[Zawgyi]
သူ႕မ်က္ရည္ေတြ
ဘယ္ေလာက္ျကာသည္အထိ ငိုေနသည္ကို ရွေမလင္း မသိလိုက္ေပမယ့္္္ သူမစိတ္ေတြအားစုစည္းနုိင္ခ်ိန္တြင္ မ်က္လံုးအစံုသည္ စပ္ဖ်ဥ္းျပီးေလးေနျပီျဖစ္၏။
သူမ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေတာ့ စားပြဲေပၚတင္ထားသည့္ မိသားစုဓာတ္ပံုေပၚ အျကည့္တို႕ေရာက္သြားသည္။ ထိုပံုသည္ မျကာေသးမီက အမြွာေလးေတြနွင့္ပါ အတူရိုက္ထားေသာ ဓာတ္ပံုျဖစ္သည္။
ဓာတ္ပံုထဲတြင္ သူမသည္ ေပ်ာ္ရြွင္စြာျပံဳးေနေလျပီး လုရီဖုန္းမ်က္နွာထက္တြင္ေသာ နူးညံ့ေသာ အမူအရာတစ္ခုကို ဆင္ျမန္းထားသည္။
နူးညံ့တဲ့ပံုစံ.....ယခုလူက အတိတ္ဘဝမွ လူသာျဖစ္ေနတယ္ဆိုပါက...သူ႕လိုလူတြင္ ယခုလို နူးညံ့တဲ့ပံုစံေတြ႕ခြင့္ရမည္ဟု တစ္ခါေလးေတာင္ မစဥ္းစားခဲ့။
ေဘာင္ခတ္ထားေသာ ဓာတ္ပံုအား ယူလိုက္ျပီးေနာက္ စိုက္ျကည့္ေနမိေသာ္လည္း စုိက္ျကည့္ခ်ိန္ျကာေလ သူမနွလံုးသားထဲမွ နာက်င္ေလျဖစ္၏။
ဓာတ္ပံုကိုျပန္တင္ထားလိုက္ျပီးေနာက္ စာျကည့္ခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ့သည္။ လုရီဖုန္း သူမအေပၚက်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ အရာမ်ားကိုေတြးေနရင္းပင္ ေျခဦးတည့္ရာ ေလ်ွာက္သြားလိုက္သည္။
သူမေျခလွမ္းေတြသည္ လုရီဖုန္းနွင့္အတူေနသည့္ အခန္းရိွရာဆီသုိ႕ ေခၚေဆာင္သြားေလ၏။ အခန္းေရွ႕တြင္ ခနျကာသည္အထိ ရပ္ေနျပီးေနာက္ တံခါးအားျဖည္းညွင္းစြာဖြင့္လုိက္ျပီး ျမင္ရယံုအေနအထားနွင့္သာ ေခ်ာင္းျကည့္လိုက္သည္။
မီးေတြပိတ္ထားသလို အခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္မွ ရိွမေန။ ထိုအခ်င္းအရာကို သူမမ်က္စိေရွ႕တြင္ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ နွလံုးသည္ ရင္ဘတ္ထဲမွ ခုန္ထြက္လုနီးပါးျဖစ္သြားေလ၏။ အခန္းထဲမွ သူ မရိွရင္ သူမ အေနနဲ႕ပိုျပီးစိတ္သက္သာရာ ရရမွာ မဟုတ္ဘူးလား? ဒါနဲ႕မ်ားဘာလို႕မ်ား ခံစားခ်က္က ဆန္႕က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနရတာလဲ?
တံခါးလက္ကိုင္ဘုအား တင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားရင္း အခန္းထဲကိုသာ ျကည့္ေနမိသည္။ သူမ ေပ်ာ္ရြွင္သင့္တာျဖစ္ေပမယ့္...ဘာလို႕မ်ား ခံစားခ်က္က မေပ်ာ္ရြွင္ျဖစ္ေနရတာလဲ?
BẠN ĐANG ĐỌC
BOOK-2 နတ်ဆိုးရဲ့ အိပ်ပျော်နေသော အလှလေး
Lãng mạnသူ႕ကို အသက္ရွင္ေနတဲ့လူသားနတ္ဆိုး တစ္ေယာက္လို႕ သူမအျမဲေတြးခဲ့တယ္။ ထိုသူက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့အရာေတြအေပၚ သူမခံစားလုိက္ရတာက သူမ သူ႕ကိုေျကာက္တယ္ မုန္းခဲ့တယ္ သို႕ေပမယ့္ သူဟာ သူမအတြက္ သူ႕ကိုယ္သူ ျကိုးစားေျပာင္းလဲေနခဲ့တယ္။ သူမ ထိုသူ႕ရဲ့ အမွန္တရားေတြကို သိျပီးေနာက...
