Kayıp Gülüşlerin Adresi ✓ Texting

yirmi dört

Selâmün aleyküm bacımsular💪

Yıldızı okşuyoruz dimii skjsksjd

Oy sınırı koymuyorum vazgeçtim

Gönlünüzden koparsa yıldızı parlatırsınız artık ^^

◆

Arkamdan gelen tanıdık sesle olduğum yerde sabit dururken kafamı çevirip baktım.

Seslenen Asaf'tı.

"Ona bakabileceğinden emin misin?"

Dediği şeyi idrak ettikten sonra hemen atarlı cevabımı yapıştırdım. Ne yani ben beceriksiz miyim? Hepsi geçen gün bardak kırdığım içindi değil mi? Of!

Arkamı tamamen döndüm ve yüzüne bakmadan konuştum. Tamam bir iki saniyelik gözüm kaymış olabilir ama yanlışlıkla oldu.

Allah'ım sen affet!

"Ne demek bu şimdi? Ben beceriksiz miyim?" dememle birlikte panikle elini havada 'hayır' anlamında sallarken beni yanıtladı.

"Hayır yani evde bakabilecek misin? Batırır çünkü etrafı. İstersen ben alabilirim. Eskiden güvercinlerle ilgileniyordum."

Kuş avucumun içinde debelenince bakışlarımı ona çevirdim. Çok mu batırırdı ki etrafı? Versem mi kuşu  Asaf'a? İyi de ben bunu çok sevmiştim.

"Yarına kadar bende dursa olur mu? Yarın okula giderken de sana bırakırım?" dedim  ve kafamı kaldırdım. Yüzüne bakmamaya gayret göstererek çantasını inceliyordum.

"Sen bilirsin. Hayırlı akşamlar." dedikten sonra yanımdan geçti ve yoluna devam etti. O önden ilerlerken ben de elimle kuşla birlikte eve doğru ilerledim. İkindi güneşi ise kavurucu sıcaklığıyla birlikte tepedeydi.

Eve geldiğimde ilk başta annem baya bir tepki göstermişti ama abim olaya el attı ve beni kurtardı. Şimdi ise çoktan iftarı yapmış, çayları içmiş odamda sahuru beklerken kitap okuyordum. Kuşu ise binanın altında marketi olan Numan Amca'dan aldığım bir kutuya yerleştirmiştim. İçine karnını doyurabileceği birkaç şey ve su da koymuştum. Şu an uyuyordu galiba çünkü hiç ses gelmiyordu.

Ayağa kalktım ve kutuya ilerleyip kapağını açtım. Ben kapağını açar açmaz kafasını kaldırdı ve bana o minnak, tanımlayamadığım kadar güzel bir renge sahip gözleriyle baktı. Bu sevimliliği karşısında dayanamadım ve onu incitmemeye çalışarak avuçlarıma aldım.

Kuşu da yanıma alarak mutfağa gittim ve biraz balkonda oturmaya karar verdim. Orada sahuru beklerken avuçlarımda kuşla birlikte uyuyakalmışız. Annemgil sahura kalktıklarında beni odamda bulamayınca baya telaşlanmışlardı. Sahuru yapıp namazı kıldıktan sonra son bir kez kuşu kontrol ettim ve uyumak için yatağımda yerimi aldım. Balkonda otururken soğuktan her tarafım tutulmuştu.

Sabah annemin ısrarcı sesleriyle kalktım ve hazırlandım. Kuşu vereceğim için içimi bir hüzün kaplamıştı ve istemeden de olsa suratım asılmıştı. Kuşla birlikte Halime Teyzelerin evinin yolunu tuttuk. Onların binasının önüne gelince isimlerini buldum ve zile bastım.

Beş dakika kadar geçmişti ki merdivenler patır patır inme sesleri geldi. Kapının önünden biraz çekildim ve Asaf geldi. 

"Selamün aleyküm." 

"Aleyküm selam." 

Selamını aldıktan sonra kuşu kaldırımın üstüne koydum ve kenara çekildim. Asaf kuşu eline alırken yüzünde tebessüm oluşunca ben de gülümsemeden edemedim. Kendimi toparlamam gerektiğini fark ettim ve arkamı dönüp okul yolunu tuttum.