Zoraki Evlilik Jimin [TAMAMLANDI]

《8》

(Yeni hikayem yayında, bence çok seveceksiniz bir bakın derim. Zoraki evlilik~Kim Taehyung)

Jm"Bak zehirle me bizi ha?"diyip bilmem kaçıncı konuşmasını yapıyordu.

Alev"Jimin susacak mısın, yoksa susturayım mı?"diyip elindeki bıçağı gösterdiğinde hemen susmuştu.

Jm"Sen de amma meraklısın beni öldürmeye."

Alev"Ulan iyi ki bir kafana vurduk. Daha kaç kere getireceksin önüme acaba?"diyip hayıflanarak yemek malzemelerini hazırlıyordu.

Jm"Hayret seninle az da olsa sakin kalabiliyor muşuz, bunu da bugün öğrenmiş olduk. Bence artık yavaştan birbirimize alışıyoruz ne dersin?"dediğinde durup bunu düşünmüştü. Gerçekten de öyleydi, belki de yavaş yavaş alışacaklardı. Hatta belki Jimin de onu... Ah yine saçma hayaller kuruyordu.

Alev"Hihi olabilir."diyip yemeğe yönelmişti.

...

Jm"Ellerine sağlık güzel olmuştu."

Alev"Afiyet olsun. E hadi ben yatıyorum artık."dediğinde ikiside uyumak için yukarı çıkmıştı. Alev hala ona hayaller kurarken...

3 gün sonra:

Alev proje için Jimin'in şirketine gelmişti bugün. Kendini iyi hissetmiyordu. Ama bir kere girmişti bu işin içine. Geleceğim dediği yere ne olursa olsun gelecekti. Aslında düne kadar bir şeyi yoktu ama bugün her tarafı ağrıyordu. Şirkete geldiğinde direk görüşme için hızla gitti.

...

Neyse ki Banh shi hyuk hasta olduğundan dolayı uzun tutmamıştı görüşmeyi. Birden bire bu kadar ağırlaşması galiba çok soğukta kalmasından kaynaklanıyordu ya da başka bir şey. Bir an önce eve gitmek için odadan çıktı. Ama tam merdivenlerden inerken Jimin'in arkadaşlarını gördüğü için mecbur durmak zorunda kaldı.

Tae"Oo hoş geldin Alev. Aaa senin suratın bembeyaz olmuş, iyi misin sen?"dediğinde bu kadar fark edildiğini düşünmüyordu. Ama demek ki o kadar varmış.

Alev"Galiba hasta oldum ama iyiyim."

Jk"Alev abla istersen bir hastaneye git ya da biz götürelim." Gidecekti ama kimsenin gelmesine gerek yoktu.

Alev"Teşekkür ederim ben kendim giderim Jungkook."

Jk"Jimin abim birazdan gelir istersen o seni götürsün. Böyle araba kullanma." Konuşma uzadıkça uzuyordu, Alev'in de gücü tükeniyordu. Ama haklıydı bu halde araba kullanamazdı.

Alev"Tamam dediğin gibi olsun. Kullanmamam daha iyi olacak."

Jk"Jimin abi, buradayız gel."diyip işaret ettiğinde hemen gelmişti.

Jm"Ne oldu?"

Alev"Beni hastaneye bırakır mısın?"dediğinde odağını Alev'e çevirmişti. Yüzünün solgun ve bitkin olduğunu görünce hemen yanına gitti.

Jm"İyi misin sen?"diyip eliyle elini alnına koymuştu."Ateşin var, ne ara hasta olmayı başardın acaba sen?"

Alev"Bunu anlatacak halim yok, götürecek misin yoksa ben gideyim mi?"dedi tartışmaya girmek istemeyerek.

Jm"Tamam gidelim. Siz gidin beyler ben Alev ile ilgilenirim."dediğinde ikisi de otaparkın oraya yürüdüler. Ağır aksak yürüyen Alev dengesini kaybedip yere düşecekken Jimin onu tutup düşmesini engellemişti.

Alev"Teşekkür ederim."diyip doğrulmasına yardım etti Jimin. Tabi elini beline koyup destek olmuştu yürürken.

Jm"Elime düştün, dur bakalım hastalığın nasıl geçecek."dediğinde Alev hiç birini duymuyordu. Beyni ağırlaştıkça ağırlaşıyordu.