Azer sabah kalktığında içinde degisik bir sevinç vardı çukurdan çekilmesi gerektiği ni konuşmak maksatlı hemen üstünü değiştirerek efsun hanım in yanina gidecekti . içindeki sebebini bilmeyen bir sevinçle merdivenleri hızla inip karşısında karacayi görünce duraksadı yüzündeki munzurlukla karacaya sataşmayı planlıyordu karaca elinde telefon annesini arıyordu
Noldu anan gili mi özledin dedi azer karaca o öylece boş boş suratına baktı
Azer tekrar lafa girdi ben çıkıyorum gel senide götüreyim
Karaca sinirlenerek yaa bikmadinmi hep aynı şeyler
Aman dur caz yapma hic çekemem seni bu saatte
Karaca iyi iyi deyip yukarı çıkacakken azer karacanın kolundan tutarak
Karaca anam bir ihtiyacı var mı bir sor dedi varmı bir ihtiyacın
Karaca afallayarak duraksadı icinden noldu bu adama daha dune kada
r gitmemi isteyen adam simdi kalkmis bir ihtiyacin varmi diye soruyor..
Ya ben değil anam soruya vallahi benim anam senin anandan daha fazla soruyor seni deyince karacanın gözlerinden bir damla yaş aktı
Azer bir an kendini kötü
Hissetti kurduğu cümle karaca gibi güçlü bir kizi
Yerle bir etmişti çünkü
Karaca agliyonmu sen
Yok ağlamıyorum
Noldu şimdi birden bire
Senle bi ilgisi yok
Var sizinkiler senle ilgilenmiyor deyince oldu demi
Karaca kendini tekrar güçlü göstermek isterken hırçınlaşarak
Ya sanane sanane diye bağırdı
Geçende böyle yaptin seninkiler seni sallamıyor deyince aha böyle baktin
bende anam bi ihtiyacı felan varmı sor deyince ne bilim iste...
Ama şöyle bisey de var senin yerine seyhan olacaktı gidecekti düşmanımızın evine felan hadi ben racon dur adaptir deyip sustum ama anam anam var ya asla izin vermezdi gerekirse o kapıda yatar genede seyhani yanlız bırakmazdı
Karaca azerin bu sözlerine karşı daha büyük bi burukluk ile ve annesine karşı artan bu öfke ile kendi ni bastırarak
Seyhan kaybettiğim kardeşin mi
Öyle
Basın sağolsun
Saol
Karaca azeri üzdüğünü fark edip lafa tekrar girdi lafı tekrar kendine çevirerek
Senin annen öyle biri fadik teyze yani yapar inanırım ama benim annem yapmaz yani en azından benim için dedi
Karaca azerin üzüntüsünü dağıtmak için kendine uzun zamandır itiraf edemediği şeyleri birden söyleyince içinde daha da büyük acılar olmustu
Azer tekrar karacaya
ya bende onu diyom işte sen geldin onlar için kendini ateşe attin ne bilim iste
hem ne demiş yılmaz babamız
ben en azından katilimi tanıyorum fakat sen bir gün sevilmedigin bir yürekte kim vurduya gideceksin
Karaca Gözlerini dikmiş tuhaf bir halde Azer e bakıyordu Azer tekrar Karaca'nın üzüldüğünü görmüş git diye söylemiyorum Vallahi bil diye söyledim
Neyse bende söylemesi
karacanın omzuna dokunarak kapıyı doğru yöneldi azer içinde ona karşı bilemediği bir yumuşama vardı karaca ise azerin bu sözlerine düşünerek odasina çıktı
Azer evden gideli çok olmuştu ama konuştukları hala kulağında çınlıyordu yatağın içinde Bir sağa bir sola dönerken birden Karaca diye bağıran Cumali amcasının sesini duydu montunu alarak odadan dışarı çıktı giyerek Merdivenlerden aşağı indi kapıyı açtığımda Cumali amcası karşısında duruyordu amcası resmen evi yıkacaktı
Cumali karaca'yı kolundan Çekerek
Gel Benimle
Amca dur yapma
Karaca yürü dedim , sana benimle geleceksin dedim
