SEEING YOU ( MY HOTTEST BILLIONAIRE HUSBAND SEASON 2) COMPLETE

DIAMOND 39: ONE NIGHT

ALEXANDER POV (POINT OF VIEW)

DAMN! tinawagan ko ka agad ang tumawag sa akin kanina pero naka off. Na ang linya nito.

"Damn!!!!" Hampas ko sa manibela. Shit!shit! Shit!!! Paano ko siya makikita kung walang sinabing address ang mommy niya damn!! Bumaba agad ako ng kotse at pumasok sa bahay.

"Oh Alexander. Bakit parang nagmamadali?" Nilapitan ko agad si mommy.

"Mom. Lovelyn mother called me." Natataranta kong sabi. Pero nagtaka ako sa reaksiyon nito dahil hindi man lang nagtanong. "Mom?" Tawag ko.

"Pinapapunta kaba niya?" Tanong nito tumango naman ako. "Then don't go." Nagulat naman ako.

"Mom? Why? Pagkakataon ko na to para makita si lovelyn!" Inis kong sabi. Dahil parang ayaw nitong makita ko si lovelyn damn!

"Sundin mo nalang ang utos ko Alexander."

"Mom. Why? Bakit parang ayaw niyong makita ko si lovelyn?!" Napataas na ang boses ko dahil dito. Bakit ayaw nila? Bakit pinipigilan nila ako?

"Hindi ka na niya maalala, hindi ka na niya kilala." Sagot nito. Ibig sabihin. Totoo ngang nagka amnesia siya? Pero bakit alam ni mommy? Tumatawag ba ang parents ni Lovelyn sa parents ko? Kaya alam nila ang nangyayari kay lovelyn?

"Mom? Matagal niyo na bang alam to?" Naguguluhan kong tanong.

"Two weeks ago. Nung nagising si lovelyn. Tinawagan ako ng Father niya."

"Then bakit hindi niyo sinabi sa akin? Bakit hindi niyo man lang pinaalam sa akin?!" Sigaw ko.

"Low your voice Alexander. I'm your mother." Malamig na boses nitong sabi. Hindi ko nagawang kumalma dahil all this time alam nila. "Bakit ko pa sasabihin? Hindi ba nililigawan mo na ang dati mong Fiance? Kalimutan mo na siya Alexander." Nabigla naman ako sa sinabi ni mommy. Alam niyang nililigawan ko si kim? At kalimutan? Paano niyang nasabi sa akin ang mga ganyang bagay?

"Mom? Bakit mo sinasabi niyan? Alam mong mahal na mahal ko si lovelyn. Pero bakit hindi niyo man lang sinabi sa akin?. Mom please help me. Gusto ko siyang makita please." Pagmamakaawa ko. Hinawakan ko pa ang kamay ni mommy. "Mom please."

"Aalis na ako." Sagot nito tumayo ako at hinawakan si mommy. Gusto kong makita si lovelyn. Gusto gusto ko siyang makita.

"Mom. Please."

"Alexander. Bilang Reyna ng Kaesung! Susundin mo ang utos ko na wag kang pupunta doon." Sabi nito at umalis.

"Mom! how could you do this to me?!" Sigaw ko pero parang walng narinig ito. Napaupo sa ako couch.. Damn! Why? Bakit ayaw niyang pumunta ako?

"Gusto mo nang kalimutang si Lovelyn diba? Bakit mo pa pupuntahan?" Napatingin ako sa nagsalita.

"Princess." Sabi ko. Naiiyak na ako. Damn! Nakataas ang kilay nitong tumingin sa akin. Pati ba naman siya?

"Diba gusto mo siyang kalimutan kuya? Bakit mo pa pupuntahan? Masyado kang mapagpanggap sa sarili mo." Sabi nito at umalis. Napakunot noo naman ako. Ganun nalang ba talaga kadali sa kanila? Pwes hindi nila alam ang nararamdaman ko.

*An empty street. An empty house. A hole inside my heart.*

"Hello?" Sagot ko sa may tumawag sa akin.

"Bro? Let's drink." Bumuntong hininga naman ako. Si tobi ang tumawag sa akin.

"Okay. Where?" Sagot ko.

"At. Kurokos. Bar" sagot nito. Pinatay ko ka agad ang tawag at dumeretso sa kotse. Ngayon ko lang lulunudin ang katawan ko sa alak.

*************

"Yow bro! Nakapunta ka talaga!" Sabi ni tobi umupo naman ako at gulat akong nandoon si kim.

"What are you doing here?" Tanong ko. Ngumiti naman ito at tumabi sa akin.

"Tinawagan kasi ako ni tobi. Kaya sumama nalang din ako. Why? Ayaw mo bang nandito ako.?" Malandi ang pagkasabi nito. Damn! Napaiwas ako ng mukha ng hawakan niya ang mukha ko.

AUTHOR POV.
Nag inoman lang sila. Hanggang sa hindi napansin ni Alexander na lasing na lasing na siya. Pati ang mga kaibigan nito ay lasing narin.

"Alam mo bro. *hik* hindi ko alam na *hik* alam ni mommy na nagka *hik* amnesia si lovelyn. The hell! *hik* ayaw nilang sabihin sa akin *hik* dahil daw may nililigawan na ako *hik*." Nakikinig lang sa kaniya ang mga kaibigan niya. Pero si kim gulat na gulat ng malaman niyanv buhay si lovelyn.

"Alexander? Tara na? Lasing kana eh." Yaya ni kim kay  alexander. Inalalayan nito patayo ang lalaki at nag paalam na sila. Hindi alam ni Alexander na may masamang balak ang babae sa kanya. Kaya nagpaubaya na ito kung saan siya dadalhin dahil lasing narin ito.

"Babe? Lovelyn?*hik* bakit mo ako iniwan? Bakit mo hinayaang kalimutan ako?" Wala sa sariling sabi ni alexander. Inalalayan siya ng dalaga pahiga sa kama. At inalisan ito ng damit.

ALEXANDER POV (POINT OF VIEW)

Minulat ko ang mata ko at si lovelyn ang nakita kong nakaharap sa akin.

"Babe?" Gulat kong tanong. Hindi ito sumagot. Namiss ko siya. Hinila ko ito at hinalikan. Damn! I miss this Girl! I miss her so mucch. Napapikit ako ng simulan ng alisin nito ang mga damit ko.

"Babe? Gusto mo naba?*hik*" sabi ko.

"Ahhhhh" napaungol ako ng maramdaman ko malambot na kamay nito. Napakasarap. Hindi ko alam kung ano ang kasunod na nangyari dahil napapikit lang ako sa sarap na nararamdaman ko ngayon. I miss her so much.

"Alexander."

"Ughhh. Hmmmmm" ungol nito. Naramdaman ko ang pagpasok ng bataan ko sa laguna nito. Shit! Ang sarap. Nag taas baba lang ito sa ibabaw ko kaya hinayaan ko ang gusto nito. Damn. Hinawakan ko ang dalawang bundok nito at hinimas.

"I miss you babe. Please faster.!" Sabi ko. Nararamdaman ko ang kiliti na namumuo sa akin kaya mabilis ko siya pinatayo at pinutok sa likod. Niya.

"Ahhhhhhh" para akong nahimasmasan dahil doon. Napakasarap. Pinutok ko muna ito sa labas dahil ayaw ko munang mabuntis ang babaeng pinakamamahal ko. Humiga ako at niyakap ito.

"Thank God. At bumalik kana babe. I miss you so much. Please wag mo na akong iwan" sabi ko saka hinalikan ito at natulog na.