Ζόνες: Το Ξύπνημα της Καμιενέφ

Φόρτωμα με το ζόρι

{~Νερ~}

Πρώτον: έπρεπε να βρούμε έναν τρόπο να το σκάσουμε από τον Ναό.

Δεύτερον: κάνοντας το αυτό έπρεπε να μην μας παρατηρήσει κανείς.

Τρίτον: ήταν ανάγκη να βρούμε πως θα αρχίζαμε.

Τι εννοώ με το τελευταίο;

Εννοώ αγαπητοί αναγνώστες ότι θα έπρεπε να βρούμε στοιχεία για το που ήταν οι κρυπτοκρύσταλλοι.

Γιατί εντάξει, λες είναι στον Κόσμο των Ανθρώπων, ε αλλά ΠΟΥ στον Κόσμο των Ανθρώπων;

Γιατί σίγουρα δεν μπορούσαμε να ψάξουμε κάθε συντεταγμένη για να βρούμε τους κρυστάλλους.

Για να πω την αλήθεια, είχα αγχωθεί, ούτε εγώ ή η Έλενεν ήμασταν φύλακες, και μπορεί τεχνικά να είχαμε τα πιο ισχυρά κιμέιν σε όλο το σύμπαν, αλλά δεν ξέραμε να τα χρησιμοποιούμε στην εντέλεια, μας έλειπε εμπειρία, προπόνηση και βαθύτερη μαγική γνώση σε ξόρκια.

Όμως από την άλλη, αν τα καταφέρναμε θα αποδίκνυα στον εαυτό μου και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο ότι δεν βασίζομαι μόνο στις προηγούμενες μου ζωές και ότι μπορώ να κάνω κουμάντο και μόνος μου, χωρίς να καταλυφθώ από κάποιο πνεύμα.

Την νύχτα, μετά από μέρες που καταστρώναμε το σχέδιο μας για να διαφύγουμε, όλα ήταν όπως τα περιμέναμε.

Ήσυχη βραδιά, όλοι να κοιμούνται ή να διαβάζουν στην βιβλιοθήκη, και πάνω απ' όλα δεν θα μπορούσαν να μας βρουν γιατί είχαμε μάθει ένα άπτεστο ξόρκι για την μαγική κάλυψη.

Ούτως ή άλλως ας μην ξεχνάμε ότι έπρεπε να πάμε στον Κόσμο των Ανθρώπων, ένα μέρος που είναι πολύ περιορισμένο μαγικά και αν ο οποιοσδήποτε βρισκόταν στο κατόπι μας εξαιτίας της ενέργειας που εκπέμπουμε θα προσελκούσαμε ή φύλακες ή τέρατα, ή ακόμα στρατιώτες του Ραΐντο.

Ενώ αυτό το ξόρκι καλύπτει όχι μόνο την όψη μας αλλά και την μαγική μας αύρα, κάνοντας την να φαίνεται σαν κοινή ανθρώπινη αύρα.

Περπατούσαμε αθόρυβα και μόλις πήγαμε να περάσουμε από την σπηλιά που θα μας έβγαζε στην έρημο από το πουθενά πετάχτηκαν ο Κενάι και η Μία, κοιτώντας μας λες και είχαμε διαπράξει ένα ασυγχώρητο έγκλημα.

" Υποτίθεται πως ήμασταν φίλοι, έτσι δεν είναι... Νερίενεβ;"με ρωτάει με ύφος ο φίλος μου.

Για να με λέει με το κανονικό μου όνομα κάτι έχει συμβεί.

" Πάτε καλά ρε άτομα, δηλαδή θέλετε να πάθουμε κάτι, πώς πετάγεστε έτσι δηλαδή;"προσπαθεί να το σώσει η Έλενεν αλλά μάταια.