Ariston's POV
"Sina Liliane ano sila bilang kaibigan mo?katulad Rin ba nila si Verah?"tanong ko Kay Avie habang hinihimas himas niya Ang ulunan Ni Chance up kaunti at ngumiti
"I don't know...Verah is much better than them iba Ang trato nila sa akin Lalo na noon na ...na Ang buong Alam nila ay pinag aaral Lang ako Ng mga magulang Ni Verah under their scholarship
Siguro tiniis ko na Lang Yung mga naririnig ko sa kanila
Lalo na kapag sinasabi nila na Hindi ako bagay sa circle of friends nila ayaw ko Kasi na mamili si Verah between me and her friends
Kaya minsan ilalagpas ko na Lang sa kabilang tainga ko Ang sasabihin nila"
Binuhat niya si Chance at inilagay niya sa Crib
Pagkatapos nun ay tumabi siya sa akin
"Bakit Hindi mo na Lang sila Layuan?"
"Hindi pwede kahit papaano Naman Kasi ay may pinagsamahan Naman kami teka nga Bakit ba sila Ang pinaguusapan natin?"
Kahit gusto Kong sabihin sa kanya Ang tungkol sa mga sinasabi Ni Liliane sa kanya kanina ay di ko kayang ibahin Ang mood niya
"Wala.pero pwede bang dumistansya ka sa kanila kahit minsan si Verah kahit si Verah na Lang Ang samahan mo pwede Naman siguro siya "
"Hmmmmh"hinalikan niya ako
"Over protective yata Ang mapapangasawa ko ngayon masyadong concern sa mga nagiging kaibigan ko?"
"I'm just saying what I feel about them ayoko na umiyak ka na Naman "
"It's okay I'm okay...huwag Kang mag alala"
••••••••••••••••••••••••••••••
"What?!si Monique nandito na siya?"
Halos maibato ko Ang baso Ng champagne na hawak ko Ng mga oras na iyon
"I don't know Kuya she just called me earlier na pababa na Ang sinasakyan niyang airplane kanina
And she also told me na pupunta siya sa kasal mo "
"What?"
"Bakit Hindi ba siya invited?"
"Hindi!!!ayoko!"
"Woah galit na galit gustong manaket?"
"Tumigil ka!Hindi pwedeng pumunta Ang babaeng Yun sa kasal ko Alam mo bang kontrabida siya sa lahat Ng pagkakataon?"
Nakikita ko Ang sobrang pagtawa ni Vanther habang sinasabi ko iyon
Ang hayop na ito Ang lakas pa mang asar sa akin
"Hay eh parehas Lang Naman Kayo Ni Ate Monique Ng ugali Ang pinagkaiba niyo nga Lang eh masyadong manhid Ang kakambal mo
Hindi niya Alam Ang ngumiti Ang magkaroon Ng pakiramdam Yung para Lang siyang manikang nabubuhay Ng walang emosyon
Minsan nga nawi-weirdohan ako sa kanya maganda si Ate Monique pero kakaiba talaga siya ,eh she just wants beautiful things and that ends that remember nung inagaw niya Yung golden watch mo na regalo sa iyo Ni Tito nung four years old ka? Dahil Ang Sabi niya ay nagandahan siya dito nakakatawa Lang talaga umiyak ka pa nga noon eh "Saad niya
Tama siya Ang babaeng iyon bakit ba kailangan pa niya akong galitin Ng ganito
"Aaah!!!MONIQUE SCARLETH PINAPAINIT MO ANG ULO KO!!!"
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Avies pov
BINABASA MO ANG
Till We Meet...Again(Wounded series No 2)
Romance"Time flies...halos apat na taon na pala simula Ng mawala siya Ang babaeng minahal ako Ng sobra Nasira ko Ang buong buhay niya nasaktan ko siya ...at hanggang sa huling pagkakataon Hindi pa rin siya Ang pinili ko Pinagsisihan ko Ang lahat ...lahat...
