Mission For My Confession✔

Chapter Fifteen

Candy

Ilang ulit kong binasa ang text sa akin ni beshy at hindi ako nakakuha ng courage para magreply. Inihagis ko sa kama ko ang phone ko at lumabas para kumuha ng maiinom. Napatingin ako sa sofa kung saan natulog kagabi si Damian. Hindi ko maiwasang maalala kung ano ang nangyari kaninang umaga.

"I'm gonna ride with you." Halos mapatalong ako sa biglang pagsulpot ni Damian sa likuran ko. Wait. Tiningnan ko ang itsura nya ta nakita kong bihis na bihis na siya at nakaschool uniform na siya. Paano siya nakapaghanda ng ganito kaaga? Saka saan noya kinuha ang damit niya eh sa pagkakatanda ko wala naman siyang dalang bag kagabi maliban sa bagpack and I can't see how his uniform can fit in those.

"Huh? I don't know kung sino ang susundo sa akin saka di ba dapat sayo ako sasabay?" Hinabol ko siya habang pumapasok siya sa kusina. Binuksan niya ang ref at kumuha ng pancake na takeout ko sa pancake house. Kinuha rin niya ang fried rice na nakabalot sa foil at nilagay sa isang bowl at pinaiinit sa microwave. Pagkatapos ay kumuha siya ng dalawang baso at sinalinan ng fresh milk. Ibinigay niya ito sa akin pati na rin ang pancake at fried rice.

"You should eat. You're getting thinner since I met you sa precinct." Medyo speechless ako ng iniwan niya ako sa kusina dala dala ang baso ng gatas niya. Napatingin ako sa hinanda niya pagkain. Di ko mapigilang mamula sa ginawa niya. Hindi pa rin talaga ako makapaniwala na ang isnag tulad niya ay kayang gawin ang mga ito. Like parang out of place siyang nakatayo kanina sa minifridge ko habang naghahanap ng pagkain. Iniling ko naman ang ulo ko sa mga naiisip ko. Not to mention what happened last night. Naramdaman kong nag-init ang mga pisngi ko at muling hinawakan ang aking dibdib kung saan muntik nang lumapat ang kanyang kamay kagabi. Ugh! Mas lumama yung pag-iisip ko sa kanya. Dumagdag yung nangyari kagabi saka ngayon sa nasaksihan ko nung isang araw.

Saka ano naman ngayon kung ipaghanda niya ako ng pagkain. Eh pera ko naman ito at pagkain ko. Pagkakain ko ay lumabas ako at nakitang naghihintay sa akin si Damian sa sala. Kinuha niya ng bag niya at nakasunod lang sa likuran ko at hinintay ako na mabuksan ang pinto.

Medyo stiff pa akong maglakad at pilit na inaayos ang postura ko. Nararamdaman ko kasi yung pagtutig niya sa likuran ko kaya kinakabahan ko. I tried to relax my shoulder lalo na nang nasa tapat na kami ng elevator. Nauna akong pumasok at humarap kaya nagkatinginan kami. Nginisihan niya ako bago magpastahang tumabi sa akin. Lumunok ang ng ilang ulit bago nabuhayan ng loob ng marinig ko ang pagbukas ng elevator. Sa loob ng isang minuto ay ngayon lang ulit ako nakahinga ng malalim.

Isang pulang Raptor ang huminto sa harapan namin at bumati sa akin ang nakasgades at malapad na ngiti ni Drake. Argh, couldn't be my day be good? Really? Parang kahapon lang ay nagdiriwang na ako sapagkat hindi ko man lang nasilayan ang pagmumukha ng dalawang taong iniiwasan ko tapos ngayon ay magsasama pa kami sa iisang sasakyan.

"Hop in." Drake said still oblivious of Damian presence beside me. I remain immobile, and once more, someone took oxygen away from me. A small pat at my back urge me to open the door but before my head make a decision, it opened and Damian gave a mockery smile and finally Drake give recognition to his presence. I mentally face palm and can't help myself but to show a apprehension look in my face. I know they're friends, and that's make it even worse. I can turn into laughing stocks once my past spread in their circle. Argh. Nakakaasar. Bakit ba kasi nakilala ko pa sila.

"Ahmm, dude what's up?" Its sound like a 'what the fuck are you doing here," rather than a greetings. Nagseatbelt na ako at pinasakan ang tenga ko para makatakas sa mga mata ni Drake na nagtatanong. Sa backseat nakaupo si Damian and gosh, and he freaking seated like a king, legs widely spread. Napairap nalang ako at dali daling bumaba sa kotse pagkadating namin sa parking lot. Nagtatakbo ako papunta sa powder room at ilang minuto na nagpahinga dun.

"I hate this." Akala ko talaga kahapon ay swerte na ako. Argh. Bakit pa kasi kailangan ko ng maghahatid sa akin. Mas worse pa ito sa pagkakaroon ng body guard. Feeling ko kapag kasama ko yung isa sa kanila ay parang may time bomb na nakadikit sa dibdib ko. Drake! That guy. Nakakaasar. Dadagdag pa si Damian. Bagay talaga sa kanya ang pangalan niya. Para siyang devil!!

I check if the coast is clear. It's not safe to sail if there's a storm. Maingat kong nilisan ang powder room, pretending that my life is usually boring and less tragic because of a two guy.

Bago ako makarating sa classroom ay nakita ko si Penny na pumunta sa likod. Wait. Medyo naguguluhan ako ng makita si Sean na sumunod sa kanya. Nagloading pa ang utak ko. I'm sorting what it could meant before getting to an idea of following and just get a glimpse, a single glimpse would justify my though about them. But before I could even get a step, a hand grab my arm, stopping me from my plan.

Laking gulat ko ng makita si beshy na nakatingin sa mga mata ko. Seryoso siya at tili umiling upang sabihin na huwag. I know she saw it. And I don't know what to say. Hurt flush in her eyes but immediately change into pagtatampo look.

"May atraso ka pa sa akin. I know you miss me and I miss you." Pagkatapos niyang sabihin iyon ay niyakap niya ako. Then I felt a water dripping on my shoulder.