~15~

254 7 0
                                    

Brigitte

Ik vond het fantastisch. Ik had nooit gedacht dat hij verliefd was op mij, ik ben zo gelukkig met hem. Hij waardeert me zoals ik ben, hij is zo lief, zo schattig, zo grappig. Ik kan wel nog even doorgaan, maar toen ik Eric zijn lippen loste, nam ik een snelle blik naar de klok, die op Eric zijn nachtkastje stond. "7u55!" riep ik en sprong recht. Eric schrok dat het al zo laat was en rende samen met mij naar de badkamer, om ons om te kleden. Ik had me nog nooit zo snel aangekleed. Toen we eindelijk klaar waren, stapten in onze auto en reden naar het kantoor.

We gingen naar binnen en zag dat iedereen zat te wachten op ons. We liepen naar de refter, waar iedereen zat. "Ah, jullie komen dan toch nog?" zei Koen. Ik begon te blozen en Eric zei "Voor een keer dat jij niet de laatste bent!" Iedereen moest lachen buiten Koen, die maar groen lachte. Ik zette me neer op mijn vaste plaats en Eric zette zich naast me. "Goed! Brigitte, Eric, Tom en Robin papierwerk. De rest patrouille." Zei de chef. "Yes!" riep Koen trots. Koen en Tineke stonden recht om op patrouille te vertrekken, Koen passeerde achter Eric en stak zijn papiertje van zijn koek in Eric zijn T-shirt. Koen liep rap weg en Eric zei "Verdomme, Koen!" al lachend en probeerde het papiertje uit zijn T-shirt te halen, maar dat lukte niet zo goed. "Brigitte, wil je eens helpen?" zei hij lief. Ik knikte. Ik deed zijn T-shirt omhoog en haalde het papiertje eruit. Ik wreef nog eens over zijn gespierd lichaam en deed dan zijn T-shirt naar beneden. Eric draaide zich om en gaf me een kus. "Merci schat." Zei hij lief. Ik lachte en stond recht om aan het papierwerk te beginnen. Ik had altijd z'n leuk gevoel als Eric 'schat' tegen mij zei.

Koen

Ik stond al bij onze auto op te vertrekken, maar Tineke was er nog niet. "Tineke, ben je daar bijna?" riep ik. "Jaja, ik ben daar." Antwoordde ze terug. Niet veel later zaten we beiden in de auto. "Waarom bleef je zolang weg?" vroeg ik. "Ah, gewoon nog een praatje slaan met Robin je kent dat wel." Antwoordde ze blij. "Ah, oké" zei ik een beetje jaloers. "Is mijn schatje een beetje jaloers?" zei Tineke lachend. "Ik jaloers? Van waar haal je dat?" antwoordde ik een beetje vreemd. Ik had zo de indruk dat Tineke echt heel vaak met Robin op trok. "Schat, je weet toch dat jij de enige bent voor mij. Robin is gewoon een goede vriend." Zei Tineke lief. Ik zette onze auto even aan de kant en stapte uit. Ik ging naar de kant waar Tineke zat en deed haar deur open, ik trok haar uit de auto en duwde haar zachtjes tegen onze wagen. Ze legde haar armen in mijn nek en begon mij te kussen. Ik wil haar echt niet kwijt! Ze is mijn levensbron, zonder haar jah, is er geen ik.

"Alfa 210 voor dispacht, begeef jullie naar de Bloemenwijk. Daar loopt een klein meisje alleen over straat, een bewoner maakt zich zorgen." Hoorden we de dispacht zeggen. Snel loste ik Tineke haar zachte lippen en antwoordde op de oproep. "Klein meisje alleen over straat, Bloemenwijk. Wij begeven ons ter plaatse. Over!" Ik ging terug aan het stuur zitten en reed naar de Bloemenwijk. Gelukkig was deze wijk niet zo groot dus hadden we al snel het meisje gevonden. Het meisje had een jeansbroekje aan en een roodachtige T-shirt. Het meisje had ook nog een Teddybeertje bij en had nog een appel in haar hand. We liepen ernaartoe, maar het meisje kreeg schrik dus zette ze een paar stappen achteruit. "Hey. Meisje, je hoeft niet bang te zijn, wij doen je niks. We zijn van de politie." Zei Tineke stil en lief. Het meisje vond het precies al wat minder eng dus kwam ze wat dichter bij ons staan. "En wat is de naam, van deze prinses?" vroeg ik terwijl ik mij hurkte. "Mijn naam is Lisa." Zei het meisje stil. "Amai, dat is een mooie naam. En hoe oud ben jij al?" vroeg Tineke "Ik ben 6 jaar." Zei Lisa trots. "Al 6 jaar! Dat is flink!" zei ik. Lisa kreeg een lach op haar gezichtje. "Zeg, Lisa hoe komt het dat jij hier zo over straat loopt?" vroeg Tineke aan Lisa. "Dat weet ik niet." Zei ze. "Weet je wat Lisa? Je mag eens meerijden in een echte politiewagen. Vind je dat goed?" zei ik en tilde haar op om haar in onze auto te zetten.

Toen we op kantoor aan kwamen, haalde ik haar uit de auto en zette haar op mijn schouders. We gingen naar binnen richting onze bureau. Tineke ging op haar stoel zitten net als ik, Lisa zat op mijn schoot. "Wat denk je? Een foto op facebook?" zei Tineke tegen mij. "Ja, best hé." Antwoordde ik. "Ey, Lisa gaan we eens een mooie foto van jou maken?" vroeg Tineke. "Ja!" antwoordde Lisa. Ik deed even verder met het papierwerk.

De vriendschap die de liefde bedroogWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu