SEEING YOU ( MY HOTTEST BILLIONAIRE HUSBAND SEASON 2) COMPLETE

DIAMOND 51: DREAM

LOVELYN POV( POINT OF VIEW)

The 3rd  Last Of Final.

UMUWI na ang mga tao at kami nalang ang naiiwan dito. Umuwi narin sila tobi at kiero dahil kailangan din nila ng pahinga. Nagpaalam narin kami dahil magpapahinga narin.

"Mr. And Mrs. Montefalco We need to go." Paalam ni daddy. Tinignan ko si princess at malungkot ito kaya nilapitan siya.

"Bes." Tuminging ito sa akin. Ngumiti ito ng pilit.

"Okey lang ako bes. Wag mo akong alalahanin. Kailangan ko lang siguro ng pahinga kaya mauuna na ako sa inyo." Ngumiti lang ako at niyakap siya. Kumalas na ito at umalis na. Tumingin ako kila tita at ngumiti.

"Mauna na po kami tita tito." Paalam ko at niyakap sila.

"Maraming salamat iha. Alam kong hindi madali para sayo ang nangyari." Ngumiti ako ng mapait kay tita.

"Kahit mahirap tanggapin tita wala na akong magawa. Masakit po pero pipilitin kong tatanggapin." Sabi ko. Niyakap ako nito kaya niyakap ko din ito. Nagpaalam na kami at sumakay na kami sa kotse. Napatingin ako sa cellphone ko ng biglang tumunog ito. Napakunot noo ako ng si Gabriel ang nagtext. Hindi ko nakita siya ngayong araw at pati narin ang pamilyang kim.

From: Gabriel

Hi Lovelyn, Are You free tonight?

To: Gabriel

Why? Where are you? Bakit hindi kita nakita dito sa huling araw ni Alexander?

Sent...

Binulsa ko na ang cellphone ko at tumingin sa daan. Pero napatingin agad ako ng may nahigilap ako. Si Kim? May dala dala siyang hospital bed. Para kanino yun.

"Dad please stop the car." Nagtaka naman sila.

"Why?"

"Please." Hininto nito ang kotse. Kaya dali dali akong bumaba. Pero wala akong mahagilap kahit isang tao sa kalsada. Namamalik mata lang ba ako? Nagtataka kong tinitigan kung saan ko siya nakita. Bakit bigla siyang nawala? Si kim ba talaga yun?

"Princess come on. Ano bang tinignan mo diyan?" Tumingin ako kay mommy at tinuro kung saan ko banda nakita si kim.

"I saw kim that way." Turo ko. Tinignan naman ni mommy at umiling naman ako.

"Wala naman anak. Halika kana. It's late." Wala na akong nagawa kaya tumango nalang ako at pumasok ka agad sa kotse. Siguro nga ay namamalik mata lang ako. Kailangan ko nga siguro ng pahinga.

Nakarating na kami dito sa bahay. Kaya bumaba na ako sa kotse. Tinignan ko ang cellphone ko at isang message ni Gabriel.

From: Gabriel

I want to talk to you, let's have a dinner.

To: Gabriel

Pagod na kasi ako. I want to rest.

Reply ko. Pumasok na kami sa loob at dumeretso ka agad ako sa kwarto. Nagpunas ako at humiga na sa kama. Huminga ako ng malalim at pumikit. I guess. Kahit anong gawin ko hindi parin kita makalimutan Alexander. Ang sakit ng biglang pagkawala mo. Unti unti na akong dinalaw ng antok kaya nagpa ubaya nalang ako.

***********

"Babe! Goodmorning!" Minulat ko ang mata ko at laking gulat ko ng mukha ni Alexander ang bumungad sa akin. Bumangon ako at binigyan siya ng nagtatakang tingin.

"Alexander? Buhay ka? Akala ko ba patay kana? Oh my God!" Sabi ko ngumiti ito at hinawakan ang kamay ko. Nahahawakan niya ako. Buhay nga siya.! Tumulo naman ang mga luha ko. Totoo ngang buhay siya. Hindi siya nawala.! Tinignan ko ang paligid at puro puti. Sandali? Blue ang kulay ng kwarto ko. Pero hindi ko nalang ito pinansin at niyakap si Alexander.

"I miss you akala ko nawala kana. Akakala ko iniwan mo na ako. Kami? Diba mo ba alam na sobrang nagaalala ang mga magulang mo sayo?!" Sabi ko. Tumawa ito ng mahina. "

"Ano ba wag mo nga akong tawanan Alexander! Hindi ka nakatutuwa! Ang daming tao na nalungkot sa pagkawala mo." Sabi ko. Kumalas ako sa pagkayap ko sa kanya at tinignan siya. pero nakangiti lang ito sa akin.

"Babe. Gumising kana. Hindi ito ang huling pagkikita natin." Sabi nito. Nagulat naman ako?

"Babe Gumising na ako. Hindi naman ako natulog eh. Please dito kalang ayaw kong mawala kana. Please. Kalimutan na natin yung mga nangyari. Wag ka lang mawala ulit please." Sabi ko. At niyakap siya ulit.

"Gumising kana babe. Magkikita rin tayo." Umiling iling ako at mag hinigpitan ang yakap sa kanya.

"Alexander. Please. Wag mo na akong iwan. Please.!" Unti unting lumuwag ang yakap ko at tinignan siya pero nanlalabo ang mata ko. Nooo! Noo please.

*********

"ALEXANDER!!!!" napabalikwas ako at hingal na hingal. Hinawakan ko ang dibdib ko at ang lakas ng kabog nito. Anong ibig sabihin ng panaginip na yun? Binalot ko ang katawan ko ng kumot dahil nakaramdam ako ng lamig. Pinatay ko ang aircon at tinignan ang orasan. Ala una palang ng umaga. Napagdesisyonan kong bumaba. Dumeretso ka agad ako sa kusina pero nandoon si daddy. Napakunot noo naman ako.

"Dad? Bakit gising pa kayo?" Bahagya siyang nagulat pero ng tinignan niya ako nawala na ito. Ngumiti siya ay uminom ng tubig. Kumuha narin ako ng tubig at ininom ito.

"Nauuhaw kasi ako princess kaya bumababa ako. Ikaw? Bakit gising ka pa? Masyado pang umaga."

"Nauuhaw din kasi ako dad. At nanaginip po ako." Sabi ko nagtaka naman ito.

"Panaginip? Anong panaginip iyan anak?" Bumuntong hininga ako at nagsalita.

"Napaginipan ko po kasi si Alexander dad. Nakita ko sa panaginip ko na ginising niya ako at sinabi niyang magkikita rin kami ulit. Naguguluhan ako dad." Kwento ko.

"Natulog kabang siya ang iniisip mo?" Tumango naman agad ako.

"Yes dad. Naisip ko po siya." Kumuha ako ulit ng tubig at ininom ito.

"Sabi ng matatanda anak. Mapapaginipan mo ang isang tao kung palagi mong siyang iniisip at mabigat ang pakiramdam mo dito. Kung may hinanakit ka sa kanya or may mga bagay na hindi mo matanggap. Kaya napapaginipan mo ang isang tao. At ang kahulugan ng panaginip mo ay magkikita kayo ulit sa pangalawang buhay. Hindi ko alam anak kung totoo ba iyan. Pero yun ang sabi ng mga matatanda sa Korea."

"Naniniwala ka doon dad?" Nagtataka kong sabi. Tumango ito na parang hindi sigurado.

"Oo yun ang kasabihan nila. Minsan iniisip ko rin ang mommy mo. At napapadalas din ang panaginip ko sa kanya na masusundan daw ng kapatid." Natawa naman ako sa sinabi ni daddy.

"Haha Gusto ko iyon dad. May kapatid akong bago." Natatawa kong sabi. Nagkibit balikat ito at tumayo na.

"I need to go My princess. Matutulog na ako ulit. Alam mo na ang mommy mo pag wala ako sa tabi niya. Iniisip niya ng niloloko ko siya. Masyadong paranoid ang mommy mo. Ikaw matulog ka narin." Lumapit ito sa akin at Yinakap ako. Ngumiti naman ako.

"Yes. Dad. Thank you for the short Story." Ngiti kong sabi. Tumango lang ito at umalis na. Uminom ulit ako ng tubig at napagdesisyonan kong matulog nalang ulit. Pumasok ako s kwarto at sinara ito. Humiga na ako sa kama at pumikit ulit. Hanggang siya dinalaw ulit ako ng antok.