GÜN BATIMI

Aşkıma sığ/dın

Şimdi, kapalı bir kapının ardı kadar suskunum.

Kaç zamandır ne çalanım var,

ne çarpanım ne de uğrayanım.

Yıllardır uğranılmamış gibi kimsesizlik bağlamış varlığım,

Kapının önü  yalvarışlarım, ağlayışlarım. 

Kapının önü senin yeni bir hayata adım atıp gittiğin,

benim ise olduğum yerde bütün başlangıçları yok edip bittiğim.

Ve senin,

her şeyi bana tercih edip,

ayak direterek beni ellerinle ittiğin...

Bildiğim tek bir dille, 

bin dil döktüm de sana,

boylu boyunca devirdiğim cümlelerle dönüp bir kez bile bakmadın. 

Şimdi bilmediğim bir şehrin otogarında,

 herkesin yüzünde yabancı biri olduğumu izler gibi nereye gideceğini bilmeyen biriyim.

Tek kelime dilini bilmediğim bir şehirde, 

kime seni sormam gerektiğini bilmeyen biri gibi tedirginim.

Aklım yoktu,

Tecrübem yoktu, 

Kimsem yoktu.