De vriendschap die de liefde bedroog

~28~

~einde shift~

Iedereen had gedaan mijn zijn shift en ging nog eens naar de refter. We gingen gaan zitten en de chef zei "Niet vergeten, vanavond karaokebar op het pleintje hé!" "Chef? Hoe kunnen we dat nu vergeten?" zei Floor lachend. Iedereen lachte mee en vertrok dan naar huis. Toen wij thuis aankwamen, was Brigitte nogal enthousiast en riep "Ik heb er zoveel zin in!" Ik moest lachen omdat ze aan het rondspringen was. Ik besloot dan maar te gaan douchen.

Toen we ongeveer klaar waren stapten we in de auto, richting het pleintje. We hadden afgesproken op de parking van de karaokebar. Eens we aankwamen zagen we Koen en Tineke al staan. We liepen ernaartoe. "Koen, kan ik je even spreken?" fluisterde ik en zijn oor. Hij knikte en we gingen wat verder staan, zodat Tineke en Brigitte niks zouden horen. "En heb je iets gevonden?" vroeg ik. Hij knikte trots en zei "Makker we gaan dat goed doen!" Ik lachte, maar ik had toch een stress, we gingen weer naar de rest. Ongeveer iedereen was er, dus besloten we naar binnen te gaan. We gingen aan een salontafeltje zitten en begonnen een gesprek. Ik zat tussen Brigitte en Koen, Koen keek me raar aan. Hij zag natuurlijk dat ik vol stress zat. "Eric, dat komt goed!" zei hij in mijn oor. Ik zuchtte nogmaals. "Oké dames en heren, de karaokebar is geopend!" riep er een dj vanop het podium. "Gaan wij?" vroeg Tineke aan Brigitte. Brigitte knikte en ze liepen allebei naar het podium. "Eric, Koen kijk maar goed hoe jullie liefjes het doen hé!" zei Obi al lachend. Iedereen moest lachen met de domme mop van Obi. Koen en ik keken allebei met grote ogen als ze hun stem lieten horen. Toen het nummer afgelopen was keerden ze terug naar ons. "Ik wist niet dat jullie z'n mooie stem hadden?" zei ik verbaasd. "Er is nog zo veel dat jij niet weet Ericsje." Zei Tineke lachend, iedereen vond dit blijkbaar heel grappig.

~enkele uren later~

"Kom Eric onze toer!" zei Koen al fluisterend. Koen en ik glipten bij de anderen weg en gingen richting het podium. "Klaar?" vroeg de dj aan ons. Wij knikten en begonnen te zingen. Wij konden eigenlijk niet echt zingen. Gelukkig kwamen al snel de vrouwen. Tineke, Floor en Brigitte zongen mee, het was een top avond.

~volgende ochtend~

Ik was al vroeg uit de veren, ik kon niet echt meer slapen dus besloot ik eens een lekker en uitgebreid ontbijtje te maken. Ik vond het namelijk heel leuk om in de keuken te staan. Ik deed mijn kleren aan en ging naar beneden. Ik ging naar de bakker voor verse croissants en pistolets. Toen ik terug thuis was, was Brigitte nog steeds in dromenland. Ik was zo blij dat ze gisteren 'ja' zei! Ik legde de croissants en de pistolets op een bord en zette dat op tafel, ik maakte nog een soort fruityoghurt en vers fruitsap. Ik was net klaar totdat ik voetstappen hoorde op de trap. Het was Brigitte. Er sprong een glimlach op mijn gezicht als ik haar zag. "Goeiemorgen schat!" zei ik en terwijl liep ik op haar af en gaf haar een kus. "Goeiemorgen lieverd!" antwoordde ze terug. Ze keek naar de ontbijttafel en was onder de indruk. We gingen gaan zitten en aten smakelijk van het ontbijtje.

Na nog een lang gesprek was het tijd om te vertrekken naar kantoor, ik nam mijn lunch mee en stapte met Brigitte de auto in.

Tineke

Koen en ik vertrokken naar het kantoor. Koen was precies een beetje slecht gezind. "Koen, wat scheelt er?" vroeg ik. "Pff, ik heb echt slecht geslapen en ik heb barstende koppijn." Zei hij stil. "Dat komt ervan hé als je een glaasje te veel op hebt." Zei ik al lachend. Koen kon daar duidelijk niet zo mee lachen. Toen we de auto hadden geparkeerd gingen we naar binnen. Bijna iedereen zat al in de refter, ik nam mijn spullen en ging dan ook, net al Koen, naar de refter. "Bon mannekes, ik zou graag voor vandaag eens Tineke samen met Eric op pad laten gaan. Brigitte en Koen doen dan papierwerk." Zei de chef. "Waarom?" zei Eric. "Omdat ik het jullie zeg!" zei hij. Die had waarschijnlijk ook koppijn! "Bon, aan het werk!" zei hij. Ik stond recht en zei "Kom je Eric?". Hij knikte en we vertrokken naar de parking van de anonieme wagens. We stapten in en reden een beetje rond. "Vind jij dat niet raar? Dat de chef wil dat wij op patrouille gaan?" vroeg ik aan Eric. "Ja, maar ik heb z'n vermoeden waarom. Waarschijnlijk omdat ik samen ben met Brigitte en jij met Koen?" antwoordde hij. "Daarom?" vroeg ik vreemd. "Tineke, ik weet evenveel al jou op dit moment." Lachte hij. Het was best gezellig in de auto, helemaal anders dan met Koen. "Dispacht voor Charlie 710, begeef jullie naar de Wilgendreef 114 overval daders mogelijk ter plaatste. Over!" hoorden we uit de dispacht. "Charlie 710 voor dispacht, wilgendreef 114 overval, wij gaan ter plaatse. Out voor ons." antwoordde ik op de dispacht. Ik zette de blauwe op en Eric reed naar de Wilgendreef 114. Toen we ter plaatse waren zagen we 2 mannen rond lopen in het huis. "Tineke, wees voorzichtig hé!" zei hij stil. Ik knikte en we liepen naar binnen. "Politie, wapen neer!" riep Eric luid als hij zag dat de 2 mannen een pistool hadden. "Luister hé fliksjes, als jullie niet luister zal er iets zeer ergs gebeuren." Zei 1 van die mannen. "Wapen neer laatste waarschuwing!" riep Tineke. "Laatste waarschuwing? Jullie wapen neer of ik laat dit ontploffen!" Eric en ik schrokken toen hij een granaat uithaalde. "Dat is niet slim!" riep Eric. "Laat jullie wapens vallen en ga op je knieën zitten!" riep hij kwaad. Eric en ik deden wat hij vroeg. De man kwam de richting van mij uit en gaf mij klap met een knuppel. Eric sprong recht en wou me helpen, maar de man zie "Fliksje? Moet jij ook z'n slag hebben ofzo?" Eric schrok en ging met veel tegenzin achteruit. "Wat willen jullie van ons?" riep Eric aan de mannen. "Ah? Toch een fliksje met verstand? Wat wij willen? Ik heb wel een idee! Binnen 3 dagen komen wij eens op bezoek op jullie kantoortje. We nemen de voorraad in beslag genomen drugs en jullie helpen ons! VERSTAAN?" riep hij kwaad. "Nee? Dat doen wij niet! Wij hebben onze grenzen!" zei Eric vastberaden. "Ah nee? Ik denk dat ze het niet zo goed verstaan?" Lachte hij tegen die anders man met de knuppel. Hij stopte met slaag op mij en kwam de richting van Eric uit. Hij begon te slaan op Eric en ik hoorde "AHH!" ik wou hem zo graag helpen, maar ik kon amper bewegen van de pijn.Ik voelde zoveel pijn, overal, overal door heel mijn lichaam. Ik voelde dat ik trilde, van angst, en pijn. "AHH STOP!" de man stopte en Eric zei zwak "Wat moeten we dan doen?" De man met de knuppel kreeg, net als de andere man, een grote grijns op zijn gelaat. "Wel, wij komen binnen 3 dagen naar jullie kantoortje, daar staan jullie ons op te wachten! Jullie zorgen dat wij ongestoord de drugs kunnen komen halen. Als dit misluk zullen jullie er zuur in staan!" zei de man vals en woest tegelijk.

..............................................

Sorry voor dit slechte deel, had niet veel inspiratie :)