Nang makabalik kami sa boat, kumaripas ako ng takbo nang makita ang bakas ng dugo mula sa paa ni Betryle. Pero nauna si Jayson. Nakakatawang isipin na siya ang palaging nauuna kaysa sa akin.
"Come, sit down here," Jayson said worriedly.
"Ouch.”
Umupo ako sa tabi ni Jayson nang makita ang patuloy na pag-agos ng dugo ni Betryle. Dapat na pigilan iyon agad.
"Do you mind if ako ang gagawa niyan?" mahinahon kong tanong kay Jayson na alalang-alala ngayon. Sa ilang sandali ay hindi siya sumagot.
"Don't worry, Jayson. Adriel knows what he's doing,” si Gail.
Umupo si Jayson sa tabi ni Betryle at hinawakan ang kamay niya. Kinuha ko ang panyo sa bulsa matapos buhusan ng tubig ang sugat nito at nilagyan ko rin ng light drop para mabilis matuyo saka ko ibinalot ng panyo.
"Don't walk with your foot later," I ordered.
Nang makabalik kami sa Island ay agad na binuhat siya ni Jayson. Pero nung nasa dulo na sila ng bangka ay may kailangan na sumalo sa kanya. Hindi ko naman gusto na ibang lalaki ang bumuhat sa kanya at sigurado akong mas ayaw iyon ni Jayson. Tumingin sa akin si Jayson at nakuha ko kung anong ibigsabihin niya.
When I found Betryle in my arms ay parang ayaw ko na siyang pakawalan… pero wala, hindi ko naman siya pagmamay-ari. Hinayaan ni Jayson na buhatin ko siya papunta sa villa. Habang nasa daan, she's avoiding my stare and tilted her head instead at the back. Naiilang siguro siya na malapit ang mukha naming dalawa.
I lifted her up para mas lalong humigpit ang hawak niya sa akin at hindi siya mahulog. When she looked at me, I just smirked.
"May nakakatawa ba?" asar niyang tanong.
"Alam mo kaya ko naman maglakad e…” dagdag pa niya.
"Wag na pong makulit, Miss. Harte," pang-aasar ko. Tumahimik lang siya. I felt her warm breath touches my skin, ngayon pa lang ulit kami naging ganito kalapit sa isa't-isa. I exhaled deeply nang matanaw ko na ang villa.
Nang makapasok kami sa villa ay diretso ko siyang pinasok sa kwarto nila. Marahan at maayos ko siyang pinaupo sa kama.
"Antayin mo ako diyan," utos ko.
Mabilis kong kinuha ang emergency kit sa bag ko at bumalik roon saka pinalitan ang balot ng sugat niya.
"Hindi ka na makakapag-beach," pang-aasar ko. She stared at me seriously. I pursed my lips while staring at her. Kahit magalit ka sa akin… mahal kita. Kaya okay lang, dito lang ako.
Nakakapagtaka... hindi ko maintindihan kung bakit hinayaan ni Jayson na magkasama kami ni Betryle ngayon. Oo, wala akong pagpipilian dahil nandito lang naman ako pero ramdam kong may gusto pa siyang mangyari. Hindi ko alam kung ano iyon…
Marami akong inaasikaso dahil malapit nang matapos ang bahay na pinapatayo ko pero bago iyon ay inaayos rin namin ni Pastor Vienz ang JAM. Kailangan kong unahin muna iyon bago ang lahat. Kapag natapos ko, hindi ko na kailangan pang umalis.
Maagang tumulak si Gail at Jayson sa kanilang tour. Nang magising ako ay saktong paalis na sila. Tahimik lang si Jayson nang makita niya ako at diretsong naglakad paalis.
"Betryle!?" I shouted worriedly as I blisteringly ran towards inside their room at pinagmasdan ang mga basag na parte ng vase. Agad ko siyang binuhat papunta sa labas. Para akong naghahabol ng hininga nang tinawagan ko ang room service para ipalinis iyon.
Akala ko ay kung ano na ang nangyari sa kanya. Hindi ko yata kakayanin kung sakali mang meron.
"Eat your breakfast," I implied.
BINABASA MO ANG
Me & You: Between Life And Death (COMPLETE)
Roman d'amourAdriel Charles Santle is a rebel lost soul wandering in the world of anger, doubt and fear. Betryle Claire Harte is a sick girl who only has six months to live. When their path crossed, they were tied by a lamentable tragic episode in Afghanistan...