Ben kumsal. Çevrem ne kadar geniş olursa olsun derdimi anlatabilecegim tek bir kişi bile yok. Halbuki ne kadar çok isterdim derdim olduğunda yanına kosabilecegim, içimi bosaltabilecegim birinin olmasını. Ama yok! O yüzden bir arayışa girdim. "Dertdas arıyorum" adlı bir arayışa.
Neler denedim bilemezsiniz. Aldım saksılar dolusu çiçek başladım konuşmaya. Aslında başta herşey iyi gidiyordu. Takii o çiçekler bir bir solana kadar.
Sonra gittim muhabbet kuşu aldim. Onada anlattım herşeyi ondanda bı hayır gelmedi.
Papağan alim dedim belki o konuşursa kendi derdimi unuturum diye. Sonracigima gittim kaptım en güzelinden bı papagan başladım anlatmaya. Sonra ne olsa inanırsınız?? Bu gitsin tüm anlattiklarimi herkese söylemesini ? Şimdi ayıkla pirincin tasini ...
Benim canım bu olanlardan sonra iyicene sıkıldı tabii. Bide üstüne arkadaşlara da maskara olduk papağan sağolsun. Artık papağan görünce tıp oynuyorum resmen.( Tıp deyince susuyisun hiç konusmuyosun öyle bir oyun.)
Öyle yürüyüş yaparken kirtasiyenin onunden geciyodum. Gözüme raflardan birindeki günlük takıldı. Denemekten zarar gelmezdi herhalde ? Diye düşünüp gittim aldım.
Eve içimde bir heyecanla gittim. Daha sonrada " HADİ BİSMİLLAH " diyerek başladım yazmaya....
*
Diğer bölümde gorusmek üzere.
Vote + yorum yaparsanız çok makbule geçer 😉😉😉
