BAŞLANGIÇ

308 23 6
                                    

Değişken cinler Azra'nın yorgun bedenini ormandaki bir ağaca yasladı. Artık bir çığlığa dönüşen ağlaması, belli belirsiz duyuluyordu. Güçlükle ayağa kalktı. Kendini Doruğun evine ışınlamak için odakladı ve gözlerini kapadı... Gözlerini açtığında Doruğun evinin tam ortasında duruyordu. Zorlukla kanepeye doğru yürüdü ve kanepeye yığıldı. Kalbi sızlıyordu. Doruk ölmüş müydü? Azra zorlukla kanepede doğruldu, Dorukla birlikte çekindiği resim, cam sehpanın üzerinde duruyordu, Azra resmi görünce gözyaşlarına hakim olamadı. Elini saçlarına götürdü, saçından bir tutam koparttı. Sonra bir tutam daha ve ardından bir tane daha. Saçlarını yolmaya devam ederken sayıklamaya başladı "O ölemez, o ölmedi. Beni bırakıp gitmez. Öylece gidemez, daha ona ' seni seviyorum ' bile diyemedim! ". Saçlarının dibi kanıyordu. Azra gözyaşları içinde saçlarını yolmaya devam ederken, bir el Azra'nın ellerini sıkıca kavramıştı...

EGNORGOHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin