His Warm Affection (On-going)

Kabanata 11

France

I didn't think he was good in cooking. Well, what he cooked was really good to my taste. He seemed like a professional chief. He's really kinda good but, that's not what bothers me.

The moment I watched him doing what he does, I was amazed at him. I should not have thought about it. But he's better looks delicious than the dish he made.

Kasalukuyan kaming kumakain ngayon sa dining table na magkaharap. Kanina pa hindi maalis-alis ang aking mga titig sa paraan niya ng pagkain. Ngayon ko lamang siya nakitang mukhang gutom na gutom at nilalantakan ang kaniyang mga niluto.

"Where's your parents?" tanong ko sa kaniya.

Maybe, I should've start knowing him right? Na-curious lang kasi ako.

Binigyan niya naman ako ng pagkakataon upang sulyapan. "My mother is here in Iloilo. Si Dad ay nasa Spain," aniya.

Agad ko namang napagtanto ang kaniyang sinabi. Halata nga sa kaniyang mukhang Spanish ang tatay niya. As I have said, he has a foreign look. At iyon ang una kong napansin noong unang pagkikita namin, doon sa bar.

"Where is your mother, then?"

"She's in our mansion,"

"Ahm, so why are you leaving here, alone?"

Binitawan niya ang hawak dahil sa aking tanong at tinignan ako ng mariin. "There are many problems in the mansion. So, I just decided to stay here for a while. I don't want a mess and... I want everything to go well first. Tsaka lang ulit ako magpapakita sa kanila kapag tapos na ang problema." Napabuntong hininga siya sa sinabi.

"Nag-away ba kayo ng pamilya mo?" concerned kong tanong.

"Let's continue what we eat." Pag-iiba niya ng usapan at hindi na tumingin pa sa akin.

Mali siguro na naitanong ko pa iyon sa kaniya. Hindi dapat ako puwedeng manghimasok sa problema ng kaniyang pamilya.

If there were any problems about that, I'll just comfort him at that time he'll confessed me everything. I have no right to question first. Hindi ko dapat siya pin-pressure. I'm always here for him. Dapat ay hintayin ko na siya ang unang magsabi sa akin, kaysa na pilitin kong sabihin niya sa akin ang problema niya. That would be awkward. At baka isipin niyang masyado akong pakialamera.

Nang matapos na kaming kumain ay nauna na siyang pumunta sa sala. Magm-movie marathon raw kami dahil gusto niya akong ma-solo na dalawa lang kami at walang ibang tao sa paligid. Gusto kong matawa dahil mukhang pinagdadamot niya ako. Pagdadamot ba ang tawag doon? Well, I shouldn't thinking these things pero iyan ang pumapasok sa isipan ko. Ipinagpatuloy ko na lamang ang paghuhugas ng mga plato habang mariin pa rin na nag-iisip.

"Baby, you've been too long there. The movie is about to start!" sigaw niya.

"Wait lang!"

Agad kong binilisan ang ginagawa at nang matapos na ay lumabas na ako ng kitchen. Paglabas ko ng sala ay nakadapa na siya sa small size bed sofa habang tutok na tutok ang paningin sa TV.

Nang mamataan niya akong papalapit sa kaniya ay saka lamang siya bumalikwas ng bangon at kumportableng umupo ng maayos roon. Uupo na sana ako sa tabi niya ngunit napasigaw ako nang yakapin niya ako kaya sumalampak kaming dalawa sa sofa.

Pinulupot niya ang mga braso sa aking likod habang buong puwersa niya akong pinatong sa kaniyang ibabaw. Hindi na ako nakahinga dahil sa kaniyang ginawa. My badness... I'm on top of him. Pinulupot niya pa ang kaniyang dalawang paa sa mga paa ko upang hindi ko siya malabanan.