Vienne Krea Heatherson is a half Filipino - half British girl who decided to live in the Philippines by her own, but little did she know that her life will literally change as soon as she wakes up on a guy's body.
The worst part? Why did it happen...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
I spent my weekends thinking about alot of stuffs mula sa pagsabi ni Camille na gusto nya ako hanggang sa eksena sa quadrangle last friday, damn! Hindi ko alam kung saan ako lulugar. Obvious naman na sinagot siguro ni Ava si Wilson, hindi ko man narinig ang sagot nito ay alam kong duon rin naman ito patungo.
I bit my lips imagining their happy senario. Damn it! Heto nanaman ako yakap ang mga tuhod ko habang nakaupo dito sa bed ko and I am trying hard not to cry. Gusto ko naman na maging maayos ang magiging hitsura ko mamayang pagpasok dahil last Saturday and Sunday ay halos namumugto na ang mga mata ko kakaiyak. But then, I decided and realize to be strong.
Tama na ang pag-iyak ngayon at pangako ko na hindi ako iiyak ngayong araw kahit pa makita ko si Ava at Wilson. Hindi ko rin alam ang irereact ko kay Camille, gaya ni Harvie ayoko rin masaktan ito at ayokong magpadalos-dalos. I need to pull myself together dahil marami pa akong gagawin sa university ngayon.
Wala akong choice kung hindi ay pumasok ngayon. We don't have classes but we have an important event sa NCU. It's the univerisity's anniversary at samu't saring pakulo at kasiyahan nanaman ang mga nakatoka bawat department, I sighed. Why does everything seems so cliche as I thought. I lazy made my way, fixing myself and do all the stuffs para pumasok. Bahala na.
***
Loud noises, cheers and different kinds of happy stuffs were designed are what I encountered as soon as I step my foot on the front gate of our university. Tama naman na nakita ko si Harvie na mukhang may hinihintay.
"Hey," mahina kong sabi kay Harvie at napansin rin ako agad nito pagkatapos alisin ang tingin sa kanyang phone. Harvie smiled at me sweetly.
"Hey, I texted Yana. Akala ko sabay kayo. Gusto ko sanang salubungin ka sa pagpasok," He said while smiling at me.
"Bakit hindi ako ang tinext mo? Ba't 'di ka na lang dumirekta sa'kin?" takang tanong ko.
"Well, actually I did message you but you're not answering. I even tried to call you." Kinamot nito ang ulo nito na parang nahihiya o kung anong awkward ang nararamdaman nito pero sa totoo lang ay nahiya rin ako agad nuong sinabi nya iyon. He texted and called me?
I immediately picked up my phone from my pocket at nakita ko ngang may mga missed calls and text sya. Shocks, nakasilent yung phone ko. After that Ava incident last time kasi ay ayokong magpaistorbo kaya ni isang text at tawag nila Yana ay hindi ko sinasagot.
"Sorry! Nakasilent pala last day at hindi ko naalis," nahihiyang sabi ko kay Harvie.
"It's okay, Vienne. I know you need some space last weekend pero sana magbigay ka man lang nang signal na okay ka kasi nag-aalala kami sayo... lalo na ako," malungkot na sabi nito. I felt so guilty.
"So tara?" yaya nito sa akin.
"Where's Yana? Hindi ba natin sya hihintayin?"
"Heto, actually katetext lang sa akin. Kanina pa pala sya nandirito nagpapractice daw sila ng maaga... you know for later's event ng cheering squad. May sarili silang part 'di ba?" saad ni Harvie. I just smiled timidly at him and nodded.
