I Wish You Were Mine - Gio Kemper

Part 5

Ik neem mijn gsm en stuur Marah en Ruby een sms'je: lijkt die chauffeur nu niet heel erg op Gio?Beide gsm's maken tegelijk geluid. Ja dat valt echt niet op, denk ik. Ze kijken naar hun gsm en kijken daarna naar mij en dan naar de chauffeur. Ruby doet haar gordel uit en leunt naar voren om hem beter te kunnen zien. 'hé wat doe je? Doe je gordel weer om!' zegt de chauffeur ineens verbaast. Het hollandse accent valt in 1 klap op. Ruby heeft het ook door en gaat braaf terug op haar plek zitten en doet haar gordel weer om. Ik zak helemaal in elkaar van schaamte als ik besef dat ik hier als een gek heb zitten zingen. Ruby en Marah kijken ook met rode wangen naar elkaar. 'jullie hebben het nu toch door he, zingen we anders samen verder met de liedjes? Jullie hoeven je echt niet te schamen voor mij hoor, jullie zingen trouwens best wel goed' zegt Gio die lachend de baan in de gaten houd. Hij zet de muziek wat luider en zingt mee. Ik smelt helemaal weg als ik zijn stem hoor. Al besef ik momenteel nog niet zo goed dat Gio nog geen meter van mij zit. Ik zing zachtjes mee. De rest van de trip is heel stil verlopen nu we wisten wie met ons naar schemermeer reed. Opeens stopt de auto. Gio stapt opeens uit en loopt heel hard weg. We kijken elkaar vragend aan en snappen niet wat er gebeurd. We stappen ook maar uit. We staan alle 3 verbaast op een parking in the middle of nowhere. Het enige wat we zien is een kapelletje op de hoek van de parking. Er hangt een briefje aan. 'kom, daar hangt een briefje!' roep ik terwijl ik naar het kapelletje toe loop. Ruby en Marah volgen me. Ik begin luid op te lezen wat er geschreven staat.

Hier zijn jullie dan! Op de rand van Schemermeer. Ik weet dat jullie je vast afvragen wat er aan het gebeuren is maar het hoort er allemaal bij hoor! geniet van de buitenlucht! binnen 5 minuutjes kom ik jullie ophalen en beginnen we aan de tour rond schemermeer! 
PS: ik hoop dat jullie niet te erg geschrokken zijn jullie chauffeur :) Het leek me een leuke eerste verrassing! 
Tot straks! 
Gloria

We staren elkaar aan en kijken dan even in het rond. 'Het is hier best mooi' zegt Marah. 'Ja maar het is wel verdacht stil...' zegt Ruby. Ik ben maar half aan het luisteren naar het gebabbel van Marah en Ruby. Ik ben er nog steeds niet goed van dat dat daarnet Gio was. Ik staar voor me uit. Ik kom terug tot de realiteit wanneer Ruby voor mijn ogen aan het zwaaien is. 'Aarde aan Selena!'. Ik kijk haar lachend aan en doe haar hand naar beneden. Ik kom opeens op een idee wanneer ik Marah zo zie rondkijken. 'Hé Marah, de grond is lava!' zeg ik tegen haar. Ze kijkt me aan en kijkt dan in paniek in het rond. Ik begin te tellen '1...2...3...4  kom op Marah! je gaat verliezen!' Marah rent naar de dichtsbijzijnde boom en springt er op met haar armen en benen er omheen. Ik zak door mijn knieën van het lachen. 'wauw Marah ik wist niet dat je zo eenzaam was dat je al een boom knuffelt!' roept Ruby die zich ook niet kan inhouden van het lachen. Marah komt van de boom af en veegt het vuil van haar kleed. We kijken in de verte en zien iemand aan komen gehuppeld. Het is Gloria! 'Wat waren jullie in hemelsnaam aan het doen?' vraagt ze lachend. 'Oh niks hoor...' zeg ik lachend. Ze schud met haar hoofd en lacht even mee. 'Kom mee! het is hier echt geweldig!' zegt ze. We volgen haar. We lopen op een padje dat me bekend voorkomt uit de film de poort der zielen. Dit voelt zo geweldig!