My Mafia:8

998 18 25
                                    

เช้าวันรุ่งขึ้น จีมินตื่นขึ้นมาพร้อมกับร่างกายที่อ่อนล้าแต่เมื่อหันไปมองข้างๆกลับพบเพียงแต่ความว่างเปล่า ร่างเล็กค่อยๆหยัดกายลุกขึ้นก่อนที่น้ำตาจะร่วงหล่นลงมาจากนัยน์ตาสวย เขาผิดเองที่ปล่อยตัวปล่อยใจให้กับจองกุก

แต่พอก้าวขาเดินช่วงล่างของเขาก็เจ็บร้าวระบมไปหมดพยายามจะเดินไปเข้าห้องน้ำแต่แล้วก็หน้ามืดล้มลงไปโดยไม่ทันได้ตั้งตัว

ปัก!

ซองอุนที่กำลังเดินผ่านห้องของจีมินรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงอะไรแปลกๆบางอย่างเหมือนกับว่ามีอะไรตกหล่น เขาจึงเคาะประตูห้องเรียกจีมิน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"คุณจีมิน ตื่นหรือยังครับ" ซองอุนมองดูนาฬิกาก็10โมงกว่าแล้ว จีมินน่าจะตื่นได้แล้วนะแต่ทำไมถึงยังไม่ลงมาข้างล่างเขาชักจะแปลกใจพอคิดได้อย่างนั้นก็ตกใจคิดว่าจีมินอาจจะเป็นอะไรไป เขาจึงเปิดประตูห้องเข้าไปโดยที่ไม่ได้รับอนุญาติ

"คุณจีมิน!" ซองอุนตกใจที่เห็นจีมินนอนหมดสติและสภาพของจีมินนั้นเนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยรัก จะเกิดจากใครได้ละถ้าไม่ใช่จากนายของเขาและเขาก็พอที่จะรับรู้ได้ว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นกับจีมิน เพราะเขาเห็นนายของเขาเข้าไปในห้องของจีมินตั้งแต่เมื่อคืนและออกมาในตอนเช้า

ซองอุนค่อยๆประคองจีมินให้ลุกขึ้นไปนอนบนเตียงก่อนที่จะโทรไปหาหมอจิน

"ซ ซองอุน" จีมินรู้สึกตัวลืมตาขึ้นมาเรียกซองอุนก่อนที่ซองอุนจะกดโทรออกไป

"คุณเป็นยังไงบ้าง ผมกำลังจะโทรหาหมอจินให้มาดูคุณเลย"

"ไม่ต้อง ฉันแค่เป็นลม ตอนนี้ไม่เป็นอะไรแล้ว"

"แต่.."

"เชื่อฉันเถอะน่า"

"ก็ได้ครับ"

[kookmin]กุกมินมายมาเฟีย My Mafia [End]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora