Black Love {Dramione Fanfiction}

Part 43

Ντράκο Μαλφόι

Φτάνω έξω από το σπίτι της Ανδρομέδας και χτυπάω την πόρτα μέχρι που ανοίγει και την βλέπω μπροστά μου.

"Ντράκο; Τι κάνεις εσύ εδώ;" μου λέει

"Θέλω να δω τον Σείριος." απαντάω και χωρίς δεύτερη σκέψη προχωράω μέσα. Βλέπω τον Σείριος να στέκεται όρθιος και να έχει δέσει το χέρι του με έναν επίδεσμο. Φαίνεται ταλεπωρημένος. Το βλέμμα του πέφτει πάνω μου.

"Ντράκο, έγινε κάτι;" με ρωτάει καθώς εγώ τον πλησιάζω

"Θέλω να σε ρωτήσω κάτι και να μου απαντήσεις με αλήθεια." κουνάει το κεφάλι του θετικά και τον κοιτάζω στα μάτια του

"Είσαι λυκάνθρωπος;" είναι η ερώτηση που του κάνω περιμένοντας την απάντηση του. Αργεί να απάντηση και κοιτάζει κάτω.

"Ντράκο, τι ερώτηση είναι αυτή;" ακούω την Ανδρομέδα να λέει ενώ έχει έρθει στο μέρος μου

"Είναι αλήθεια ότι είσαι λυκάνθρωπος;" ρωτάω ξανά

"Ναι. Είναι αλήθεια." απαντάει και η Ανδρομέδα τον κοιτάει.

"Δεν μπορώ να το κρύψω. Υποσχέθηκα ότι θα υπάρχουν μόνο αλήθειες μεταξύ μας." κουνάω το κεφάλι μου θετικά και κάθομαι στον καναπέ που υπάρχει δίπλα μου. Το ίδιο και ο Σείριος.

"Είναι μια κατάρα που μου έδωσε ο πατέρας σου Ντράκο και θα την κουβαλάω μαζί μου μέχρι να πεθάνω." λέει και γελάω νευρικά

"Άρα ο πατέρας μου κατέστρεψε και εσένα." ο Σείριος αναστενάζει και με πλησιάζει

"Το έχω δεχτεί Ντράκο. Μην ανησυχείς για μένα. Απλά δεν έχω μάθει να το έλεγχο. Γι'αυτό οπότε έχει πανσέληνο πρέπει να μένεις μακριά μου." κουνάω το κεφάλι μου θετικά και με αγκαλιάζει

"Γιατί σου έριξε αυτή την κατάρα;" παίρνει μια βαθιά αναπνοή και σηκώνεται όρθιος

"Ήταν παλιές εποχές Ντράκο. Παλιές εποχές μαγείας. Πόσο μάλλον για τους σκοτεινούς. Ήμουν μόνο 20 χρόνων. Και εγώ και ο πατέρας σου. Δεν θέλω να τα θυμάμαι." κουνάω το κεφάλι μου θετικά και σηκώνομαι στα πόδια μου.

"Μπορείς να κοιμηθείς εδώ απόψε άμα θες." λέει η Ανδρομέδα και γυρίζω να την κοιτάξω

"Ευχαριστώ αλλά δεν χρειάζεται. Πρέπει να πάω στην Ερμιόνη." χαμογελάει μόλις το ακούει αυτό. Το ίδιο και ο Σείριος.

Ερμιόνη Γκρέιντζερ

Η Μπέλατριξ συνεχίζει να με βασανίζει μέχρι να ομολογήσω για το που βρίσκεται ο Ντράκο. Ο Λούσιους θέλει να μάθει που είναι το σπίτι της Ανδρομέδας. Δεν έχω σκοπό να ομολογήσω όμως. Ο Λούσιους κάνει νόημα στην Μπέλατριξ να σταματήσει και στη συνέχεια σκύβει προς το μέρος μου. Εγώ έχω πέσει κάτω στο έδαφος.