SEEING YOU ( MY HOTTEST BILLIONAIRE HUSBAND SEASON 2) COMPLETE

DIAMOND 40: GRADUATED

KIM POV (POINT OF VIEW)

BUMANGON ka agad ako at pumunta sa kusina ng condo ko. Ipagluluto ko si Alexander. Napangiti ako ng maalala ko ang nangyari sa amin kagabi. Akin kana Alexander. Akin na akin kana. Ngiti akong nagluluto at hinain ka agad ito.

"Good morning Alexander. Nagluto ako para sayo." Ngiti kong sabi. Bago itong gising at shet. Ang hot niya talaga.

"Bakit ako nandito?" Nagtataka niyang tanong. Kaya napangiti ako.

"Dito nalang kita dinala sa condo ko. Malapit lang kasi ang Condo ko sa Bar na pinuntahan natin kagabi. By the way. Wala ka bang naalala kagabi?" Pag iiba ko sa usapan.

"Where's lovelyn? Diba nandito siya kagabi?" Nagulat naman ako sa tanong niya.

"Baby wala dito si lovelyn kagabi. Bakit siya parin ang hinahanap mo?" Sabi ko at lumapit sa kanya.

ALEXANDER POV. (POINT OF VIEW)

"Baby wala dito si lovelyn kagabi. Bakit siya parin ang hinahanap mo?" Nagulat ako sa sagot nito. Wala si lovelyn dito kagabi? Sino ang.....

"Wag mong sabihin ikaw ang katalik ko kagabi?!!" Gulat kong tanong. Ngumiti ito at tumango. Damn!!!!!

"Nooo!!!!" Sigaw ko sa kanya at tinulak siya. Damn!!!!!!

"Aray ko! Ano ba Alexander!"

"No way! Damn! Aalis na ako." Sabi ko at kinuha ang dmit ko saka nagbihis.

"Alexander please  stay with me. Atleast 1 hour. I miss you. Please." Galit ko naman siyang tinignan.

"Stay!? Binusuhan mo na ako kagabi kim! What the hell!"

"Bakit? Hindi mo ba nagustuhan ang nangyari kagabi? Pwedi naman nating uli-"

"Shut the fuvk up your mouth! Hinding hindi ko nagustuhan ang nangyari kagabi! Ano ba! Bitawan mo ako!" Sabi ko saka tumalikod.

"Akin kana Alexander. Akin na akin ka na. At hindi kana makakawala sa akin. Please mahal na mahal kita." Hinawakan ako nito sa braso kaya inalis ko ito.

"Kahit kailan. Hinding hindi mapapalitan ng puso ko si lovelyn. Siya lang ang mahal ko. Kaya umayos ka." Sabi ko at umalis na. Damn!!!!!

Mabilis kong pinahurot ang kotse at dumeretso sa coffee shop. Damn!! Hindi ko maiwang magmura! Shit!!!

"One pure coffee" sabi ko at umupo sa stole. Ang laki laki na ng kasalanan ko sayo babe. Please Magpakita kana sa akin miss na miss na kita. Sorry babe hindi ko alam ang nangyari kagabi. Sorry. Para akong baliw na kinakausap ang sarili ko.

3MONTHS AGO..........(FLASHBACK ARE VIEW ON 50CHAPTER)

"Bro?! Tara na! Ayaw mo bang grumaduate?!" Sabi ni kiero. Ngiti akong lumapit dito at inakbayan siya.

"Gusto syempre. Biruin mo tutuntong na tayo ng college bro! Hahaha." Tawa ko pero hindi ito tumawa. "Oh ano na naman problema mo at hindi ka nakisabay loko ka!" Sabi ko.

"Bro. Nakikita mo ba ang nakikita ko?" Napatingin naman ako sa tinignan niya at laking gulat ko ng makita ko ang parents ni lovelyn. Gragraduate na kasi kami ngayon ang bilis ng panahon ano?march na  ngayon  at mag mamartsa na kami.

Nasa stage kasi lahat ng mga bisita at sila ang magaabot ng mga medal kung sino ang mga honor.

"Bro? Anong nangyari sa inyo at tulala kayo diyan? Ilang minuto nalang magsisimula na oi! Hindi kayo masaya?" Napatingin kami kay tobi at tinuro ang nasa stage.

"Ahhh sila ang pamilyang Lust ba. Kanina ko pa sila nakita. Nagulat nga ako eh kasi hindi ko alam na imbitado sila." Oo nga hindi namin alam na imbitado pala sila. Bakit hindi man lang sinabi sa akin ni mommy.? Kasama kaya nila si lovelyn? Aalis na sana ako pero nagsalita naman ang announcer.

"Okay Students. Please stand up. Magsisimula na tayo." Sabi ni Mrs. Uy. Ang terror teacher namin. Nag pray muna bago nag simula.

"We have a visitors today. The family Montefalco, Family kim, Family Moon, and the others share holder. But We have a special visitors. The Family Lust. May I call Ms. Lovelyn Gray Lust for the opening Remarks?" Nagulat naman ako. Parang tinatambol sa bilis at gulat ang puso ko. Tinawag niya si lovelyn. Ibig sabihin nandito siya. Punong puno ng bulungan ang hall. Dahil Hindi nila inaakala na mayaman si lovelyn. Napatingin kami sa stage pero walang lovelyn na lumabas. The hell?!

"Ohw! I'm sorry hindi pa pala naka arrived dito si Ms. Lust. So Mrs. Lust? Pwedi bang ikaw nalang ang mag Open remarks?" Tumayo ang mommy ni lovelyn at pumunta sa harapan. Hindi parin ako nakarecover sa gulat.

"Goodmorning Students." Sbi nito.

"Good morning Mrs Lust." Bati  namin. Ngumiti ito.

"Before I open the Remarks. I want to say Congratulations all of you. Napakasuhay niyo at nalagpasan niyo ang Taon na ito. Pero itong taon na natapos niyo ay hindi pa giyera na haharapin niyo. Simula palang ito.." Huminto ito sa pagsasalita at ngumiti. "Philosopher said. Ang Tunay na may Tiyaga at may matatanggap na biyaya. Kaya wag kayong magsawang mag aral. Dahil nandiyan ang pamilya niyo para tulungan kayo. Kung may pangarap? Dapat paghirapan. Kung may gusto? Dapat paghirapan. Bakit kailangan paghirapan? Dahil mas masarap makamit ang pangarap kung galing sa pawis at pagpod. Kaya Mag aral kayo ng mabuti dahil hindi pa ito ang Giyera na Pinasok niyo."

Ang lalim ng mga salita na binibigay niya. Pero naiintindihan ko naman. Nilibot ko ang paningin ko dahil hinahanp ko si lovelyn pero wala talaga siya. Gusto ko siyang makita.

"Please a Rise and We will sing the National Anthem." Sabi nito tumayo kami at  nagsimulang kantahin ang National Anthem.

Natapos na namin itong kantahin at hindi pa kami umuupo.

"Okay Thank you Mrs. Lust. Please Sit down. And May I call. Mrs. Montefalco for the certification." Napangiti naman ako ng tumayo si mommy.

"Goodmorning Students. I'm happy because you are all graduating now. Ang sarap makita na ang mga students na nasa harapan ko ay makakapagtapos na. Anong pakiramdam niyo ng nakawala kayo sa hawla? At panibagong hawla na naman ang papasukan niyo. Haha."

"Hahahaha." Tawa namin. Ngayon ko lng nakitang magbiro si mommy ng ganiyan.

"You Mr. Montefalco? Anong pakiramdam na nakapagtapos ka?" Nagulat naman ako ng tawagin ako ni mommy. Tinuro pa ako nito. Dahan dahan akong tumayo habang nakatingin sa akin lahat ng studyante.

"Masarap " mahina kong sabi tumawa naman ang mga studyante ano bang tinatawa tawa nila diyan? Pati mga kaibigan ko natawa narin. Damn!

"Sorry! I'm late!" Napako naman ako sa katayuan ko ng marinig ko ang boses nayun. Alam na alam ko kung kaninong tinig yun. Kilalang kilala ko damn! Biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

"Whoaaaa gravi ang ganda niya"

"Oo nga"

"Look! Diba siya yung nerd?!"

"Oo nga gravi ang ganda niya!"

Unti unti akong humarap at tinignan siya. Nakangiti itong naglalakad. Tulala akong nakatingin sa kanya. Lovelyn. Ang ganda nito. Simpleng panamit na bumagay sa kaputian niya. Naka simpleng make up ito at ngitin naglalakad. Wala na din ang salamin niya sa mata. Damn! Ang laki ng pinagbago niya.! Nilagpasan ako nito na siyang kinagulat ko. Babe. Dahan dahan akong humarap sa stage at nakangiti na itong tumingin sa amin. Puno ng bulungan ang hall dahil sa pagdating niya.

"Bro. Hindi ko inaakala to." Sabi ni kiero.

"Ako din bro hindi ko ine expect ito. Gravi ang ganda niya." Sabi ni tobi.

"Bro! Tumutulo na ang laway mo!!"

"Bwesit!" Singhal ko kay tobi dahil tinapik ako sa mukha nito.

"I'm sorry I'm late." Walang sumagot sa kanya. Kaming lahat ng studyante tulalang nakatingin sa kanya. Accent narin ang boses nito. Damn!

"Ahm hello?.."

"Hello." Bati ng ibang studyante. Ngumiti naman si lovelyn. Na nagpadagdag ng ganda niya.

"I'll be back." Sabi nito at binigay kay mommy ang microphone. Tumayo naman ka agad ako.

"Mr. Montefalco? What's problem?" Napatingin naman sa akin ang mga studyante kaya umupo ako ulit. Damn! Kailangan ko siyang kausapin!