Aşk Ölümsüzlüktür

9

Gozlerim saskinliktan irilesirken tuhaf bi sekilde kasildim. Sanki daha da acmam mumkunmus gibi gozlerimi iyice acarak sedyede duran bedene bakiyordum. Bu gercekten de O'ydu. Karin bolgesinde durmak bilmeyen bi kanama vardi. Etraftan bir cok ses geliyordu ama duymuyordum kimseyi. Oldugum yere cokerek elimi agzima kapadim. Doktorlar kendi aralarinda konusurlarken biri arkasina donup bana bakti. Beynimin ici uguldarken kelimeleri zar zor seciyordum.

" Hey sen orada oturacagina adli vaka tutanagi tut "

Adli vaka mi ? Ne yani O vuruldu mu?

" Kizim sana diyorum. Alo beni duyuyo musun ? "

Soylemek icin hazirladigim dusunceler beynimden dilime gelene kadar eriyip gidiyordu. Sadece karsiya bakiyordum. Sedyeye...

Gozlerim bulaniklasirken Semih'in sesini duydum. Bagirarak odaya daldi.

" Cem. Cem olum ne oldu sana? "

Sanki konusabilecekmis gibi gitmis ona soruyordu. Semih'in sesinde ki aciyi hissedebiliyordum. Bu su an hissettigim aciyi ikiye katliyordu.

" Tuncay abi neyi var? Allah kahretsin biri agzini acip bisey soylesin? "

" Semih ! Sakin ol. Karninda iki kursun var. Vurulmus kanamayi durdurmaya calisiyoruz. Bagirma yardimci ol."

Sedyenin tekerleklerinin cikardigi sesten anlamistim. O'nu goturuyorlardi. Gorusum daha da bulaniklasirken son kez Semih'in sesini duydum.

" Oyku. Sana ne oluyo be kizim. Bari sen saglam kal."

Bilincim kaybolurken tasindigimi hissettim. Yurumuyordum biri beni kucagina almisti. Beynim daha fazla dayanamayarak kendini resetledi ve derin bi uykuya daldim.

Uyandigimda hava karanlikti. Semih karsimdaki tekli koltukta uykuya dalmisti. Yeni yeni fark ediyordum bi hastane odasindaydim. Bademciklerim dolmus ve konusmakta gucluk cekiyor gibiydim.

Aci

Bogazima koca bi yumruk gibi oturmustu. Gozlerim aglamaktan sismisti ve git gide kapaniyordu. Daha da aglamak istiyordum. Bagirmak istiyordum ama sesimin cikacagindan supheliydim.

Yine ayni seyler oluyordu. Yine O'na kosacaktim. Bedenimin her hucresi yine O'nun acisiyla irkiliyordu. Hafizam yeni dogmus bi bebegin ki gibiydi. Dusunemiyordum. Beynim her kelimeyi reddediyordu. O'nun icin olan her kotu ihtimali atmosferin disina kadar kovaliyordu.

Yorgundu.

Aci her kosesine jilet parcalari yerlestirilmis sert bi halat gibiydi. Bedenimi ve aklimi sabitlemisti. En ufak hareketlerinde kana bulaniyorlardi. O halatin sabitleyemedigi tek sey yuregimdi. Deli gibi cirpiniyordu. Etrafina saldiran kuduz bi kopek gibi. Caresizce cirpiniyordu.

Beynim yeni yeni duyduklarini kavrarken deli gibi cirpinan yuregim daha fazlasi mumkunmus gibi daha bi hizli cirpinmaya basladi. Gitmem gerekiyordu. Ben hep O'nun yaninda olmustum. Yine olmaliydim. O'nu tek birakmamaliydim.

Bulanik goren gozlerimi ovusturarak cevreme bakindim.Kolumda bi serum bagliydi. Gozumun ucuyla seruma baktim. Bitmesine daha cok vardi bitmesini beklemeyemezdim. Kolumdaki damar yolunu cikarip bi kenara firlattim. Semih'i uyandirmamaya ozen gostererek kapiyi acip disari ciktim. Ya da ben oyle sanmistim ki bi el ensemden tuttugu gibi odaya cekti beni. Arkami donunce Semih'i gordum.

" Uslu dur bi de senle ugrasmayalim. "

Gozleri koluma kaydi. Kolumdan akan siviyi bende yeni yeni fark ediyordum.

" Kizim sen aptal misin?"

Hizla masadaki peceteyi alip koluma bastirdi. Benim vucudum boyleydi. En ufak bi acik yaradan bi ton kan akardi. Semih koluma bastirirken ittirdim.

" Benim gitmem lazim. O nerede ?"

" Hic bi yere gidemezsin. Su haline bak "

" Biseyim yok Semih. Birak beni "

Boslugundan yararlanip kacmaya yeltendim ama yakaladi. Cirpinmamin bi ise yaramayacagini biliyordum ama elimden bisey gelmiyordu. Yaklasik bi bes dakika cirpindiktan sonra yere coktum. Gozlerimden benden bagimsiz yaslar suzuluyordu. Semih kollarini boynuma dolayip konusmaya basladi ama sanki beynim algilayacagi her kelimeyi geri ceviriyordu.

" Şs aglama. O iyi olacak."

Hickiriklarimin arasindan zorla konusuyordum.

" Semih... Birak beni lutfen. Madem iyi bi de kendi gozlerimle gormeliyim. Lutfen birak beni."

" Olmaz. Gostermezler. "

" Neden? "

" O ... O Yogun bakimda "

Duydugum kelimeler beynimi delerek yerlesmeye calisirken hickiriklarim daha artmaya basladi.

" Oyku bana bak. Allah kahretsin titriyorsun. "

Duydugum son sey Semih'in endiseli sesi olmustu...