Παράνομη αθωότητα

Κεφάλαιο 26 «Πύρινη βροχή»

Μπορούσε να ακούσει τον ήχο, τις πνιχτές φωνές του Ryan καθώς χόρευε με τον Michael, οι άγγελοι είχαν συναντηθεί με τον ουρανό αλλά εκείνη χόρευε με απάθεια μέσα στην κόλαση, μόλις είδε τον Ryan να απομακρύνεται από το σπίτι, σταμάτησε για λίγο και έκατσε να πάρει μια ανάσα. Ήπιε μια γουλιά από το κρασί της και ύστερα έκατσε να αγναντεύει την θέα του σπιτιού σχεδόν όλο το βράδυ. Μετά από κάποιες ώρες η δεξίωση τελείωσε, οι καλεσμένοι έφυγαν και μείνανε οι δυο τους. Ο Michael έκατσε κοντά της και την ρώτησε στοργικά...

-Πως είσαι;

-Μια χαρά.....

-Πέρασες καλά;

-Ήταν υπέροχα, εσύ; Στο κάτω κάτω δικά σου ήταν τα γενέθλια.

-Είναι τα καλύτερα γενέθλια που έχω γιορτάσει ποτέ ειδικά από το σημείο που με φίλησες και μετά.

-Συγγνώμη δεν ήθελα να σε φέρω σε δύσκολη θέση.

-Όχι μην δικαιολογείσαι, το ήθελα όσο και εσύ, από πάντα κάτι γινόταν μεταξύ μας, απλά δεν το παραδεχόμασταν.

-Σωστά απλώς ήταν η στιγμή, ένιωθα ότι ήθελα να το κάνω, ξέρεις....

-Και μπορείς να το κάνεις ξανά, δεν πρόκειται να αντισταθώ.

-Γιατί είσαι τόσο καλός μαζί μου; Ίσα που με ξέρεις.

-Πρώτον γιατί ήξερα τον πατέρα σου πολύ καλά, πόσο καλός άνθρωπος ήταν και δεύτερον μερικούς ανθρώπους τους συμπαθείς πριν καν τους γνωρίσεις, δεν σου έχει συμβεί ποτέ αυτό;

-Ε δεν έχεις μόνο εσύ την αποκλειστικότητα αλλά..... δεν βγήκε σε καλό.

-Σε πλήγωσε ή δεν άντεχες άλλο;

-Ας πούμε και τα δύο με ένα τρόπο.

-Καταλαβαίνω.

-Δεν νομίζω αλλά εκτιμώ την προσπάθεια να μου συμπαρασταθείς.

-Ξέρεις αν το ήθελες και εσύ θα μπορούσες να μείνεις εδώ.

-Τι;

-Εδώ θα μπορώ να σου παρέχω την προστασία που χρειάζεσαι, δεν θα πλησίαζε κανείς αυτό το σπίτι, θα είσαι ασφαλής, βέβαια η απόφαση είναι δίκη σου.

-Σε ευχαριστώ για την πρόταση αλλά άσε με να το σκεφτώ πρώτα.

-Όπως θες, δίκη σου η επιλογή.

Η Ελένα σηκώνεται για να φύγει αλλά ξαφνικά ρίχνει το ποτήρι της κάτω και παραπατάει προς την πισίνα