Beni Bırakma // Lee Felix(✓)

15🕚İçime Bir Öküz Oturdu

Multimedya:Felix💙

Yoon Ae Ran ile birlikte kaldığı apartmana girip merdivenlerden 2 kat çıktıktan sonra dairesinin önüne geldik.

Ae Ran kapı şifresini tuşlayıp kilidi açılan kapıyı araladı. İçeri girdi. Evin ışıklarını yaktı.

Benim girmemi bekledi. Ben de içeri girince kapıyı kapattı ve ayakkabısının bağcıklarını çözmeye başladı.

"Küçük evime hoş geldin."

Ona hafif bir tebessüm ettim. Ben de ayakkabılarımı çıkarıp ilerledim ve onu takip ettim. Omzuma astığım bilgisayar çantasını çıkardım. Oturma odasındaki sehpanın üzerine bıraktım. Çevremi dikkatli bir şekilde incelemeye koyuldum.

Ae Ran girer girmez kendisini tekli koltuğun üzerine attı. Başını geriye yasladı. Gözlerini yumdu ve sesli bir nefes verdi.

O pozisyondayken konuştu.

"Burası küçük, 2 odası 1 salonu olan bir daire. Gördüğün gibi mutfak ile salon bitişik. Diğer 2 odaya da giriş bu salondan. Koridor yok."

Başını kaldırdı. İşaret parmağıyla bir odanın kapısını işaret etti.

"Şurası misafir odam. Orada dilediğin kadar kalabilirsin. Hemen yanında da benim odam var."

Ona başımı anladığımı belirtircesine salladım. Gerçekten dairesi küçük ama oldukça şirindi. Kapıdan içeri girer girmez oturma odası karşılıyordu insanı. Kapının tam karşı tarafında, koltukların arkasında 2 büyük cam bulunuyordu. Ev bayağı aydınlık ve huzurluydu.

Mutfak da kapıdan girer girmez hemen sağda kalıyordu.

"Kendi evinmiş gibi rahat et. Bana bir şey sorup danışmana gerek yok. Müsaade almadan evdeki her şeyi kendi malınmış gibi kullan."

"Tamam."

Ona gülümsemeye devam edip ben de uzun koltuklardan birine oturdum. Oldukça yorucu bir gündü. Ben aracın içinde ya da merkezde her daim bilgisayar başında otursam da gözlerim yorgunluktan ölüyordu.

Kayıp kayıp duruyor ve bunun haricinde uzun zamandır cayır cayır yanıyorlardı.

Ae Ran bir kere daha ağzını kapamadan esneyince esnemesi anında yüzüncü defa bana da bulaştı.

Ben de esnedim. Bu yorgunluğa daha fazla dayanamadım.

"Teşekkür ederim her şey için Ae Ran. Müsaaden olursa ben odaya geçiyorum. Oldukça yoruldum da. İyi gece-"

Ayağa kalktığım vakit ona baktığımda sözüm yarıda kesildi.

Uyuyakalan Ae Ran'ın yüzüne gülümseyerek bakıp sözümü tamamladım.

"-ler."

Oturduğum koltuğun kolunun üzerinde katlanmış kalın bir pike vardı. Pikeyi alıp açtım ve onun üzerine serdim.

Orta sehpanın üzerine bıraktığım bilgisayarı çantasıyla beraber koluma astım.

Tüm ışıkları birer birer söndürüp telefonumun ışığıyla Ae Ran'ın bana gösterdiği odaya yöneldim.

Odaya girip ışığı açtım.

Yatağın üzerinde bir pijama takımı dahi duruyordu. Huzurlu odayı gözlerimle iyice bir taradıktan sonra bilgisayar çantasını odada bulunan uzun koltuğun üzerine bıraktım.

Koltuğun üzerine tüm yorgunluklarımla birlikte oturdum. Hiç kalkasım gelmedi. Birkaç dakika boyunca öylece oturup anlamsızca çevremi seyrettim.