မနက္ကအခန္းထဲကိုသန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ရင္းJiminအၾကဳိက္ဆံုးစက္႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္ကိုလက္နဲ႔တိုက္မိၿပီးပ်က္စီးသြားတာေၾကာင့္ ႀကိဳးစားပမ္းစားေကာ္နဲ႔ျပန္ဆက္ေနရသည္။
လက္ေသးေသးေလးတစ္ဖက္ပဲက်န္ေတာ့တာကိုဆက္ေနတုန္းထိုလက္ေသးေသးေလးကေခ်ာ္ကာေအာက္ကိုျပဳတ္က်သြားသည္။
ေကာ္ဘူးကိုစားပဲြေပၚေထာင္လိုက္ၿပီးကုန္းေကာက္လိုက္စဥ္မွာ စားပဲြေပၚကေကာ္ဘူးကလဲၿပီးအရည္ေတြစားပဲြေပၚကိုေမွာက္က်ေနတာကိုမသိလိုက္ပဲ လက္ကိုသြားတင္မိသည္။"အ့"
လက္ကိုေကာ္ေတြကပ္သြားတယ္ဆိုတဲ့အသိနဲ႔အျမန္ဆဲြခြာလိုက္လို႔ စားပဲြခံုနဲ႔မကပ္သြားေပမယ့္ေကာ္ေတြလက္မွာအမ်ားႀကီးျဖစ္သြားသည္။
"Jimin ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
Jiminရဲအခန္းေဘးမွာကစာဖတ္ခန္းမလို႔
ထိုအခန္းထဲမွာေရာက္ေနတဲ့အကိုကJiminရဲ႕ေအာ္သံကိုၾကားသြားသည္ထင္။"လက္..လက္"
"လက္ ?
လက္ကဘာျဖစ္လို႔လဲ"စိတ္ျမန္လက္ျမန္႐ွိလွတဲ့အကိုက အသံနဲ႔အတူေကာ္ေတြေပေနလို႔ေျမႇာက္ထားတဲ့Jiminလက္ကိုသူ႔လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီးၾကည့္မယ္လုပ္ေတာ့ မေျခာက္တစ္ေျခာက္ျဖစ္ေနေသးတဲ့ေကာ္ေတြက ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕လက္ကိုပူးပစ္သည္။
"သြားၿပီ
ေကာ္ေတြေပသြားလို႔ ကြၽန္ေတ္ာက
က်စ္""ကိုယ္ကမင္းလက္တစ္ခုခုျဖစ္တယ္ထင္လို႔
အခုဘယ္လိုလုပ္မလဲ ျပန္ခြာရင္Jiminလက္နာမွာ""ခင္ဗ်ားလည္းနာမွာပဲေလ
ဘယ္လိုလုပ္ရင္ျပန္ကြာမလဲသိလား""ဟင့္အင္း
ကိုယ္မသိဘူး"စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔သက္ျပင္းသာခ်မိသည္။
အျပင္းစားေကာ္ေတြမလို႔ေတာ္ရံုနဲ႔မကြာေတာ့မွာကိုလည္းသိသည္။ကပ္ေနတဲ့လက္ေတြကိုေသခ်ာငံု႔ၾကည့္ေနတဲ့အကို႔ကိုအေပၚစီးကေနျမင္ေနရတဲ့ခံစားခ်က္က႐ွိန္းျမေနသလို...