"Min yoongi Kim Jennie'ye araba tamircisi olduğunu söyleyemeyecek kadar utangaç bir yalancıydı."
{Başlangıç:05072020}
{Bitiş:?}
‼️NOT‼️
BU KİTAP BİR ŞARKI KLİBİNDEN UYARLANMIŞTIR ANCAK KONUNUN TAMAMI YAZAR TARAFINDAN DEĞİŞTİRİLEREK YAZILIYORDUR.
{07...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar :)
*
"Kızım resmen kök söktürmüşsün adama." Lisa elinde kahveyi hazırlarken bir yandan da büyük bir baş ağrısıyla uyanan bana dün geceki rezilliklerimi anlatıyordu.
"Ne yapmışım ben böyle?" Sessizce söylenmeme gülmüştü lisa.
"Bir de adama fazla sarhoş olmadığını falan söylemişsin. Çocukcağız sana güvenip öne oturtmuş ama keşke oturtmasaydım diyor." Nefes alıp devam etti.
"Buraya gelene kadar bir çok kez direksiyona sarılmaya çalışmışsın. Kemerin bağlı olduğu için yetişememişsin. Sonra da uykuya dalmışsın. Normalde öyle bir barda olan adam seni direkt alır evine götürür faydalanırdı. Bence adama bir teşekkür borçlusun." Doğru söylüyordu.
Sessiz bir mırıldanma bıraktım ortama. Kesinlikle bir teşekkür borçluydum.
"Buldum! Onu yemeğe davet etmeliyim." Bir an duraksadım.
"İyi de, Yoongi'nin numarası yok ki bende."
"Hayır var. Dün gece almıştım numarasını ne de olsa artık arkadaşımız sayılır kendisi." İşte bu yüzden millet, işte bu yüzden zeki arkadaşlar edinin kendinize.
"Sen mükemmelsin!" Heyecanla söylediğim şeye gülmüş ve kahveyi getirerek kahverengi tonlarında kıvrımlı olan masaya bırakmıştı.
Rehberimde Yoongi adını ararken Lisa'nın getirdiği kahveyi içiyordum. İyice ayılmalıydım ki annemler bir şey anlamasın.
Sonunda numarayı bulduğumda kahve bardağını dudaklarım arasından çekmiş ve telefonu kulağıma götürmüştüm.
"Alo, Jennie?" Ne kadar güzel bir ismin varmış benim öyle.
"Evet benim. Nasılsın Yoongi? Umarım iyisindir." Kendimce söylediğim şeyler ve sonraki utanışıma Lisa'nın sessiz kahkahası eklenmişti.
"Teşekkürler, iyiyim. Sen nasılsın?" Bu adam neden nefes nefeseydi?
"Ben de iyiyim. Ya şey diyecektim ben sana, dün gece benimle çok uğraştın ve ben de düşündüm ki neden sana bir teşekkür etmeyeyim? Hem arkadaşlığımızı kutladığımız hem de benim sana verdiğim küçük bir teşekkür yemeğine ne dersin?" Duraksayıp gözlerimi fal taşı gibi açmıştım.
"Tabii sen de istersen, yani müsaitsen. Müsait değilsen gerçekten sonra yapabiliriz ama ne işin var ki? Neyse boşver sen çok meşgulsündür iyi günler." Kapatmıştım.
