Vincent lag op zijn bed. De dokter was al meerdere keren langsgekomen, maar had zijn broer laten weten dat hij niet meer zo lang zou hebben. Theo zat op een stoel naast zijn gewonde broer, zijn handen die van zijn broer omklemmend. Vincent keek met half geopende ogen naar Theo, die zijn best deed om niet te huilen.
Vincent was op eigen krachten teruggelopen naar het café. Zijn hemd was doorweekt van het bloed, en de barman had geschrokken het ziekenhuis gebeld. Vincent was de trap opgeklommen en in bed gaan liggen. De dokter was gekomen en had hem verzorgd en verbonden. Daarna was Theo gekomen. Hij had sinds dat moment niet meer meer geweken van zijn broer's zijde. Ieder moment van de dag zat hij naast hem.
Theo kneep zachtjes in Vincent's hand. Vincent deed vermoeid zijn ogen open. Zijn lichaam deed pijn.
'Vincent?'
-'Ja?'
'Waarom?'
-'Ik kan niet meer, Theo.'
Theo perste zijn lippen op elkaar en begon te huilen. Hij kneep in Vincent's hand.
'Je had nog een heel leven voor je.'
Vincent sloot zijn ogen. Theo nam hem in zijn armen en omhelsde hem.
-'Het spijt me.'
'Ik vergeef je, Vincent. Ik vergeef je.'
Hij pakte het hoofd van zijn broer vast en ging zachtjes met zijn hand door zijn haar.
-'Sorry, Theo.'
Vincent stierf in de armen van zijn broer. Theo was troosteloos.
JE LEEST
Vincent | ✓
Short StoryVincent, een twintiger die op zoek is naar zijn passie. Hij besluit schilderslessen te volgen en gaat vervolgens zijn droom achterna. Hij reist naar Frankrijk om te schilderen, maar ook daar lukt het hem niet om zichzelf volledig over te geven aan z...
