De vriendschap die de liefde bedroog

~11~

Obi

"Chef!" riep ik luid. Hij keek me vragend aan. "Waar zijn Koen en Tineke?" vroeg ik ongerust. De chef keek ongerust rond en zei toen "Zeg dat het niet waar is hé! Bon mannekes, we moeten ze gaan zoeken!" riep hij uit. Iedereen zocht en zocht, maar zonder resultaat. "AH!" hoorde ik opeens en keek Robin aan, die dicht van mij aan het zoeken was, "Wat was dat?" vroeg ik hem. "Geen idee, het kwam vandaar." en wees naar een riviertje. We renden er als de bliksem naar toe. "Tom?" vroeg Robin die er al was, hij kan namelijk veel sneller lopen als ik. Toen ik er ook was zag ik Tom in de rivier liggen. "Wat is er gebeurd?" vroeg ik al lachend. Het was geen zicht, zijn kleren waren helemaal nat en hij stonk uren in de wind. "Wel ja, ik was dus naar Tineke en Koen aan het zoeken tot ik aan deze rivier kwam. Ik wou dus kijken of ze er niet in lagen, je weet nooit, maar dan was ik denk uitgeschoven en dan lag ik daar." Zei hij. Robin en ik konden onze lach maar moeilijk inhouden. We besloten terug naar de chef en de rest te gaan.

"En? Iets gezien?" vroeg Floor die nogal gefrustreerd was. "Nee, niks behalve deze vis uit het water gehaald." Zei ik al lachend en wees naar Tom, die zat te bibberen van de kou. "Haha, grappig hoor, Obi" zei hij sarcastisch. Iedereen moest lachen. "Wat is er eigenlijk gebeurd met jou?" vroeg Femke aan Tom. "Euhm, leg ik later wel eens uit." Zei hij. "Chef? Ik denk dat we best teruggaan naar het hotel, want het begint al donker te worden. Ik denk dat Koen en Tineke al naar het hotel vertrokken zijn." Zei ik De chef knikte en we gingen richting het hotel met een bang hartje. Stel je voor dat ze daar niet zijn?

Koen

Ik en Tineke hadden genoeg van dat wandelen, dus keerden we terug naar het hotel. Maar misschien hadden we toch iets moeten laten weten? Oh ja, die zullen dat wel niet zo erg vinden. Dacht ik bij mezelf. Tineke en ik hadden een perfecte avond voor ons. We lagen samen op ons bed, toen Tineke opeens een mijn T-shirt aan het prutsen was, met de bedoeling hem uit te doen. Ik deed wat ze vroeg en deed hem uit. Ik drukte mijn lippen op de hare en wreef over haar wang. Tineke wreef door mijn haren. Opeens hoorden we geklop op de deur, we sprongen recht en ik deed mijn T-shirt weer aan. Niet aan denkend dat mijn haar precies een oerwoud was, deed ik de deur open. "Wat is er?" vroeg ik tegen heel het korps die voor onze deur stond. "Euh, we dachten dat jullie vermist waren, omdat jullie zo plots weg waren." Zei de chef. "Tineke en ik hadden niet zo veel zin meer om nog verder te wandelen, dus zijn we teruggekeerd naar het hotel." Zei ik. "Laat de volgende keer iets weten hé, we waren ongerust!" zei Robin. Ik knikte. Ik keek opeens naar Tom en vroeg "Wat is er met jou gebeurd?" "Onze vis hier, is in het water gevallen terwijl hij achter jullie zocht." Zei Obi al lachend en niet veel later moest iedereen meelachen. "Bon mannekes, ik stel voor dat we ze even alleen laten." Riep Floor, die denk ik iets door had, tegen de rest. Ze knikten met een lach op hun gezicht. "Nog 1 ding! Ik zou toch eens een bezoekje regelen bij de kapper!" lachte Eric. Iedereen vertrok met een hele grote glimlach. Ik verstond niet wat Eric bedoelde, dus ging ik even voor een spiegel staan. Als snel had ik door wat hij bedoelde. Tineke had het nogal paraplu gezet. Ik keek naar haar en ze lachte. Ik liep naar haar te "Hier ga je spijt van krijgen!" zei ik speels kwaad en begon haar te kietelen, waar ze dus absoluut niet tegen kan.

Eric

Het was de laatste avond van ons weekend met heel het korps aan de Ardennen. Het was geweldig, dit reisje ga ik niet snel vergeten denk ik. Ik dacht aan Brigitte en ik die op de parking van het commissariaat stonden. Ik kan het gewoon niet omschrijven, hoe mooi dat moment niet was! Stel je voor dat de chef ons gezien had? Zouden we dan ontslagen worden? Ik werd uit mijn gedachten gehaald door Robin die zag dat ik naar Brigitte aan het staren was. "Ey! Dagdromer!" riep hij. Ik keek Robin vragend aan. "Ga je mee naar de bar?" vroeg hij. "De bar?" vroeg ik vreemd. "Ja, de bar, waar je zo drinken kunt halen, maar ook chips of nootjes. Kom jij van Mars misschien?" Zei Robin. Opeens wist ik het weer, we waren met het korps, buiten Tineke en Koen, nog iets gaan drinken voor de laatste avond af te sluiten. "Ja, wat is nu kom je mee of niet?" vroeg hij nog eens. "Jaja, ik kom mee!" zei ik en stond recht uit een zeteltje die daar stond en we gingen richting de bar. Pff wat dagdromen niet al met een mens kan doen. "10 biertjes aub." vroeg Robin tegen een man achter de bar. "Kijk, en dat is nu de barman." zei hij plagend. Ik lachte chagrijnig terug. Na een paar minuutjes later kwamen we weer aan het tafeltje waar we zaten. "Aanvallen!" riep Obi. Iedereen lachte en pakte zijn glas bier. Ik zat naast Brigitte. Ik vond het wel grappig om haar bier te zien drinken. "Wat? Vrouwen kunnen ook drinken hoor." Zei ze plagend. Ik wou haar een kus geven, maar ja de chef was erbij dus lachte ik naar haar. "Denk je dat?" zei Tom. "Dat is de waarheid" antwoordde Floor. Wij, de mannen, moesten lachen. "Oké, om ter eerst dat glas leeg?" vroeg ik aan Tom. Hij knikte. "3...2...1...GO!" riep Femke. In een ruk dronk ik het glas leeg. Tom was nog maar halverwege. "Klaar!" riep ik. Zo ging de avond nog even verder. "Hey everybody!" Lachte Koen die naast Tineke stond. "Hey! Leuk dat jullie dan toch nog eens afkomen" zei ik nogal dronken. Ze moesten lachen omdat ik toch wel redelijk dronken was. Opnieuw kwam de ober met een plateau bier die hij op tafel zette. Ik wou een glas nemen, maar ik werd tegengehouden door Brigitte. "Heb jij niet al genoeg gedronken?" zei ze. "IK? Ik ben niet eens zat?" zei ik op een vreemde manier. "Jaja, verzekers!" zei ze. "Bon mannekes, ik ga maar eens slapen." zei de chef "Ja, ik ga mee!" zei Patrick. Ik zag ze in de lift stappen en dacht nu is het moment. Ik nam Brigitte vast, ik voelde dat ze verschoot, maar ontspande zich niet veel later weer. Ik drukte mijn lippen op de hare en kuste haar zo intens! Ik legde mijn handen op haar wangen en haar armen voelde ik in mijn nek. Het kon me niet echt iets schelen dat de rest van het korps dit zag. Het enige dat voor mij belangrijk is, is mijn Brigitte. "HOE SCHATTIG!" riep Floor. Ik keek haar aan en gaf een glimlach. Ik keek weer naar Brigitte en niet veel later kusten we weer. "Hallo, er zitten hier nog mensen?" zei Obi lachend.

Na nog een geweldige avond, was het tijd om in ons bedje te kruipen. Ik wou recht staan uit het zeteltje, maar ik viel weer om. Ik zag dat de rest lachte. Ik probeerde nog eens, maar tevergeefs belangde ik weer in dat ene zeteltje. Toen stonden Robin en Koen recht om me te helpen. "Ja, Ericsje iets te diep in het glas gekeken?" zei Koen op z'n Koen's. Ik lachte chagrijnig. Toen ik eenmaal op mijn bed lag, had ik niet zoveel zin meer om mij om te kleden. Dus besloot ik zo te gaan slapen. Ik wou Brigitte nog een kus geven, maar ze duwde zachtjes mijn hoofd weg. Ik keek haar vragend aan. "Schat, je adem stinkt naar de alcohol." Zei ze lachten. Ik keek haar zielig aan, maar dat bleek blijkbaar niet te werken, dus besloot ik mijn ogen te sluiten en te wachten op een mooie droom samen mijn Brigitte.