Uçurumun yakınında olan bir yer vardı buraya gelmiştim herkes geldiğimiz gezi yerinin kafenin olduğu kısımda oturuyordu birkaç kişi kimse burada değildi yorulmuştum kalabalıktan anlamadığım şekilde konuşmalarıydı bir değişim öğrencisi vardı en fazla onunla konuşabilirdim ama yapmadım geçen yıldan sonra kimseye kolay kolay güvenemiyordum en azından o olaydan önce başkasıyla konuşabilmem sayesinde şu an bir okul gezisindeydim, bir okula gidebiliyordum diye düşünürken arkamdan bir kız bağırarak ''Korkmuyor musun düşeceksin !'' diyordu ona aldırış etmeden önüme geri döndüm bazı kalıpları anlamıştım ama sonrasında dediği başka şeyleri anlamadım bir kız vardı ikizi mi varmış neymiş bir tek o benimle konuşuyordu gelecek dönem Almanya'ya değişim öğrencisi olarak gidecekmiş bir tek onunla konuşuyordum arada okulum da değişecekti geçen sene kavga ettiğim kız her şeyi teyzesine anlatmasaydı hiçbir şey olmayacaktı şu an bu okulda son günlerimi yaşıyordum ikinci döneme geçmeden önce bir tatilleri varmış buranın ondan sonra hemen okul değiştirecekmişim belki başkalarıyla tanışırım iyi olur düşüncesiyle zaten mecbur olarak gideceğim liseyi kabulleniyordum şimdiki okulumdan daha iyi olacağını öğrenmiştim ve buraya daha yakın bir yerdi, her unutmam gereken şeyi dedikleri hatıraları hatırladığımda buraya gelecektim, zaten burası gideceğim okula göre uzak bir yerdi, 10 kilometre yerine yeni gideceğim okula 3 kilometre yolu yürürdüm en azından aklımı toparlamak için onca yolu yürür sonradan da dönmek için bir şeye binerdim... Okul gezisi bitmiş kaldığım yere gelmiştim yatağıma yatıp gözlerimi kapattım yarın okula gitmek yerine izin almaya çalışıp o uçurum kenarı gibi olan yere gidecektim..
-Sonraki gün-
İzin alamamıştım okul çıkışı gitmek zorunda kalmıştım ve geçiştirebileceğim az bir zamanım olduğu için işimden izin alıp taksiye binip buraya geldim bugün ilacımı içmemiştim elimdeki fotoğrafa baktım arkasında Emilia'dan Amelia Sch... soyadımın büyük bir kısmı silinmeye başlamıştı ne yazık ki sadece soyadımın iki harfi yazılıydı ve soyadlarını araştırınca bu iki harfle başlayan çok soyadı vardı...
Uçurumda ayaklarımı sallandırırken aklıma birkaç anılar gelmeye başlıyordu hemen telefonumu çıkarıp aklımda oluşan hatıraları not alıyordum bugün ilacımı almamıştım biraz kötü hissediyordum ama hatıralarım sadece ilacımı içmediğimde yerime geliyordu ama bir süre sonra da birdenbire şiddetli ağrı girdiği için içmem gerekiyordu ama o arada ne hatırladıysam sonradan unutuyordum ve bunu engellemek için bugün telefonuma bir takım notlar alıyordum
-Amelia'nın telefonu-
Not 1 : Bir kız ile koşuştururken bir kadın yanıma yaklaşıp konuşuyor ''Kardeşine dikkat et ben babanla babanla markete uğrayıp geleceğiz tamam mı ?'' diyor en yakınımızdaki marketin ismini söylüyor bankı göstererek sonra yanımdaki kıza sesleniyor ''Emilia ablandan ayrılma biz hemen markete gidip geleceğiz'' diyor yine aynı marketin ismini söyledikten sonra ''Biz hemen geliriz Amelia kardeşine dikkat et'' dedikten sonra başımı sallıyorum ve kardeşim olduğunu anladığım kişinin yanına gidiyorum ''Salıncakta sallanmak ister misin Emilia ?'' dediğimde başını onaylarcasına salladı ve salıncakların yanına gitti
Birinin yanıma gelip ses çıkarmasıyla anılarım yok oluyordu lanet olsun diye geçirdim anılarım benden uzaklaştığında yanıma gelen kişiye bakmıştım bir süre bir kaç kelime söyleyip Türkçe konuşmayı denedi ama beceremeyince Almanca konuşmaya başladığında onu anlayabiliyordum ''Neden uçurumun dibinde ayaklarını sallıyorsun ?'' dedikten sonra anlamadığımı sanmış ve oturduğu yerden kalkıp uzaklaşmaya başlamıştı arkasından bir süre baktıktan sonra önüme döndüğümde başımın ağrısı kendini göstermişti ayaklarım uçurumdan aşağı sallanmaya devam ederken başımın ağrısı şiddetlenmişti tutunacak bir yer aradım ayaklarımı salladığım yerden destek aldım kısa bir an düşecek gibi oldum, birinin bana doğru olan koşma sesini duymuştum ama bir şey yapamadım başımı kaldırabilecek kadar bile ağrım vardı yanıma gelen kişi bir şeyler söylüyordu ama hiçbir şey anlayamıyordum ilacımı içmem gerekiyordu ilacımı içmem gerekiyordu içmem gerektiği için ''Çantam'' demiştim Almanca bir biçimde ama başka bir şey söylemiyordum bana çantamı vermişti ilaç kutusunu açıp ağzıma bir tane attığımda açık kutuyu bir kenara bırakıp yanımda getirdiğim suyu ararken yanımda olan kişi önüme suyumu uzatmıştı elime alıp hepsini içtim bu ilaç beni susattığı için birazdan daha fazla ihtiyacım olduğunu hatırlayıp yakıda market var mı diye bakındım yoktu olmaması da normaldi ama benim acilen suya ihtiyacım vardı, telefonumu açıp market aradım ama ne yazık ki en yakın market buradan hızlı bir biçimde gidemeyeceğim mesafedeydi arkama döndüğümde bana yardım eden kişi uzaklaşmıştı arkasından Almanca ve Türkçe olarak ''Teşekkür ederim'' diyebilmiştim
--------------
653 kelime
Kitabı yeniden yazıp yazıp duruyorum
Not adlı yayınlayacağım bölümü atlayarak geçerseniz kitap aklınızda tam oturmayacaktır
Okuduğunuz için teşekkürler
