This Time, it's Forever

Chapter Nineteen

I keep walking back and forth inside my cabana, agitatedly thinking about the situation I am in right now. Deckard is here and it's time for us to start working with our deal.

Napatigil ako sa paglalakad at saka pinakatitigan ang daliri kong may nakasuot na kumikinang na bagay. It's a beautiful princess cut diamond ring and it fits perfectly around my finger. I'm sure this is worth thousands of dollars and I wonder why he needs to spend too much money just for a show?

"To make it look real, of course!" Sagot ko din sa sarili kong katanungan sa isip. Siyempre kailangan nga namang magmukhang totoo ang pagiging engaged namin at katulad nang normal na magkasintahan ay dapat lang na may suot akong singsing bilang simbolo ng pagpayag ko sa nalalapit naming kasalan.

Ang isa ko pang pinoproblema ay si Trix. I know he's hurt and he doesn't deserve that! Bakit ba kasi ngayon pa sumulpot ang magaling kong fiancé?! Eh di sana, sa mismong bibig ko nanggaling ang eksplanasyon. Hindi sana nabigla nang ganoon si Trix.

Isa pa, siguradong magagalit si Kuya Linc kapag hindi namin natapos ang trabaho rito sa Isla Fortalejo. Papaano matatapos kung wala sa mood ang photographer namin? Baka mamaya bigla pang mag-quit iyon at mabinbin ang project na ito. Madadamay ang lahat nang dahil lang sa sitwasyong kinasangkutan ko.

I picked up my cellphone and dialed Trix's number but he's not answering my call. At sa pangatlong tawag ko ay pinatayan na niya ako ng tawag. He's really that mad. Ganyan siya kapag galit talaga, hindi niya ako kakausapin hangga't hindi napapawi ang anumang nararamdamang inis sa dibdib niya. Ngunit mabilis lang para sakanya ang kalimutan ang galit at siya rin ang unang kumakausap sa akin.

But I know this time it would be different. He won't easily forget it because he is in pain. I felt like I just betrayed him and I hated myself for that. I hurt him and I am scared that he would choose to stay away from me.

No! I don't want that. I can't bear to lose him just like that. He's one of my trusted friends and I love him too. I love him but not the way he loves me. And I hope, he would still want to stay around me.

After I freshen up and changed into something more decent than a set of bikinis, I went out of my room. May dinner daw na inilaan ang resort para sa team namin kaya dumirecho na ako sa restaurant kung saan gaganapin iyon. I'm expecting to see Trix there but instead, I saw him- Decks. And he's acting as if he is part of our team that I wasn't even aware of.

Katabi siya ni Aki na nakikipagkwentuhan kay Ate Tara at sa dalawa pang tauhan ng kumpanya namin na sina Kuya Jimmy at Ate Sheila. Papalapit pa lang ako ay may multo ng ngiti sa mga labi niya at alam kong may binabalak na naman siya.

"What took you so long, darling?" Gusto kong irapan siya dahil halatang halata na umaarte lang para asarin ako.

"Can't decide what to wear." Sagot ko na akmang uupo sa tabi ni Ate nang sinenyasan niya akong umupo sa tabi niya kaya umikot pa ako para sundin ang gusto niya. "Where's Trix?" Tanong ko agad sa mga kasamahan ko pagkaupong-pagkaupo.

"He told me to leave. He wanted to be alone so I let him." Si Ate sabay kibit balikat.

"We saw him near the beach before we got here. Inaya namin siya pero ayaw niyang sumama." Sagot din ni Ate Shiela na nakipagpalitan pa ng tingin kay Kuya Jimmy na tumatango-tango lang din sa akin.

"I'm sure he's fine. You don't have to worry about him." Si Decks na pinaglagyan na ako ng pagkain sa plato.

"Do you want something else, Nikki?" Untag sakin ni Aki makalipas ang ilang saglit kaya naman napabaling ang atensyon ko sa kanya. "Mukhang hindi mo ata kasi gusto ang mga nakahain eh. I can ask the Chef to prepare something for you. What do you like? Japanese dishes? Italian?"