Eric
Pff, ik was het echt beu, als dat papierwerk! "Moet je een tas koffie hebben?" vroeg ik aan Amber, die druk bezig was. "Nee, dank u. Ik lust dat niet." Antwoordde ze. Ik keek haar raar aan. Wie lust er nu geen koffie? Ik besloot dan alleen voor mij een tas koffie te halen. Ik kwam binnen in de keuken. Maar wat ik daar zag, mijn ogen vulden zich met tranen maar tegelijk werd ik woest. Ik zag Lukas, die probeerde Brigitte te kussen. Ik liep op Lukas af en duwde hem van Brigitte af. "Blijf met je poten van Brigitte!" riep ik woest tegen Lukas, terwijl ik hem tegen de muur duwde. "Ey! Laat ons eens gerust?" riep hij terug. "Wat ist lafaard?" zei hij uitdagend. Ik maakte van mijn hand een vuist en wou hem slaan, maar een zachte hand hield mij tegen. "Niet doen, Eric!" zei ze bang. Ik keek haar aan en werd meteen wat rustiger. Ik liet Lukas los en draaide me naar Brigitte "Merci." Zei ze met een kleine glimlach op haar gezicht. Ik glimlachte zwak terug. Dat moment, dat we elkaar in de ogen keken. Dat was niet te omschrijven, hoe fantastisch dat niet was! Ik keek terug naar Lukas en ik zei "Je weet het hé, nog 1 gelijkaardige move en ik smijt je eigenhandig buiten!" zei ik streng. "Wow, ok! Het is al goed!" zei hij en vertrok. Ik keek weer naar Brigitte en keek dan naar het koffiezetapparaat. "Moet jij ook een koffie?" vroeg ik stil en schuldig. "Ja, aub." antwoordde ze lief. Toen we beiden onze koffie hadden, ging ik en Brigitte naar de refter, onze shift was bijna afgelopen. Ook Amber en Lukas kwamen binnen. Ik keek kwaad naar Lukas, dus bleef hij een beetje verder staan.
Brigitte
Al mijn vlinders voor Eric fladderden hevig in mijn buik. Ik vond het best eng, hoe Lukas me probeerde te kussen. Ik ga er niet veel meer achter zoeken dan gewoon een slechte move denk ik. Gelukkig was Eric daar, anders had het anders kunnen aflopen. Ik miste hem als partner, als lief, als vriend! Ik wou hem zo graag terug, maar ik wil niet dat hij me nog een pijn zou doen en daar was ik zo bang voor...
Een beetje later kwam de rest binnen in de refter. "Hallo!" riep Floor enthousiast. Ik lachte terug. "Weet je! Ik heb een super idee!" zei Floor. "Vertel eens?" zei Koen. "Wie heeft er vanavond iets te doen?" vroeg Floor. Iedereen keek vragend en schudde toen hun hoofd. "Oké, prima! Vanavond iedereen in het restaurant op het pleintje!" zei Floor enthousiast. Iedereen vond het een top idee! Ik ook maar, ik moest toch constant aan Eric denken...
Koen
Ik had precies de indruk dat het al wat beter ging tussen Eric en Brigitte. Ze zitten toch alweer naast elkaar, maar praten doen ze nog niet. Ik zat naast Tineke en ik nam haar hand vast. "Zijn we naar mij huis?" vroeg ik. Tineke knikte. "Tot vanavond!" zeiden Tineke en ik nog en stapten in mijn auto. Tineke woont al even bij mij, ze gaat alleen nog naar haar thuis voor haar plantjes water te geven. Haar katje was ook bij mij ingetrokken en kon het goed vinden bij Barry, ze waren de beste vrienden. Ik en Tineke maakten ons klaar voor vanavond. Ik had er echt zin in! Ik liep naar mijn kleerkast en koos een geruit hemd met een jeansbroek en bruine schoenen. Ik deed mijn kleren aan en ging kijken in de badkamer, waar Tineke zat. Tineke was haar make-up aan het doen. Ik besloot naar haar toe te gaan en ging achter haar staan. Ik liet mijn handen glijden tot haar heupen en gaf haar een kus op haar wang, dan leunde ik mijn hoofd op haar schouder. "Amai, mooi!" zei Tineke plagend. "Altijd hé schat!" antwoordde ik lachend terug.
Toen we klaar waren, stapten we in de auto en reden we naar het restaurant op het pleintje. We hadden met z'n allen afgesproken op de parking van het restaurant. Iedereen was er al behalve Eric. We gingen al naar binnen, omdat het redelijk frisjes was buiten. We namen plaats aan een grote, lange tafel en begonnen een gesprek.
JE LEEST
De vriendschap die de liefde bedroog
FanfictionDit boek gaat vooral over Breric, Kineke en een onverwachte liefde. Ook de rest van het korps kom hier in voor. 'Was dit nu een echte liefde of gewoon maar een verbeelding? Hield hij nu echt van haar of toch niet? Wat als er liefde op het spel komt...