiğim şarkıyı açtım.
( edit: Pera =seni kaybettiğimde. Okuyucular sizlerinde en sevdiği şarkıyı satır arası yorumda görmek istiyorum. )
Okula doğru yol alırken kendimi takip ediliyormuş gibi hissettim. Kulaklığımın birini çıkarıp. Yavaşça arkamı döndüm. Vee
Tabi ki hiçbirşey yok .
Fazla kitap okuyor olmaylıydım.**********
Okula gelmiştim. Hemen sınıfa gidip pencere tarafındaki yerimi aldım. İçeri can ve arkadaşları girdi. Bu çocuğun derdi hiç bitmiyordu. Sınıfta benden başka 6 kişi daha vardı. Ben umursamadan kitabımı çıkarıp okumaya koyuldum. Bi an için kafamı kaldırdığımda canın itici sesini duydum.
-batu , Cem sınıftakileri çıkarın kapının önünde bekleyin.
Direk bana doğru yürüdü. O sırada sınıfta kimsenin olmadığını gördüm. Herkes bu salaklardan korkuyo felanmıydı.
-pişt masalların prensesi.
Ve yine o itici ses.
-derdin ne can?
- sensin.
-anlaşılan derdin çözülmicek durumda.
-cık çözülür aslında