the oblivious games (a Dutch Louis Tomlinson fanfic)

een "omgekeerde" wereld

Dakota POV.

Daar stond ik dan, proberend de aandacht van Elise te krijgen zonder te veel woorden te gebruiken want alsof het nog niet erg genoeg was dat mijn hoofd op een tomaat lijk beefde mijn stem nog eens als ik sprak. "Elise!!" Riep ik extra luid waardoor ik haar aandacht eindelijk had. Haar mond viel direct wagenwijd open en haar ogen werden groter. Ze had zojuist opgemerkt dat DE Louis Tomlinson naast mij stond in onze hotelkamer.

Als ik dit een maand geleden tegen mezelf had verteld had ik mezelf waarschijnlijk zot verklaart, maar hier sta ik dan, met hem nog geen halve meter van mij vandaan. En ik voelde de zenuwen al opkomen en voelde een brok in mijn keel opkomen. Mijn hart was onregelmatig beginnen kloppen en mijn handpalmen begonnen te zweten. De laatste keer dat ik nog zoveel stress gevoeld heb was met de loting! Wat gebeurd er toch met me hij is ook maar een mens... net als ik en Elise toch?

"Omg!! Dakota!!dat is... DE Louis Tomlinson!" Onderbrak Elise me uit mijn gedachten. "Uhm ja... de enige echte"antwoorde Louis een beetje geïrriteerd.

Elise POV.

Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik Dakota terug in de hotelkamer zag staan ... Dit keer niet alleen. Louis Tomlinson stond nog geen 50 cm van mijn beste vriendin vandaan en bevond zich in dezelfde kamer als mij!!

Is dit een droom?! Ik flipte helemaal en had pas na Louis zijn duidelijk geïrriteerde opmerken door dat ik super hard aan het fangirlen was. Een vloed van schaamte kwam over me heen en ik hoopte zo hard dat ik niet rood aansloeg. "Elise, uhm je word wat rood" hoorde ik Dakota lachend zeggen. Oh nee!te laat nu ben ik net als haar een tomaat. "Jij moet veel zeggen"antwoorde ik nep boos terug waardoor we allebei in de lach schoten wat ons vreemde blikken van Louis opleverde.

Louis POV.

Daar stond ik dan... nog geen 50 cm van Dakota verwijderd
" ik denk toch dat Dakota haar naam is aangezien Elise (volgens mij) haar naam net half riep."

Het enige wat me tot nu toe opvalt aan de meiden is dat ze zo te zien grote fans zijn van one direction en dat ze graag lachen. Ik heb hier net best gemeen geantwoord op Elise omdat ik het irritant vond dat ze zelfs in deze situatie graag wou fangirlen. Dakota daarin tegen kon het fan zijn ook niet bepaald weg steken,maar ze was ... wel ja "probeerde" subtiel te blijven. Ik vond het eigenlijk best schattig en ik had door dat ik aan het staren was naar Dakota, van dichtbij was ze zelfs nog mooier. Ik voelde het bloed naar mijn wangen stromen en ik denk dat nu ook mijn wangen rood begonnen te worden. Beschaamd keek ik snel naar beneden en probeerde ik mezelf weer tot rust te brengen want ook mijn hartslag werd als maar onregelmatiger... wat doet dat meisje toch met mij?

"Uhm... het spijt me verschrikkelijk ,maar... uhm ik ...uhm moet terug gaan mijn teamgenote ... wacht op mij en uhm... het is al best laat" Wist ik met moeite te zeggen om de gênante stilte te doorbreken. Niet echt slim want ja nu kom ik waarschijnlijk super onbeleefd over... "ow... ja natuurlijk uhm wij zouden beter ook gaan slapen toch Dakota?" Zei Elise begrijpend ... oef ze vatten het niet al te slecht op. "Uhm... uhm... Ja ...uhm goed idee.Bye Louis" zei Dakota met moeite terwijl ze nog roder werdt. "Bye" zei ik nog snel voor ik de deur dichtsloeg en naar mijn hotelkamer ging.

Dakota POV.

De volgende ochtend werd ik wakker door het bekende en irritante geluid van onze wekker. Ugh ,veel had ik niet echt geslapen ik zat veel meer na te denken over Louis zijn onverwachte bezoekje gisteravond... Ik vond het zo raar dat hij daar plots stond, en dan nog gezwegen over hoe awkward het niet was. Ik kan wel onder de grond zakken van schaamte.

Ik hoorde Elise zeuren dat ik de wekker uit moest zetten en dat haalde me weer uit mijn gedachten. Ik drukte de wekker zo snel ik kon uit en sprong uit bed om me klaar te maken voor de training vandaag. Ik trok Elise uit bed en zei dat ze zich dringend moest klaarmaken,we hadden nog maar een half uur om ons klaar te maken zouden we op tijd willen zijn.

Ik besloot dit keer in een simpele joggingbroek en sportbeha naar de training te gaan. omdat onze roze trainingsoutfit nog in de was liggen van gisteren.. Elise had een zwarte legging met een basic witte t-shirt aangetrokken.

We hadden besloten om al lopend naar de trainingszaal te gaan omdat we anders te laat zouden komen. Daardoor kwamen we al direct helemaal bezweet aan ,maar tenminste wel op tijd!

Louis POV.

Ik werd rustig wakker door mijn wekker en drukte hem direct af,omdat ik al vaker te laat was gekomen heb ik besloten vandaag vroeger op te staan zodat we vroeger kunnen aankomen. Ik wekte Jelena en vroeg of ze haar eerst wilde klaarmaken. Ik zag dat Jelena klaar was dus ging ik nu richting de badkamer. Ik nam nog even snel enen douche en trok mijn trainingspak aan.

Ik en Jelena waren op het Noorse team na als enige al aanwezig in de trainingszaal. Raar... Ik dacht dat ik Dakota en Elise hier wel al zou aantreffen. Ik weet namelijk dat ze altijd een dik half uur te vroeg zijn.

Het was bijna tijd en iedereen werd al gevraagd op hun aangewezen plaatsen te gaan staan,het leek wel een soort "omgekeerde wereld. Want  het Belgische team was net binnen komen rennen. "Zie wie we hier hebben"zeg ik al lachend tegen de meiden die licht buiten adem op het plaats gingen staan. "Jij bent blij dat jij het voor 1 keer niet bent zeker?" Antwoorde Dakota nep boos aan mij haar lach inhoudend.

Ik bedenk me net dat dit ons eerste "serieuze" gesprek was. En ik voelde mijn wangen weer rood worden. Zou ik gevoelens voor haar hebben? ... nee dat kan niet ik ken haar niet eens. Dit was de eerste keer dat we elkaar normaal spraken. En trouwens binnen 2 dagen zal ik me haar toch niet meer herinneren...

Ik wil jullie even bedanken voor de stemmen en reads die ik vandaag gekregen heb,het betekend veel voor me bedankt!