Chapter (35) 🔞🔞 (Uni+zawgyi)

2.3K 72 2
                                    

Unicode~~~

ခေါင်းစဥ်အတိုင်းပဲ warningပါပါမယ် သိပ်ပီးထွေထွေထူးထူးမပြောတော့ဘူး😗😗
၁၈ယောက်ပြည့်အောင် စုပီး ဖတ်ကြပါ။🙄🙄🙄 အသံကျယ်ကျယ်ဖတ်ရင် ပိုကောင်းပါတယ်။အဟိ😷 စတာနော်😁😁..တကယ်လဲ မဖတ်ကြနဲ့အုံး..ကယ် အာ့ဆို ဒီတစ်ပိုင်းလေးကို မှောင်ရအောင်နော်..🙆‍♂️🙆‍♂️🙆‍♂️

®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®

"ခလေး.....စောင့်အုံးလေ...'' ခြေကို ခပ်သွက်သွက်သွားကာ စားသောက်ဆိုင်ကိုပဲ ဦးတည်နေလေသော ဘန်နီ။ ခေါ်သည်ကို မကြားချင်ယောင်ဆောင်ကာ အထဲသို့ ဝင်သွားလေတော့သည်။ ထို့နောက်မှ ရှိုင်းဝေခလဲ အတူတူလိုက်သွားရလေတော့သည်။

"ခလေး......စိတ်ကြီးပဲ ဘယ်လိုဖစ်တာလဲ....''
"ဘာမှမဖစ်ဘူး ဗိုက်ဆာနေပီ လာမရစ်နဲ့....'' မျက်နှာကို မှန်မှတစ်ဆင့် ဆိုင်အပြင်ဘက်သို့ ကြည့်နေလေသည်။ ထို့နောက် စားစရာမှာရန်အတွက် ရောက်လာလေသည်။
"ဘာစားကြမလဲဗျ....''
"ခလေး...ဘာစားချင်လဲ....''
"မသိဘူး..... မှာချင်တာသာ မှာလိုက် ဗိုက်ပြည့်ရင်ပီးရော...''
"အယ်....ဟုတ်ပီ..အာ့ဆိုလဲ...'' ရှိုင်းဝေခလဲ ဘန်နီအကြိုက်ကို သိသောကြောင့် မှာစရာရှိတာ မှာထားလေတော့သည်။ ဘန်နီ့ကို တစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်နေရင်း kimonoနှင့်လိုက်ဖက်နေသော တစ်ယောက်သော သူလေးကို အရင်ကထက် အရမ်းတွေချစ်နေမိသည်။ kimonoအရောင်နှင့် အသားနဲ့က လုံးဝ လိုက်ဖက်ကာ အရုပ်လေးတစ်ရုပ်အရှေ့တွင် ထိုင်နေသယောင်ယောင် လုံးဝ ချစ်ဖို့ကောင်းနေလေသည်။ ဆူပူတ်နေသော နှုတ်ခမ်းတစ်ချို့ကလဲ စောဒီက လူရဲ့ အကြည့်တွေကို မခွာပြစ်နိုင်အောင် စွဲဆောင်၍ ဖမ်းချုပ်ထားသည် သလားပင်။ ဘန်နီကတော့ လုံးဝ မတုန့်ပြန်ပေ။ ခနအကြာ မှာထားသော အစားအသေယက်များရောက်လာမှမမြင်ရတာ ခနကြာပီးဖစ်သော ဘန်နီ့မျက်နှာအနေအထားလေးအား ပြန်မြင်တွေ့နေရလေတော့သည်။ နေ့တိုင်းမြင်ရဖို့ အစားအသောက်များအား အချိန်ပြည့်လာပို့ပေးနေရမလိုဖစ်နေသည်ပင်။ မျက်လုံးများ အရောင်တောက်ကာ ဝင်းလတ်လာပီး ဘယ်ထဲက ဗိုက်ဆာနေလဲ မသိ ဘာမှတောင် မပြောပဲ စားတော့မလို့ပင်။ ရှိုင်းဝေခက လှန်းတားလိုက်ကာ ဘန်နီ့ကို မျက်စပစ်တော့မှ....

Invisible love (Uni+zawgyi)(complete)Where stories live. Discover now