Reach the Skies

Prologue

DISCLAIMER: This is a work of fiction. Any Names, characters, business, places, songs, events, locales, and incidents mention are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, person actual event is purely coincidental.

__________________________________________________________________

Hi! I just want to say that this is my first story, you may encounter some grammatical errors and typos while reading and don't expect guys because I am still learning to write. :)

__________________________________________________________________

"We wish you a pleasant stay in the city and we hope to see you again soon. On behalf of our crew, thank you for choosing Philippine Airlines as your airline today. Maraming salamat!" I announced

Ngumiti ako sa mga pasaherong baba at paminsan minsan ay tinutulungan ko ang mga na hihirapan o na bibigatan sa kanilang mga bagahe. Nagayon pa lang ako nakaramdam ng pagod dahil sa tatlong mag ka sunnod kong flight at sa wakas ay makapaghinga na ako.

"May flight kaba bukas?" Tanong ni Mia

"Wait" I answered as I fished my phone in my bag. "Uhh wala akong flight bukas at sa linggo. Bakit?" habang tinitingnan ang scheduled flights ko sa aking cellphone.

"Wala rin akong flight bukas. Ano? bar tayo?" Pagaaya niya

"Mamaya ba? Susubukan ko kung makaka punta ako"

"Bakit? Dali na ang KJ mo naman bree chill'numan lang tayo." Pagpupumilit niya sa'akin

"Oo na nga. May magagawa pa ba ako" pag sang ayon ko sa kanya dahil alam kong hindi niya ako titigilan sa pangungulit niya sa 'kin.

Habang nag lalakad kami papalabas ng ay napansin kong maraming tao at may iilang reporters na nag hihintay sa labas. Biglang umingay at sinalubong ng mga taong nag hihintay sa labas ang taong nasa harapan namin papalabas dahil sa sobrang dami nila pati kami ay naiipit dahil sa pag salubong nila. May kung sinong biglang tumulak saakin dahilan na magkabanga kami ng isang lalaki.

"Im so-" hindi ko na natapos ang aking sasabihin at nagulat ako kung sino yung na bangga ko ngayon.

It's been five years since we last saw each other. Five years na ang lumipas nung iniwan ko sya hindi ko alam kung ano ang gagawain ko dahil alam ko sa sarili ko na siya parin na kahit anong pilit ko kalimutan siya sa ilang taon na ang lumipas.