De vriendschap die de liefde bedroog

~6~

~volgende ochtend~

Ik werd wakker door het licht dat door mijn raam schoon. Ik had barstende koppijn. Ik wou richting de keuken gaan voor een pilletje maar ik maakte een omweg naar de wc...

Het was 7u45 dus besloot ik naar kantoor te gaan, nog steeds had ik erge koppijn en kon ik me van gisteren niet zoveel meer herinneren. Toen ik aan kwam op het kantoor was alleen Koen er nog niet. Ik ging naar mijn locker om mijn spullen te nemen en zag dat Koen binnenkwam. Hij ging richting de refter, wat ik ook deed. Ik ging op mijn vaste plaats zitten en ruste mijn hoofd op mijn handen en zuchtte redelijk luid. "Wel Eric, wat ist? Iets te veel gedronken gisteren?" zei Robin plagend. "Jaja, tis al goed, maar praat een beetje stiller of mijn hoofd om ploft!" zei ik. Iedereen lachte luid. De chef kwam binnen en zei "En Eric nog tot aan je deur geraakt gisteren?" vroeg hij lachend. Ik lachte chagrijnig. "Goed, Eric en Brigitte, Floor en Femke, Koen en Tineke papierwerk, de rest op patrouille. Na nog even nabespreken van gisteren, wou ik naar het kantoor van Brigitte en ik gaan, maar Floor hield me tegen. Ik keek haar vragend aan.

"Ey, Eric! Hoe ist met Tineke? Zijn jullie een koppel?" vroeg Floor enthousiast. Ik wist echt niet over wat ze het had en zei "Hoe kom je daar nu weer op?" zei ik chagrijnig. Ondertussen was Femke, Brigitte, Tineke en Koen erbij komen staan. "Wel, Kijk!" zei ze en ze scrolde door haar foto's. Ze toonde een foto dat Tineke en ik intens aan het kussen waren en dat Tineke aan mijn T-shirt trok voor mij dichter bij haar te brengen. Mijn mond viel open en opeens wist ik weer wat ik had uitgespookt. Ik keek naar Tineke en zij naar mij. Ik zag dat Brigitte wegliep. Ik wou er achteraangaan, maar dat lukte niet...

Koen

Toen Floor die foto toonde, begon er iets in mij te koken, maar ik hield het in. "We waren gewoon zat." Zei Eric. Tineke knikte hevig. "Jaja, dat zeggen ze allemaal" lachte Floor. Brigitte liep weg en Eric wou er achterlopen, maar ik kon me niet meer bedwingen, ik gaf Eric een duw "Ey! Rustig, ik zeg toch dat we zat waren!" zei hij rustig. Ik was zo kwaad en riep "Ik dacht dat ik je kon vertrouwen, maar blijkbaar niet! Ik nam hem bij zijn kraag en duwde hem weg. Hij botste tegen de muur. "Gast! Doe normaal! Ik was zat, ik wist niet wat ik deed!" riep hij en duwt me tegen de bureau van Tom en Robin. Ik werd echt woest en sloeg hem. Hij liet zich ook niet doen dus kreeg ik al snel een slag terug. Ik had pijn, maar ik was veel te woest om het zo te laten. Ik zag dat de chef uit zijn kantoor kwam en riep "Eric! Koen! Wat is er hier aan de hand?" riep hij kwaad. Eigenlijk kon het me niks schelen, ik luisterde niet en greep Eric bij de nek "Luister hé rotzaksje! Als je nog eens 1 vinger naar haar uitsteekt, zat of niet, ga je wat meemaken! Begrepen!" riep ik kwaad. Ik duwde hem op de grond en sloeg hem. Patrick wou me tegenhouden, maar dat lukte hem niet. Eric sloeg me terug en zei "Makker, word rustig!" "Ik dacht dat we vrienden waren! Echt, man rot op! Ik maakte van mijn hand een vuist, ik wou slaan maar ik werd achteruitgetrokken door Patrick, Floor en Femke. Ze hadden me stevig vast, ik kon niet meer bewegen. "Smeerlap!" riep ik nog tegen Eric. "Ik was zat, ik zou dat anders nooit doen!" riep hij terwijl hij ook achteruit werd getrokken door Tom en Robin. Ik wou me loswringen uit de armen van Patrick, Floor en Femke maar dat ging niet. De chef keek ons woest aan. "Wat denken jullie wel? Hier zomaar beginnen vechten!" riep hij. "Zomaar? Ik heb er een goede reden voor!" riep ik. "Die wil ik dan wel eens weten! Baetens, naar mijn kantoor! Nu! Riep hij nog kwader.

Ik liep woest naar binnen. "Wel vertel!" zei de chef kwaad. Ik ging woest naar binnen en ging brut op een stoel zitten, ik zuchtte "Ik ben al een paar jaar verliefd op Tineke en dat gevoel werd altijd groter en groter. Ik wist niet meer wat te doen dus ging ik het vertellen aan Eric. Ik vertrouwde hem! EN NU?! Floor toonde een foto van gisterenavond en daar zag je dat Eric en Tineke intens kussen! VERDOMME ERIC!" zei ik kwaad en sloeg met mijn hand op tafel. "Rustig, Koen! Hij heeft toch zelf gezegd dat, dit niet gemeend was?" zei de chef. Ik hield mijn schouders op. Ik was nog lang niet gekalmeerd. "Ga even naar huis om te kalmeren, en kom morgen rustig terug goed, maar vechten is echt de oplossing niet hé?" stelde de chef voor. Ik knikte. Ik ging naar de kleedkamer om mij om te kleden, toen ik opeens Tineke in de deuropening zag staan. Ik deed alsof ik haar niet zag, maar dat lukte niet. Ik voelde de kriebels weer in mijn buik. "Was dat echt nodig om Eric een blauw oog te slaan?" zei ze. Ik haalde kwaad mijn schouders op. "Pff, mannen!" riep ze en ging weg. "VERDOMME!" riep ik en schopte tegen de lockers. Ik nam kwaad mijn spullen en ging zonder 1 woord te zeggen naar buiten. Ik was nog steeds kwaad, maar nu ook teleurgesteld. "IK ZAG HAAR GRAAG! EN NU HEB IK ALLES VERPEST!" riep ik terwijl ik tegen mijn autoband schopte.